Zbog čega Kinezi svoju zemlju zovu Žonguo, a mi je zovemo Kina? (FOTO)

Narodna Republika Kina je treća najveća zemlja na svetu, odmah posle Rusije i Kanade; što se tiče broja stanovnika, na tom mestu je bez premca, sa svojih 1,376 milijardi ljudi.

Preporučujemo

Tih 1,376 milijardi ljudi svoju zemlju ne zovu Kinom, već kažu Žonguo ili Žongua, u zavisnosti od dijalekta. Ovo je složenica od reči "žong" što znači "srednje, centralno" i "guo" što znači "država, države" a u novije vreme i "nacija".

Drugim rečima, Žonguo znači "Srednja država", mada se u istorijskom kontekstu to srećnije prevodi kao "Srednje kraljevstvo".

Kina je mnogo puta kroz istoriju menjala ime, ali se Žonguo prvi put u pisanom izvoru pominje još u 6. veku stare ere i to od strane plemena iz kojih je kasnije nastala etnička grupa Han (kad kažemo Kinezi, mislimo na njih).

Deca u Pekingu. Foto: Tanjug/AP/Andy Wong

Žonguo je kao pojam nastao da bi se označilo koji je deo kraljevstva u centru, odakle se vlada, ali i da bi se napravila razlika između onih koji su tu živeli i onih drugih, "varvara", a zanimljivo je to što sve do 19. veka nije često korišćen da opiše kinesku državu kao celinu.

Šta više, od ovog pomenutog pisanog izvora iz 6. veka pa dugo nakon toga, Žonguo se kao pojam koristio da označi samo grupe provincija u Centalnoj niziji, u jezgru, tamo gde je prva kineska država formirana i gde je skoro uvek bio centar političke moći. To je okvirno oblast u kojoj je i danas prestonica - Peking.

Prema tome, oni Han Kinezi koji su tu živeli bili su smatrani za civilizovane, a oni izvan nizije, druga "kineska" plemena, su bili varvari.

To se, dakle, promenilo tek u pretprošlom stoleću, kada se ideja o "središnjoj" državi proširila na celu tu zemlju: Kinezi danas, svaki put kada izgovore ime svoje države, impliciraju da je ona "centar sveta".

Foto: Tanjug/AP

Interesantno je što je mandžurska dinastija, koja je Kinom vladala od 17. do početka 20. veka, Kinu zvala na svom jeziku "Dulimbai Gurun", što u suštini znači isto: "Srednje kraljevstvo".

Elem, naziv "Kina" se prvi put pojavljuje na sanskrtu, u Mahabharati u 5. veku pre nove ere. U persijskom je uzela formu "Čina". U latinskom "Sina". Većina indoevropskih jezika koristi neku od ovih formi, koje su u suštini varijacije jednog imena.

Verovatno ovaj pojam dolazi od toga što je najzapadnija kineska država još od 9. veka pre nove ere bila ona pod dinastijom Ćin, koja u 3. veku stare ere ujedinila celu Kinu i dala joj ime.

(Telegraf.rs)