Ko jednom uđe u ovo selo u Rusiji, ne izlazi živ: Misterija 10.000 leševa na granici s Gruzijom

Na ovom drevnom groblju, odmah iznad ruske granice sa susednom Gruzijom, leži pokopano više od 10.000 ljudi, većinom sahranjenih u odeći i sa ličnim stvarima.

Verovanje lokalnog stanovništva da ko jednom uđe u selo Dargavs, odatle se više ne vraća živ, nije jedina misterija koja okružuje ovo sablasno groblje, a istoričari postepeno otkrivaju sve njegove tajne.

Preporučujemo

10.000 leševa je na ovom mestu; Foto: Wikimedia/Alex Svirkin

Još od 16. veka, ovaj prostor obradive zemlje na jugu Rusije, korišćen je kao mesto sahranjivanja, navodi BBC.

Prema jednoj od teorija, nakon tatarske invazije i pustošenja ovih prostora tokom 13. veka, lokalno stanovništvo koje je živelo u ovoj 17 km dugoj ravnici na Kavkazu, počelo je sa gradnjom grobnica iznad zemlje u nastojanju da uštedi dragocen obradivi prostor.

Selo Dargavs; Foto: Wikimedia/Alex Svirkin

Druga teorija „grad mrtvih“ povezuje sa indo-iranskom tradicijom koju su uspostavili Sarmati, naseljavajući tokom svojih migracija južne ruske krajeve, a koja podrazumeva sahranjivanje mrtvih iznad zemlje iz poštovanja prema njoj.

Danas, ovaj lokalitet obuhvata 99 izuzetno očuvanih grobnica, zakrivljenih krovova i sa po jednim prozorom, gde u svakoj od njih leži po 100 sahranjenih tela.

Istorijski podaci o velikoj epidemiji kuge koja je tokom 17. i 18. veka zahvatila region sadrže i priče o stanovništvu Dargavsa, koje se sakrivalo u ove nadzemne kripte, kao neku vrstu karantina za zaražene, i tu iščekivalo svoju smrt.

Usred ničega, leševi; Foto: Wikimedia/Alex Svirkin

Neka od tela sahranjena su u drvenim kovčezima koji oblikom podsećaju na čamce, dok su pored jednog tela otkrivena čak i vesla. Kako u blizini nema plovnih reka, istoričari smatraju da je lokalno stanovništvo verovalo kako pokojnik mora premostiti reku kako bi dosegao Raj.

Tela su sahranjena u drevnim kolibama; Foto: Wikimedia/Alex Svirkin

I dok turisti u velikom broju posećuju ovo groblje koje se prostire na 1.5 hektara kako bi videli primere izvanredno očuvane srednjovekovne arhitekture, istoričar, Ljudmila Gaboeva (Luidmila Gaboeva) smatra da ljudi koji dolaze iz strahopoštovanja prema ovo mestu pronađu još nešto osim njegove lepote - pomirenje sa večitim strahom od smrti.

(T.T.)