Na ovom mestu Japanci osuđeni na smrt čekaju pogubljenje (VIDEO)

U Japanu su danas izvršene smrtne kazne nad trojicom zatvorenika koji su osuđeni zbog ubistava. To su prve egzekucije od kada se u decembru na vlast vratila Liberalno-demokratska stranka Šinzo Abea. Ministarstvo pravde saopštilo je da su kazne izvršene rano jutros na tri lokacije.

Jedna od lokacija - pritvorna jedinica Tokio - smeštajnog kapaciteta 3.000 zatvorenika, jedinstvena je ustanova tog tipa u svetu. Ova kaznionica u svojim ćelijama drži zatvorene najsurovije ubice u zemlji, ljude koji nemaju drugog načina da se održe u životu osim bekstva.

Uprkos tome, ona se nalazi usred gradskog naselja i nije obavijena ni zidom ni bodljikavom žicom, niti ima tornjeve sa naoružanim čuvarima. Štaviše, čuvari uopšte nisu vidljivi van zgrade.

Pritvorna jedinica Tokio je mesto u kome vreme provode ljudi koji čekaju podizanje optužnice i početak suđenja ili su već u sudskom procesu, ali još nisu osuđeni, odnosno upućeni na služenje kazne. Iako nije zatvor u pravom smislu reči, jer ne drži robijaše osuđene na puke zatvorske kazne i nema radionice u kojima bi oni radili društveno koristan rad, ova ustanova, neočekivano, u svojoj utrobi krije stratište i puno ljudi koji će izvesno biti upućeni na njega.

Naime, od 134 osobe u celom Japanu kojima je na višim instancama suda potvrđena smrtna kazna i trenutno čekaju pogubljenje, njih čak 72 nalaze se u Pritvornoj jedinici Tokio.

Razlog za to jeste taj što se od ukupno osam pritvornih jedinica u Japanu čak šest nalazi u zapadnom i centralnom delu zemlje, dok samo dve, obe locirane u prestonici, pokrivaju istok zemlje u kom se, pored Tokija i Jokohame, nalazi i nekoliko drugih gradova sa milionskom populacijom.

Deo tog broja čini i 13 na smrt osuđenih pripadnika religijsko-terorističke organizacije "Aum Šinrikjo", koja je polovinom devedesetih bojnim otrovom sarinom napala podzemnu železnicu u Tokiju kako bi izazvala haos u zemlji.

Neposredno uz Pritvornu jedinicu Tokio nalazi se auto-put i mreža gradskog železničkog prevoza, tako da joj se u svako doba može jednostavno prići automobilom i vozom, ali uprkos tome, incidenata nema jer je unutrašnjost tako dizajnirana da je sve hermetički zatvoreno.

Mada napolju nema nijednog naoružanog čuvara, stambene zgrade koje okružuju tu instituciju naseljene su porodicama čuvara i policajaca, tako da se i na taj način vrši nadzor, a zahvaljujući tome moguće je i brzo okupiti veliki broj ljudi za eventualnu poteru.

Pritvorenici koji čekaju suđenje ili ishod procesa jutarnju gimnastiku i trčanje obavljaju unutar zgrade, a ne u dvorištu. Zgrada pritvorne jedinice ima 11 spratova iznad i dva ispod zemlje, gde se nalazi prostorija za pogubljenja. Osuđenici na smrt čekaju svoj zadnji dan u ćelijama površine sedam i po kvadrata i nemaju priliku da učestvuju u kolektivnom radu kao robijaši u zatvorima, tako da kraj života provedu u izrazitoj samoći.

Iz njihovih ćelija se ne vidi spoljašnji svet, jer su prozori na zidovima nasuprot ćeliji zamagljeni. Nebo mogu da vide samo prilikom sportskih aktivnosti na koje imaju pravo jednom mesečno. I tada nebeski svod mogu da vide samo kroz žicu, budući da sportske sobe na najvišem spratu, površine petnaestak kvadrata, u kojima igraju stoni tenis ili badminton, nisu pokrivene neprovidnim krovom, već duplom čeličnom žicom.

Smrtna kazna u Japanu dodeljuje se uglavnom za višestruko ubistvo, a pogubljenja se vrše vešanjem. U Pritvornoj jedinici Tokio prostorija sa vešalima nalazi se u podrumu. Tri službenika istovremeno pritiskaju prekidače kojim se otvaraju vratanca u podu, usled čega telo propada prouzrokujući gušenje svojom težinom.

Od ta tri prekidača, samo je jedan povezan sa vratancima, tako da nikad nije izvesno koji je od tri službenika zaista izvršio pogubljenje. Takav sistem zamišljen je da bi njima donekle psihički olakšao izvršenje te teške dužnosti.

(Telegraf.rs / RTS.rs / Tanjug)