HOROR ILI TRADICIJA? Odrubljene muslimanske glave na grbovima evropskih gradova i regija (FOTO)

Zastava Sardinije do 1999. godine, sa četiri odrubljene muslimanske, mavarske glave. Foto: Wikimedia Commons/Mutxamel

Preporučujemo

Mavri ili Mauri, su muslimanski stanovnici Magreba, odnosno Severne Afrike zapadno od Egipta, kao i nekadašnji muslimanski žitelji Pirinejskog poluostrva, Sicilije i Malte.

Poreklom su uglavnom Berberi i Arapi, jednim delom i crnci, ali ovaj termin se ne koristi za današnje muslimane sa ovog podneblja, već samo za one iz srednjeg veka, pošto smo ih mi Evropljani tako zvali u toj istorijskoj epohi.

Borba protiv njih obeležila je život hrišćanskih stanovnika Mediterana, od Španije preko Francuske do Italije, i šire, počev od 8. veka pa sve do modernog doba.

Pobede nad njima i slomovi njihovih pohoda na hrišćanske zemlje slavili su se, i slave se i danas, često na neuobičajene načine.

Jedan od tih načina je heraldika, koja je iz današnje perspektive ekstremno politički nekorektna. Naime, mnoge evropske regije i mnogi gradovi imaju na svojim grbovima odrubljene glave mavarskih zavojevača.

Sadašnja zastava Sardinije sa četiri odrubljene muslimanske, mavarske glave. Foto: Wikimedia Commons/Angelus

Ponovićemo: odrubljene glave mavarskih zavojevača.

Krenimo od Korzike i Sardinije. Ova dva ostrva, koja su kroz istoriju bila u italijanskoj sferi, a koja su danas podeljena između Francuske (Korzika) i Italije (Sardinija), na svojim zastava imaju praktično identičnog obezglavljenog Mavra sa povezom preko čela.

Korzikanska zastava je čisto bela sa Mavrom koji gleda levo, dok je zastava Sardinije krst Svetog Đorđa, a u četiri polja se nalaze četiri glave Maura koji gledaju desno. Sve do 1999. godine, Maurin na sardinjanskoj zastavi je imao povez preko očiju, minđušu u uhu, i gledao je levo kao i korzikanski. Zastava Sardinije se neformalno naziva i "Četiri Maurina".

Grb španske pokrajine Aragon. U trećem polju štita je krst Svetog Đorđa sa četiri odrubljene mavarske glave. Foto: Wikimedia Commons/Willtron

Ove dve zastave nisu savremena izmišljotina, već tradicionalna heraldika; zvanični sajt Autonomne Regije Sardinije tvrdi da ovaj amblem seže u 1281. godinu te da se može videti na pečatu Kraljevske kancelarije Petra Velikog, kralja Aragona, dok se od 13. veka povezuje sa Sardinijom.

Aragon, koji je danas autonomna pokrajina Kraljevine Španije, i danas na svom grbu ima, između ostalog, u trećem polju štita, krst Svetog Đorđa sa četiri mavarske glave; Mavri na grbu Aragona su drugačiji, imaju tanku bradu i turban vezan preko cele glave, čiji se krajevi vijore kao i na korzikanskoj i sardinjanskoj zastavi.

(Valja napomenuti da je savremena Španija nastala ujedinjenjem Krune Aragona i Krune Kastilje, koje su u sebi objedinjavale više zasebnih kraljevstava na toj teritoriji; tako je Kruna Aragona u svom sastavu imala kraljevine Aragona, Valensije, i tako dalje. One su bile zasebne države u personalnoj uniji, dakle, imale su istog vladara ali su njima vladali različiti zakoni.)

Zastava belgijskog grada Linkebeka sa odrubljenom glavom mavarskog, muslimanskog zavojevača. Foto: Wikimedia Commons/ heraldiek.onroerenderfgoed.be

Na grbu španskog grada Alkandrea, u severnoj pokrajini Riohi, štit je podeljen na dva dela, a u prvom su pet mavarskih glava.

Ovo nisu usamljeni slučajevi, daleko od toga. Recimo, na zastavi belgijskog grada Linkebeka nalazi se vrlo karikaturalna predstava Maurina odrubljene glave, sa debelim crnačkim usnama. Na grbu istog grada su tri mavarske glave identične onima na Korzici i Sardiniji.

Međutim, u baltičkim regijama kojima su u prošlosti dominirali Nemci, sve do današnje Estonije, Mavri simbolišu Mavrikija i Viktora, svehrišćanske svetitelje koji su poštovani i na Istoku i na Zapadu. Pravoslavna crkva Mavrikija slavi 22. februara po julijanskom, a 7. marta po gregorijanskom kalendaru.

Spomenik četiri Maurina, Livorno, Italija. Foto: Wikimedia Commons/Giovanni Dall'Orto

Pored heraldike, širom Evrope se mogu videti i spomenici sa ovom simbolikom, kao što je slučaj sa Spomenikom četvorice Maura u italijanskom Livornu.

Podignut 1626. godine u čast pobede Ferdinanda I, velikog vojvode toskanskog, nad Osmanlijama, na njemu je mermerni Ferdinand prikazan u pobedničkom stajaćem položaju sa četiri lancima vezana bronzana Maurina ispod njega, u podnožju. Mavri imaju izrazito crnačke crte. To je najčuveniji spomenik u tom gradu i nalazi se na trgu Mikeli.

Jedan od najpoznatijih portugalskih ratnika i junaka, Đeraldo Neustrašivi, ima prigodni spomenik u Evori, gradu na jugu Portugalije. Na njemu je Đeraldo prikazan sa kratkim mačem u desnoj ruci, dok levom drži visoko podignutu odrubljenu glavu Maurina.

Đeraldo Neustrašivi, portugalski junak, drži visoko podignutu odrubljenu glavu mavarskog osvajača. Foto: Wikimedia Commons/Der Gött Gött

(Setite se da su Španija i Portugalija tokom celog srednjeg veka bili u neprestanoj borbi protiv muslimanskih okupatora svog poluostrva; barem tri veka su Mavari držali 90 odsto Iberije, a sve do kraja 15. veka bili su prisutni na tom podneblju, tako da nimalo ne čudi to što su ubijanje Mavara Španci i Portugalci poistovećivali sa slobodarskom borbom.)

Danas ovakva znamenja i spomenici izazivaju bes politički korektne armije mondijalista, i neretko se mogu čuti zahtevi za njihovim menjanjem ili uklanjenjem. Najčešće međutim takvi zahtevi dolaze od muslimana, kao što je bio slučaj u Aragonu 2004. godine.

Ili su obe grupe u pravu zbog tih zahteva, ili su u pravu oni koji kažu da se istorija se ne može menjati, da se o prošlosti ne može suditi savremenim merama, da je borba protiv Mavara obeležila mediteranski srednji vek, da su pobede protiv njih često doslovno značile goli fizički opstanak, i slobodu, i da su pobede protiv njih verovatno omogućile postojanje politički korektne armije mondijalista.

(O. Š.)