Jurio kokoške, pa pronašao drevni grad za 20.000 ljudi: Ova simulacija otkriva šta je izgrađeno pod zemljom

Ispod površine Kapadokije, u Turskoj, vekovima je ležalo skriveno čudo ogromnih razmera - podzemni grad koji je mogao da primi 20.000 stanovnika.

Drevni Elengubu, danas poznat kao Derinkuju, zakopan je 85 metara ispod površine zemlje i obuhvata 18 nivoa tunela! Bio je vekovima u stalnoj upotrebi, menjajući ruke od Frigijaca do Persijanaca i hrišćana vizantijskog doba.

Preporučujemo

Problem sa kokoškama

Kapadokijski Grci su konačno napustili podzemni grad 1920-ih, kada su se suočili s porazom tokom grčko-turskog rata i masovno pobegli u domovinu.

Derinkuju je 1963. godine "ponovo otkrio" anonimni meštanin koji je stalno gubio svoje kokoške. Dok je renovirao svoj dom, živina bi nestajala u maloj pukotini.

Nakon detaljnije istrage i kopanja, Turčin je iskopao mračni prolaz. Bio je to prvi od više od 600 ulaza pronađenih u privatnim kućama koji vode do podzemnog grada.

Privremeno utočište

Iskopavanje je počelo odmah, otkrivajući zamršenu mrežu “stanova”, skladišta suve hrane, štala za stoku, škola, vinarija, pa čak i kapelu. Bila je to čitava civilizacija bezbedno ušuškana pod zemljom. Godine 1985. region je dodat na UNESCO listu svetske baštine.

Tačan datum izgradnje grada ostaje sporan, ali Anabasis, koji je napisao Ksenofont iz Atine oko 370. godine pre nove ere, predstavlja najstarije pisano delo koje - kako se čini, pominje Derinkuju.

U knjizi, autor pominje “anadolske ljude”, u ili blizu regiona Kapadokije, koji žive pod zemljom u iskopanim kućama, a ne u popularnijim pećinskim nastambama na liticama koje su dobro poznate u ovoj oblasti.

Prvobitno, Derinkuju je verovatno korišćen za skladištenje robe, ali je njegova primarna namena bila privremeno utočište od stranih osvajača tokom vekova.

Neverovatna simulacija

U vreme (7. vek) islamskih napada na pretežno hrišćansko Vizantijsko carstvo, ovi “stanovi” su iskorišćeni u potpunosti. Dok su Frigijci, Persijanci i Seldžuci, između ostalih, nastanjivali region i širili se na podzemni grad u narednim vekovima, stanovništvo Derinkujua dostiglo je vrhunac tokom vizantijske ere, sa skoro 20.000 stanovnika.

Neverovatna podzemna struktura inspirisala je i jutjubera Zack D. Films, poznatog po kompjuterskim simulacijama, da napravi prikaz zaboravljenog grada pošto je “ponovo otkriven” 1963. godine.

Njegova simulacija je ostavila gledaoce u šoku, jer su imali priliku da vide kako su izgledale škole, prostorije za život, vinski podrumi, ventilacijski otvori i tuneli za beg.

Mnogi gledaoci su predložili da se otkriće podzemnog grada ekranizuje na velikom platnu, ali do danas nijedan film nije snimljen na ovu temu.

(Telegraf.rs)