Desničarske partije su budućnost Evrope? Ako se ujedine, ovi ljudi mogu zauvek da promene svet kakav znamo (FOTO)
Parlamentarni izbori u Švedskoj su poslednja potvrda da u Evropi desnica postaje sve dominantnija i zastupljenija. Ovakva politička struja je protiv migracija, zalaže se za jačanje nacionalnizma i stvaraju atmosferu straha od novih i nepoznatih ljudi, kako bi ubedili ljude da glasaju za njihovu političku opciju.
Ova država je tako dospela na listu već brojnih evropskih zemalja u kojima se desnica dobro pozicionirala, dok su u drugima ove partije čak i na vlasti.
Nema sumnje da će sve veća popularnost Švedskih demokrata dati vetar u leđa desnici u Evropi, posebno pred predstojeće izbore za Evropski parlament 2019. godine, a ovo su njeni lideri.
ŠVEDSKA - DŽIMI AKESON (ŠVEDSKE DEMOKRATE)
Švedske demokrate su partija koja je osnovana 1988. godine. Ova partija se opisiju kao društveno konzervativna sa nacionalističkom osnovom. Stranku su drugi ljudi opisali kao desničarsku, populističku, nacionalno konervativnu i anti-imigracijsku. Džimi Akeson je njen lider od 2005. godine.
Partija ima svoje korene u švedskom fašizmu i prvenstveno je bila pokret belih nacionalista početkom 90-tih, kada je počela da se distancira od svoje prošlosti.
Danas ova partija zvanično odbacije fašizam i nacizam. Godine 2010. su prvi put ušli u Raiksdag, a popularnost joj je porasla 2014. godine kada je postala treća partija u parlamentu sa 49 poslaničnih mesta.
Ipak, ova partija ostala izolovana na političkoj sceni jer su druge partije izjavljivale da nikada sa njom neće sarađivati. Ova stranka je član grupe evropskih konzervativaca i reformista u Evropskom parlamentu.
Njihov lider Džimi Akeson je švedski poličar koji je na čelu partije od 2005. godine. Član je Riksdaga od 2010. godine, a lider omladine Švedskih demokrata je bio 2000. do 2005. godine.
Godine 1998. on je sa 19 godina izabran za javnu funkciju kao odbornik u opštini Solvesborg. Iste godine je postao i zamenik predsednika novoosnovane omladine Švedskih demokrata, a kasnije i njen predsednik.
Godine 2005. na unutarstranačkim izborima je porazio Mikaela Jansona i postao lider Švedskih demokrata.
Posle izbora 2014. godine je najavio da će uzeti bolovanje, ali već početkom 2015. godine je imenovan za najvažnijeg lidera u Švedskoj od stane magazina DCM. Iste godine je objavio da će se vratiti na dužnost lidera
stranke Švedskih demokrata. Na izborima 2018. godine ova partija je osvojla čak 17,9 odsto glasova.
ITALIJA - MATEO SALVINI (LIGA)
Salvini je za manje od godinu dana postao najpopularniji političar u Italiji, a stranka italijanskog ministra unutrašnjih poslova, Liga, postala je najpopularnija stranka u toj zemlji, pokazuju ankete.
On već godinama promoviše antievropske, ksenofobične, populističke, ideje, a svoj politički uspeh duguje migrantima, odnosno strahu jednog dela Italijana od "prljavih i nasilnih" stranaca koji između ostalog koriste socijalna davanja i zdravstvenu zaštitu. On je takođe veliki protivnik evra, koji je opisao kao kriminalnu valutu.
Godine 1990. je pristupio separatističkoj partiji Lega Nord (Severna Liga), a 2004. je osvojio mandat u Evropskom parlamentu. U mladosti je bio poznat kao član levičarskih grupa.
Mateo Salvini je sredinom ove godine došao u centar pažnje zbog toga što je naglasio da Italja više neće primati migrante i bio je kategorički protiv da primi brod sa migrantima koji je danima prolovio po Sredozemnom moru jer nije imao gde da pristane. Na kraju je brod sa migrantima primila Španija.
Njegova današnja partija "Liga", koja zauzima antimigrantski, kao i antisistemski stav, prestigla je u popularnosti svog koalicionog partnera, Pokret pet zvezda.
NEMAČKA - JERG MOJTEN I ALEKSANDER GOLAN
Alternativa za Nemačku (AfD) je desničarska populistička i evroskeptična politička partija u Nemačkoj koja trenutno uživa podršku čak 18 odsto birača. U anketi javnog servisa ARD, ona je prvi put druga najjača snaga u zemlji. Osnovana je u aprilu 2013. godine, a na saveznim izborima 2013. godine je osvojila 4,7% glasova, čime je za malo ostala ispod izbornog cenzusa od 5 %, neophodnog za ulazak u Bundestag.
Godine 2014., ova partija je osvojila 7,1 % glasova i 7 od 96 mandata rezervisanih za Nemačku na izborima za Evropski parlament, i nakon toga pristupila parlamentarnoj grupi Evropskih konzervativaca i reformista (ECR).
Od marta 2016. godine, AfD je ušla u parlament osam nemačkih saveznih država. Partiju trenutno vode Jerg Meuten i Aleksandre Gauland. Na saveznim Nemačkim izborima 2017. godine osvaja 12,6 % i postaje treća najjača stranka u Bundestagu.
Jerg Meuten je univerzitetski profesor, stručnjak za regionalnu ekonomiju. On je odlučio da se pridruži stranci nakon što je gledao osnivača AfD Bernd Lukea u jednoj televizijskoj emisiji koja je emitovana u večernjim časovima 2013. godine, kada ova partija nije prešla cenzus na izborima.
U početku je bio u senci Frojke Petri tadašnje liderke partije.
Petri je posle izbora u septembru prošle godine odlučila da istupi iz AfD-a. Ona je podnela ostavku, jer, kako je rekla, AfD flertuje sa desnim ekstremizmom, a ona ne želi da takvu politiku predstavlja u parlamentu.
Drugi lider AfD-a je Aleksander Gauland je nemački pravnik, političar i publicista. Od 1987. do 1991. bio je lider državne kancelarije nemačke savezne zemlje Hesen.
Posle toga je do 2005, bio izdavač jednih novina, a nakon 40 godina u Hrišćansko-demokratskoj uniji Gauland je postao suosnivač i portparol Alternative za Nemačku (AfD). Jasno je istupio protiv politike nemačke kancelarke Angele Merkel.
Zajedno sa Alis Veidel bio je glavni kandidat svopje stranke za nemačke parlamentarne izbore 2017. godine. Te iste godine je počeo da vodi stranku zajedno sa Jergom Meutenom.
Ova partija je osnovana kao evroskeptična stranka koja podržava članstvo Nemačke u Evropskoj uniji, ali se protivi zajedničkoj valuti, evru, i politici spašavanja preduzeća kojima preti propast davanjem finansijske pomoći koja je proistekla iz evropske dužničke krize.
Podrška „Alternativi za Nemačku“ naročito je porasla posle serije seksualnih napada u Kelnu, koje su vršili migranti. Partija je nedavno usvojila platformu u kojoj se kaže da „islam ne pripada Nemačkoj“ i koja poziva na zabranu izgradnje džamija.
U Nemačkoj je jaka i PEGIDA (Patriotski Evropljani protiv islamizacije Zapadnog sveta) građanska inicijativa krajnje desnice, koja je osnovana u Drezdenu. Od oktobra 2014. godine organizuju brojne demonstracije u znak protesta protiv islalmizacije Nemačke i Zapadnog sveta.
Od tada njihov broj učesnika neprestano raste. Ova organizacija želi da zabrani migracije i optužuje vlasti da ne primenjuju postojeće zakone.
Luc Bahman (45), je osnivač pokreta, potiče iz radničkog sloja, osuđivan je zbog pljačke, nasilja i posedovanja kokaina, a pre dve godine je proglašen krivim zbog podsticanja mržnje na Fejsbuku 2014. godine kada je migrante okarakterisao kao "stoku i ološ".
Prema novim informacijama, popularnost nemačke kancelarke Angele Merkel nastavlja da opada, dok popularnost AfD-a ostaje nepromenjena. Pretpostavlja se da su tome doprineli incidenti koji su se nedavno dogodili u Kemnicu kada je ubijen jedan Nemac a za šta su osumnjičeni migranti. Zbog toga je desnica organizovala seriju demonstracija kako bi iskazala svoje nezadovoljstvo.
FRANCUSKA – MARIN LE PEN (NACIONALNI FRONT)
Privukavši birače u siromašnim radničkim zajednicama na severu i istoku zemlje kao i na tradicionalno konzervativnom jugoistoku, stranka nastoji da ublaži svoj imidž.
Politički analitičari nazivaju Nacionalni front nacional-populističkom partijom još od 1984. godine. Mejnstrim mediji ovu partiju nazivaju strankom ekstremne desnice.
Marin Le Pen rođena je 1968. godine u poznatoj porodici kao najmlađa od tri ćerke, a otac joj je poznati francuski političar i osnivač Nacionalnog fronta Žan Mari Le Pen.
Njena porodica je preživela bombaški napad kada je bomba ekplodirala na stepeništu ispred njihovog stana 1976. godine. Diplomirala je 1992. godine, a kao advokat je radila do 1998. godine.
Politikom počinje da se bavi od 1998. godine u stranci svog oca. Iste godine poslala je članica regionalnog parlamenta u središnjoj pokrajini Il de Frans, a od 2004. godine je članica Evropskog parlamenta.
Od 2003. godine u svojoj 35 godini postaje član predsedništva stranke. Uspela je da 2011. godine pobedi na stranačkim izborima i da postane predsednica Nacionalnog fronta.
Stranka je pod vođstvom njenog oca imala nešto više od 4% podrške, a ona je za samo pet godina uspela da dobije preko 27% podrške naroda i tako svoju stranku učini najjačom u Francuskoj 2015. godine.
Marin Le Pen se sklonila od preterano radikalnih stavova svog oca kako bi dobila veću podršku biračkog tela, a od 2015. godine sa ocem je u javnoj svađi. Tada je preduzela drastične korake kada je suspendovala njegovo članstvo u stranci.
Iako za nju kažu da je Nacionalni front učinila otvorenijim i liberalnijim u odnosu na period kada je njen otac bio predsednik, za mnoge su njeni stavovi i dalje previše radikalni.
Olabavila je stavove što se tiče prihvatanja istopolnih brakova u Francuskoj, privata abortus i odbacuje smrtnu kaznu iz stranačke platforme. Međutim, mišljenje o EU, ilegalnoj migraciji i NATO-u ostalo je isto.
MAĐARSKA – VIKTOR ORBAN (FIDES)
Premijer Viktor Orban iskoristio je migrantsku krizu kako bi se suprotstavio pozivima nemačke kancelarke Angele Merkel da Evropa primi izbeglice.
Na vlasti od 2010. godine, nakon kratke vladavine od 1998. do 2002. godine, on postaje sve više autoritaran, antievropski i antiliberalan i često se sukobljava sa Briselom.
Njegova partija Fides — Mađarski građanski savez je najveća nacional konzervativna politička partija u Mađarskoj. Orban je najavio podnošenja zakona "Stop Soroš", kojim se zabranjuju aktivnosti pro-imigracionih nevladinih organizacija.
Mađarski magazin "Figjelo" objavio je u aprilu imena više od 200 ljudi za koje tvrdi da su deo grupe koju mađarski pemijer Viktor Orban naziva "plaćenicima" američkog finansijera Dzordža Soroša s ciljem da se obori mađarska vlada.
Na listi koju je objavio magazin nalaze se organizacije poput Amnesti internešenala, Transparensi inetrnešenala, organizacije za zaštitu izbeglica, novinari i fakulteti koje finansira Soroš.
Orban je zajedno sa vicepremijerom Italije Salvinijem, krikovao Makrona. Oni su mu poručuli da će uzajamno sarađivati pred izbore za Evropski parlament 2019. kako bi se usprotivili "promigracionoj grupi zemalja, koje predvodi francuski predsednik".
Jačanje političke desnice u Mađarskoj održava se jačanjem ekstremnije stranke Jobik.
AUSTRIJA – HAJNC KRISTIJAN ŠTRAHE (SLOBODARSKA PARTIJA)
Krajnje desna Slobodarska stranka (FPO) u austrijskom parlamentu ima zastupnike više od 60 godina. Njene populističke kampanje su podstakle centrističke stranke da usvoje restriktivnu politiku prema migrantima.
FPO je ušao u vladu 2000. zbog čega su druge države članice EU-a zamrzle odnose sa Austrijom na nekoliko meseci. Sada, kada je u opoziciji, želi da se ponovno vrati na vlast. Njen predsednik je Hajnc-Kristijan Štrahe.
Štrahe je austrijski političar, vođa austrijskih nacionalista i predsednik Slobodarske partije Austrije od 2005. godine. Od 18. decembra 2017. godine je vicekancelar Austrije. Rođen je 12. juna 1969. u Beču. Po obrazovanju je stomatolog-zubni tehničar.
Politikom na lokalnom nivou počeo je da se bavi 1991. godine u Beču. Dugo je bio glavni saradnik Jerga Hajdera na funkciji generalnog sekretara SPA. Nakon rascepa u SPA 2005. postaje njen predsednik.
Austrijska narodna stranka ili Austrijska narodna partija (OVP) je hrišćansko demokratska i konzervativna politička partija u Austriji. Ona je naslednik austrijske Hrišćansko socijalne partije koja je postojala od 1893. do 1933. godine. Po ideologiji je slična Hrišćansko-demokratskoj uniji iz Nemačke.
Stranka je osnovana odmah po uspostavljanju Savezne Republike Austrije 1945. i od tada, pa do danas je jedna od dve vodeće političke partije u Austriji. Austrijska narodna partija zastupa konzervativizam, koji predstavlja poštovanje tradicije i stabilnost društvenog poretka. Na prethodnim izborima su osvojili najviše glasova. Njen vođa je Sebastijan Kurc.
On je sa 24 godine postao je gradski zvaničnik u Beču, sa 25 državni kancelar za useljevanje, a sa 27 ministar spoljnih poslova, najmlađi šef diplomatije u svetu.
Zalagao se za ukidanje tzv. "balkanske" i "mediteranske rute" i politiku zavorenih granica kakvu je vodio i tokom ministarskog mandata. Istaknuo je i važnost borbe protiv arapskog uticaja u zemljama Jugoistočne Evrope, posebno problem vehabizma i islamskog ekstremizma i fundamentalizma u BiH.
Ove dve partije su formirale vladu posle parlamentarnih izbora, na čijem čelu je mladi Sebastijan Kurc. Prilikom polaganja zakletve u Beču su se održali protesti. Okupilo se oko 6.000 ljudi, među kojima su bili levičari i antifašisti, ali i studenti.
HOLANDIJA - GERT VILDERS (PARTIJA ZA SLOBODU)
U martu prošle godine, Liberalna partija premijera Holandije Marka Rutea osvojila je najviše mesta na održanim parlamentarnim izborima.
Rute je pobedio izazivača iz anti-islamske i evroskeptičke stranke ekstremne desnice Gerta Vildersa koji je osvojio drugo mesto na izborima. Nakon poraza Vilders se zahvalio svojim pristalicama na Tviteru naglasivši da je tu da ostane.
Gert Vilders je holandski političar, vođa Partije za slobodu koju je osnovao 2006. godine. On je i parlamentarni lider svoje partije u Predstavničkom domu.
Prilikom formiranja kabineta 2010. godine, aktivno je učestvovao u pregovorima, što je rezultiralo sporazumu o podršci, ali se Partija za slobodu povukla 2012. godine. Tada se nisu slagali oko predloženog budžeta.
Vilders je poznat po svojim oštrim stavovima u pogledu kritikovanja islama, što ga je učinilo kontroverznom figurom u Holandiji ali i u celom svetu. Od 2004. godine, njega konstantno štite telohranitelji.
BELGIJA - TOM VAN GRIKEN (VLAMS BELANG)
Vlams Belang je desničarska, populistička i flamanska nacionalistička politička partija. Ona dominira u flamanskom regionu i u Briselu.
Ova partija potiče od Vlams Bloka koji je usvojio novo ime i izmene svog kontroverznog statuta, nakon što im je suđeno za rasizam 2004. godine.
Od tada je ova partija nastojala da promeni svoj imidž radikalne partije i da se distancira od prethodnog programa. Vlams Belang je protiv establišmenta, protiv migranata i nacionalnih manjina.
Tom Jozef Van Grieken (1986) je vođa Vlams Belanga. On je prvo bio lider omladinskog krila stranke, a zatim je na kongresu 2014. dobio 93 odsto glasova i postao najmlađi lider neke stranke u Belgiji.
POPULISTIČKE PARTIJE DESNICE U SVIM KRAJEVIMA EVROPE
Taj termin se najčešće koristi kao sinonim za "protivnike establišmenta" i čini se nezavisnim od nekih određenih političkih ideja, kao da je važno samo ponašanje, a ne i sadržaj. Otuda se termin prvenstveno povezuje i s određenim raspoloženjem i emocijama, pa se može čuti da su populisti "ljuti", a da su njihovi glasači "razočarani" ili hronično "nezadovoljni".
Populizam desnice je ideologija koja kombinuje desničarsku politiku i populističku retoriku i teme. U Evropi se desničarski populizam vezuje za grupe, političare i stranke koje su poznate svojim istupima protiv migracije, protiv islamskog sveta i po euroskepticizmu.
Partije ekstremne desnice su izuzetno prisutne na političkoj sceni i u Poljskoj, Grčkoj, Danskoj, Finskoj i Švajcarskoj.
Pogledajte snimke:
VIDEO: Tramp: Ja sam stabilan genije
(Telegraf.rs/A.T.)
Video: Selaković na otvaranju 5. Rusko-srpskog kulturnog foruma
Telegraf.rs zadržava sva prava nad sadržajem. Za preuzimanje sadržaja pogledajte uputstva na stranici Uslovi korišćenja.
Nikolas
TRAMP ,STABILNI GENIJE,BRANI INTERESE AMERIKE I UDALJAVA SE OD EU A U EU DOLAZE NA VLAST DESNICARI -SVAKO BRANI STROGO SVOJE INTERESE I UVODI DRUGIMA EMBARGO -VODE EKONOMSKE RATOVE,RATOVE ,CARINSKE RATOVE I STA TU MOZE DA SE DESI OSIM HAOSA-EKONOMSKOG KRAHA -SOCIJALNIH POTRESA I NA KRAJU VELIKOG RATA POSLE OVOG HLADNOG !!!
Podelite komentar
Miami
Promene sunpotrebe da bi se spaslo covecanstvo. Interesantno je kako se ne bavite islamistickim nedemokratskim rezimima.
Podelite komentar