OVAJ MAKEDONAC JE AMERIČKI BOG: Siromašni sin Sotira i Sultane vlasnik dva sportska tima iz Detroita (FOTO)

Majkl Ilić Senior, poznatiji kao Majk Ilić, rođen je 20. jula 1929. godine u Detroitu u državi Mičigen, od oca Sotira, zanatlije, i majke Sultane Ilić, domaćice, novopečenih doseljenika u Sjedinjene Američke Države.

Preporučujemo

Osnovnu i srednju školu je završio u svom rodnom gradu, a posle toga je četiri godine proveo u američkim marincima. Kada se vratio kući, bejzbolski tim Detroit Tajgers mu je ponudio 3.000 dolara, pa je period između 1952. i 1959. godine proveo igrajući u nižim ligama, u timovima-ispostavama Tajgersa, Njujork Jenkisa i Vašington Senatorsa. Bejzbol je napustio zbog povrede kolena.

8. maja 1959. godine otvorio je svoju prvu piceriju, sa suprugom Marijanom, u Garden Sitiju, predgrađu Detroita. Majk je želeo da je nazove "Pizza Treat" ali je Marijana insistirala da je nazovu po nadimku koji mu je nadenula: "Little Ceasar", odnosno "Mali Cezar". Tako je otvorena picerija "Little Ceasar's Pizza Treat".

Godine koje su usledile donele su im proširenje delatnosti, postepeno ali stabilno, i otvaranje uvek novih restorana u sklopu lanca.

Tipična picerija iz lanca "Little Caesars" koji je u vlasništvu Majka Ilića, sina makedonskih imigranata. Foto: Wikimedia Commons/Mrmiscellanious

1979. godine je osmišljen i sada već čuveni slogan "Pizza! Pizza!" koji aludira na činjenicu da su nudili dve pice po ceni jedne kod konkurencije. Pored pice, prodaju i hot dog, piletinu, škampe i ribu.

Uprkos padovima i usponima u prodaji i poslovanju, kompanija koje je vlasnik porodica Ilić je narasla u giganta, pa je tako treći najveći lanac picerija u Americi, odmah iza "Pizza Hut-a" i "Domino's Pizza". Preduzeće nije na berzi i u potpunosti je u rukama porodice, što Majka koji je predsednik "Ilitch Holdinga", što Marijane koja je potpredsednik, što njihovo sedmoro dece.

2007. godine njihova ukupna imovina se procenjivala na 1,8 milijardi dolara. Majk Ilić se ubraja u nekoliko stotina najbogatijih građana Sjedinjenih Država i može se reći da je ostvario američki san.

Maskota lanca picerija "Little Caesars". Foto: Wikimedia Commons/Michael Hicks

A taj američki san je nekoliko puta uveličan njegovim van-picerijskim aktivnostima. Naime, Majk je veliki ljubitelj sporta, kao što ste mogli da zaključite i iz njegove bejzbolske avanture.

Prvo je bio u posedu softbolskog tima Detroit Sizarsa, da bi potom 1982. godine za 8 miliona dolara kupio Detroit Red Vingse, ekipu koja se takmiči u NHL-u. Pre njega, Red Vingse su zvali Ded Vingsi ("mrtva krila") zato što su u prethodnih petnaestak godina samo jednom ušli u plejof; interesovanje za hokej u Detroitu je stoga bilo na najnižem mogućem nivou.

Međutim, nakon njegovog preuzimanja, tim je osvojio 15 divizijskih titula, šest Predsedničkih trofeja, šest pehara Klarensa Kempbela i konačno, ono najbitnije, Stenli kup u četiri navrata: 1997, 1998, 2002. i 2008. godine, a imali su 24 sezone za redom u kojima su se plasirali u plejof Stenli kupa.

Detroit Red Vingsi u svojoj dvorani "Džoi Luis". Foto: Wikimedia Commons/Zahlenmonster

Zbog svojih doprinosa ovom sportu, Majk Ilić je 2003. godine uvršćen u Hokejašku kuću slavnih, a naredne godine i u Američku hokejašku kuću slavnih. U istoriji Stenli kupa postoji samo 12 žena čija su imena ugravirana na peharu Stenli kupa; među njima su Ilićeva žena i njihove tri ćerke.

1992. godine kupio je i bejzbolski tim Detroit Tajgerse, i to od drugog picerijskog magnata, Toma Monagana, vlasnika lanca "Domino's Pizza". Osam godina kasnije preselio je tim na novi stadion, a 2005. godine Tajgersi su imenovani kao 22. najvrednija sportska franšiza na listi Top 30.

Međutim, Tajgersi nisu bili toliko uspešni kao Red Vingsi. Plejof su zaigrali tek 2006. godine, prvi put nakon 1987, uprkos tome što su u međuvremenu postali jedan od timova sa najplaćenijim igračima. 2006. i 2012. godine su bili šampioni Američke lige (MLB se deli na Američku i Nacionalnu ligu), ali su u oba velika finala MLB gubili, prvo od Sent Luis Kardinalsa a potom i od San Francisko Džajantsa.

Majk Ilić dodeljuje nagrade svojim bejzbolskim igračima Džastinu Verlanderu i Aleksu Avili 2011. godine. Foto: Wikipedia/Dave Hogg

Zanimljivo je i to što su tek 2011. godine osvojili titulu u Centralnoj diviziji Američke lige.

Još jedan sport u koji je Majk Ilić umešao svoje prste je arena fudbal, to jest, dvoranski američki fudbal. 1988. godine, među prvima, osnovao je tim Detroit Drajv, koji je bio izuzetno uspešan, ali nakon što je kupio Tajgerse odlučio je da ne želi još jednu franšizu pa ga je prodao.

Porodica Ilić je poznata i po svom filantropskom delovanju, kao i po velikoj ulozi koju igraju u pokušajima da se centar Detroita ponovo oživi i povrati od propadanja. Zbog svega toga, izuzetno su cenjeni kako u državi Mičigen tako i generalno u SAD.

Uzgred, sećate se one prve "Little Ceasars" picerije koju su otvorili u Garden Sitiju? E, pa ona još uvek radi.

(Telegraf.rs)