Brutalni protesti "Žutih prsluka" alarmirali su Francusku, pa digli celu Evropu na noge: Svi strepe od pokreta koji napada poredak (FOTO) (VIDEO)

Francuska je poznata kao zemlja čije se stanovništvo ne libi da izađe na ulice i da traži promene kada shvate da vlast više ne radi u korist naroda. Takve primere imamo kroz bogatu istoriju, čak i pre Francuske revolucije, a među njima su i ovi, koji se već četvrti vikend održavaju u velikom broju gradova širom zemlje.

Tokom aktuelnih demonstracija širom Francuske, građani nose "žute prsluke" koji su postali simbol protesta protiv aktuelne vlasti. Svet sa nestrpljenjem prati razvoj događaja u ovoj zemlji i svi čekaju da vide kako će ova situacija rešiti.

Preporučujemo

KO SU ŽUTI PRSLUCI?

Pokret "Žutih prsluka" je nastao iz organizovanog otpora politici francuskog predsednika Emanuela Makrona, koji se vremenom proširio i na Italiju, Belgiju i Holandiju krajem 2018. godine. Pokret je u Francuskoj izrastao iz otpora poskupljenju životnih uslova, novom oporezivanju i smanjenju životnog standarda, što se najviše odnosi na poreze koje je Makronova vlada uvela na dizel i benzin, sa ciljem podsticanja građana na kupovinu električnih automobila.

Pripadnici pokreta većinom su Francuzi srednjeg i radničkog sloja, koji ističu da više ne mogu da plaćaju velike poreze koji im se nameću dok se za bogate porezi smanjuju. Veliki broj njih čak i optužuje Makrona da je predsednik bogatih.

Žuti prsluci ne odustaju od svojih zahteva Foto: Tanjug/AP

Pokret je nastao spontano, neorganizovanim okupljanjem protivnika novog oporezivanja i celokupne politike predsednika Makrona. Pokret se razvio u okolnostima loših ekonomskih rezultata Makronove vlade: nezaposlenost u zemlji je 9,3 odsto, procenat francuskih građana koji žive ispod granice siromaštva je oko 14 odsto, a veliki broj građana se žali da jedva preživljava i kada plate sve račune ne smeju sebi da dozvole nepredviđene troškove.

Po preuzimanju mandata Makronove vlade, ukupni državni prihodi od oporezivanja dostigli su 45 odsto udela u BDP-u, najvišu vrednost od svih visokorazvijenih zemalja. Makron je uvođenjem osam novoizglasanih poreza povećao udeo prihoda u BDP-u.

Uz prisutne ekonomske probleme, revolt jednog dela građana delimično je uzrokovalo i opšte stanje nesigurnosti u zemlji, koje se ogleda u postojanju "no-go zona", područja bezvlašća i izostanka policijskog nadzora, uopšte i prisutnosti državno-pravnih bezbednosnih tela tj. izostanak predstavnika francuskog zakona i države.

Traže ostavku predsednika Makrona Foto: Tanjug/AP

PROTESTI TOKOM VIKENDA

Protesti se ne smiruju od sredine novembra i čini se da su demonstranti istrajni u svojoj nameri da pristisnu vlast da ispuni ono što su tražili iz oblasti politike, ekonomije, zaštite životne sredine, a većina demonstranata je pozivala predsednika Emanuela Makrona da podnese ostavku.

Slike koje iz Francuske odlaze u svet su i više nego zabrinjavajuće, najviše zbog brutalnosti koju policija primenjuje prema demonstrantima. Ovog vikenda je čak 89.000 policajaca bilo na ulicama širom zemlje, a u Parizu su korišćena i oklopna vozila.

Uhapšeno je preko 1.000 građana, a scene koje smo imali priliku da vidimo ličile su kao da dolaze sa bojnog polja, a ne iz srca Evrope. Veliki broj ljudi je povređen i pričinjena je ogromna materijalna šteta, kako na državnoj tako i na privatnoj imovini.

Bes građana se zbog ovoga samo povećava, a sada su sve oči uprte u aktuelnu vlast, posebno u predsednika Makrona, koji bi ove nedelje trebao da se obrati svojim građanima.

ISTORIJAT PROTESTA U FRANCUSKOJ

U Francuskoj su protesti veoma česti, a neretko se dešava da postanu i nasilni. Svedoci smo takvih scena gotovo svakog 1. maja, kada veliki broj Francuza izlazi na ulice kako bi izrazili nezadovoljstvo.

Iako ovakvi protesti datiraju još i pre Francuske revolucije, a postali su brojniji u XX i XXI veku. Većina ovih događaja je uzdrmala ne samo Francusku, već i Evropu.

1910. godine - Protesti proizvođača grožđa zbog problema sa kojima se suočavaju;

1926. godine - Krvava nedelja zbog političkih sukoba koji su se dogodili u Kolmaru;

1947. godine - Serija štajkova u Francuskoj;

1968. godine - Period građanskih nemira, koji su obeležile demonstracije i masovni generalni štajkovi, kao i okupacija fabrika i univerziteta širom Francuske;

1981. godine - Nemiri tokom kojih je došlo do krađa automobila, spaljivanje istih;

1991. godine - Nasilje koji je izbilo nakon što je obezbeđenje upucalo arapskog tinejdžera u supermarketu;

1991. godine - Nasilje koje je izbilo nakon što su ubijeni policajca i muškarac iz Alžira;

1997. godine - Izbili su protesti nakon što je policija ubila tinejdžera (16), a ranila njegovog druga (19);

1998. godine - Neredi su trajali dva dana nakon što je policija upucala Habiba Muhameda (17) zbog krađe automobila;

2005. godine - Nemiri u predgrađu Pariza i drugih francuskih gradova gde su spaljlivani automobili i javne zgrade tokom noći,

2006. godine - Protesti mladih u Francuskoj, nakon mera za deregulaciju rada u ovoj zemlji;

2007. godine - Neredi zbog smrti dvojice tinejdžera čiji se motocikl sudario sa policijskim vozilom;

2007. - 2009. godine - Univerzitetski protesti u Francuskoj zbog reformi ministarstva visokog obrazovanja;

2009. godine - Niz nemira koji su se dogodili na dan pada Bastilje u predgrađu Pariza;

2013. godine - Neredi su izbili nakon što je uhapšen muškarac koji je napao policajca. Policajac je hteo da proveri identitet njegove žene koja je nosila veo preko lica;

2014. godine - Propalestinskih protest zbog rata u Gazi. Prestastao je u antisemitske protesti Francuskoj;

2016. godine - Štrajk francuskih taksista u nekoliko većih gradova protiv kompanije Uber. Došlo je do blokade puteva, požara, vozila su prevrtana, blokirani su putevi do aerodroma u Parizu;

2016. godiine - Protesti zbog predloženih radnih reformi;

2017. godine - Protesti protiv policije koja je jednog crnca u predgrađu silovala palicom. Protesti su se nastavili u martu 2017. godine, kada su migranti naišli na otpor građana Pariza;

2017. godine - Protesti tokom 1. maja. Građani koji su izašli na ulice nisu nosili nikakva sindikalna obeležja. Činilo se da su u pitanju marginalizovane grupe i da su protesti usmereni protiv vlade. Došlo je do sukoba sa policijom, a isto se ponovilo i ove godine.

2018. godine - Protesti zbog povećavanja cena goriva koji traju od sredine novembra, a prerasli su u pobunu francuskog društva protiv aktuelne vlade i predsednika Makrona.

VIDEO: Kako danas izgleda porazbijani Pariz i šta kažu građani

(Telegraf.rs/A.T.)