Minimalan rez za tačnu dijagnostiku i operaciju ramena bez bola: Artroskopija za brz oporavak

Foto: Shutterstock

Hirurška metoda kojom se specijalnom kamerom ulazi u zglob i vrši pregled, a potom - po potrebi i operacija, naziva se artroskopija.

Preporučujemo

O intervenciji posle koje je oporavak daleko brži i lakši nego kod klasičnih operacija, za Telegraf govori ortoped u opštoj bolnici Bel Medic dr sci. med. Ivica Medenica, osnivač i predsednik Udruženja za hirurgiju ramena i lakta Srbije.

Doktor objašnjava proces same intervencije koju je moguće, uistinu retko, izvesti i u lokalnoj anesteziji. Češće se obavlja u spinalnoj, regionalnoj i opštoj.

Kako se izvodi operacija?

- Na koži se naprave male rane (do 5 milimetra) i to jedan ulaz za kamere, a drugi za instrument kojim se operiše. Ponekad bude još jedan ili dva ulaza kod kompleksnijh operacija - kaže doktor Medenica i dodaje da se ovom metodom ne oštećuju meka tkiva, krvni sudovi i živci kao kod klasičnih operacija i da samim tim doprinosi lakšem i bržem oporavku.

Šta podrazumeva artroskopija ramena?

- Artroskopija ramena je metoda kojom mi sa minimalnom povredom tkiva ulazimo u rameni zglob i postavljamo definitivnu dijagnozu, dakle pravo stanje, i nastavljamo operaciju u istom aktu ako ima indikacija. To je takozvana jednodnevna operacija, dakle pacijent isti dan posle operacije napušta bolnicu - kaže dr Medenica, koji je doktor medicinskih nauka postao upravo sa doktoratom iz artroskopije ramena, za Telegraf.

Dr sci. med. Ivica Medenica - Foto: Bel Medic

- Ruka je obično imobilisana u tzv. miteli za rame (nema više gipsa), a kod kuće nastavlja sa tabletama za bol, ako ga ima. Zavisno od obolenja ili povrede i njenog lečenja u nastavku se produžava fizikalna terapija do potpunog ozdravljenja i vraćanja na posao ili sportske aktivnosti.

Kada se radi artroskopija ramena i kako izgleda proces pre intervencije?

- Artroskopiju ramena radimo kod oboljenja i povreda ramenog zgloba. Pre artroskopije ramena potreban je temeljan pregled pacijenta, što podrazumeva dobro uzete podatke o pojavi problema, načinu povrede, tegobama u smislu nemogućnosti pomeranja ramena ili bolu, što je najčešći uzrok javljanja pacijenata.

Uz te podatke sledi klinički pregled pacijenta, gde se specifičnim testovima utvrđuje šta je povređeno ili obolelo i u kolikoj meri. Zatim slede dodatne dijagnostičke metode kao što su rentgen ramena, ultrazvučni pregled, kompjuterizovana tomografija ramena i magnetna rezonanca.

Koje su najčešće indikacije za artroskopiju ramena?

- Najčešće indikacija za artroskopiju ramena su kod artrotične promene u zglobu, oštećenja hrskavice koje stvaraju jake bolove i onemogućavaju rad, oboljenja tetiva i mišića u predelu ramena, neuroloških problema u regiji ramena, metaboličkih poremećaja (hondromatoze) i reumatskih oboljenja.

Takođe, ova metoda indikovana je i kod osoba koje imaju tzv. bolno rame, burzitis ramena, kao i lečenje kalcifikata u ramenu.

Artroskopsko lečenje indikovano je kod iščašenja ramena i posledične nestabilnosti ramena, raskida tetiva ramena tzv. rotatornih mišića, povreda i raskida tetive mišića bicepsa nadlaktice i druge povrede kod sportista i drugih pacijenata, kao i kod nekih tipova preloma u ramenom zglobu.

Kako se pacijent priprema za artroskopsku operaciju?

- Priprema pacijenta za artroskopsku operaciju je kao i kod drugih operacija. Potrebna je kompletna laboratorijska obrada, pregledi anesteziologa ili kardiologa koji će odlučiti da li pacijent sme da ide u anesteziju i koji tip anestezije. Tek kad dobijemo odobrenje za operaciju, pacijenta primamo u bolnicu i izvodimo operaciju.

Šta su potencijalni rizici?

- Zbog minimalne invazivnosti i kratkog trajanja operacije (od 30 minuta do najduže dva sata), minimalnog oštećenja okolnih tkiva i struktura, nepostojanja krvarenja ili infekcije artroskopske operacije imaju minimalne kontraindikacije.

Ko sme da izvodi ovaj tip operacija?

- Artroskopija, kao i sve ortopedske opracije, zahtevaju iskustvo u radu. Proces učenja je dug i konstantan. Svi detalji se moraju na vreme isplanirati od odabira bolesti, povrede, tj. pacijenta koji se može artroskopski uspešno lečiti od pozicioniranja pacijenta na operacionom stolu do mesta ulaska u zglob, dobrog poznavanja instrumentarijuma kojim se radi operacija, do same veštine veštine artroskopske operacije.

Ta veština je nešto što se najteže stiče i specifično je zbog toga što vi radite operaciju sa instrumentima i kamerom u rukama, a ne direktno rukama i sve vreme gledate u ekran, a ne u operativno polje. To je najveća razlika u odnosu na ostale tzv. otvorene metode operacija.

Uvođenje artroskopske hirurgije ramena veliki je napredak u lečenju oboljenja i povreda ramena. Kao primer za to doktor kaže da je ranije vladalo mišljenje da ako sportisti imaju težu povredu ramena, iščašenje ili raskid tetive, moraju da prekinu karijeru. Sa ovim tipom operacija verovatnoća da će se vratiti na teren je čak 75 procenata, na nivou kakav je bio pre povrede.

(Telegraf.rs)