Danas je Međunarodni dan žena, a one su uspele da budu prve u muškom svetu: Liderke država u svetu, među njima je i naša Ana Brabić (FOTO)
Međunarodni dan žena ili Osmi mart, dan je posvećen ženama i slavi se svake godine 8. marta. Ovaj dan je nastao kao dan borbe za ekonomsku, političku i socijalnu ravnopravnost žena i muškaraca. Mnoge žene zastupale su ideju većih ženskih prava. Kao međunarodni dan žena, osmi mart prihvaćen je 1917. godine. Ujedinjene nacije su od 1975. godine, koju su proglasile za Međunarodnu godinu žena i službeno počele obeležavati Međunarodni dan žena. Žene su od tada nastavile da se bore za svoja prava. Mogle su da glasaju, da rade iste poslove kao i muškarci, da napreduju u poslu i da izgrade uspešne karijere.
Iako i danas situacija u globalu i nije baš najsjajnija jer se u mnogim situacijama ženska prava i dalje krše, imamo pozitivnu sliku žena lidera koje su na vodećim pozicijama u svojim državama.
Spisak tih zemalja je veliki: Velika Britanija, Island, Norveška, Estonija, Litvanija, Rumunija, Maršalska ostrva, Nemačka, Srbija, Hrvatska, Tajvan, Peru, Bangladeš, Malta, Čile, Namibija, Mauricijus, Nepal, Novi Zeland, Danska, Liberija, Bosna i Hercegovina (Republika Srpska), Grenada, Bahami, Poljska, Mjanmar, Novi Zeland, Švajcarska, San Marino, Singapur...
U Danskoj se posebno ističe kraljica Margareta II, a Litvaniji posebnu ulogu igra predsednica Dalija Gribauskajte. Što se Norveške tiče, tu je posebno značajna njena premijerka Erna Solberg, a na čelu Čilea se nalazi predsednica Mišel Bašele.
Malta takođe ima predsednicu Mariju Luiz Koleiro Preca, a na čelu Mauricijusa je predsednica Amenah Gurib Fakim. Uticajne premijerke su: premijerka Poljske Beata Šidlo, Namibije Sara Kugongelva-Amadhila, Bangladeša Hasina Vazed...
Što se tiče predsednica, posebno izdvajamo šefice države Tajvana Tsai Ing-ven, Estonije Kersti Kaljulai, Maršalskih ostrva Hilda Heine i Nepala Devi Bhandari.
Svaka od njih neumorno daje doprinos razvoju svoje zemlje i trudi se da svoj posao obavlja najbolje što ume. Mnoge svakodnevo inspirišu mlade devojke i daju im primer kako žena može biti uspešna ako dovoljno ulaže u sebe i stalno se usavršava.
KRALJICA ELIZABETA II
Ona je postala kraljica Ujedinjenog Kraljevstva Velike Britanije i Severne Irske 1952. godine. Pod njenom kontrolom su i druge prekomorske teritorije, koje su nekada bile pod vlašću Ujedinjenog Kraljevstva.
Princeza Elizabeta, vojvotkinja od Edinburga je počela da preuzima očeve dužnosti nakon što je njegovo zdravlje počelo da se pogoršava. Sa suprugom je bila u Keniji kada je obavještena o očevoj smrti i svom dolasku na presto.
Za vladarsko ime je odabrala ime Elizabeth II. Odmah nakon što je stigla vest o smrti kralja i proglašenju nove kraljice, Elizabeta se sa suprugom vratila u London.
Elizabeta II je proglašena kraljicom prvo u Kanadi, istog dana kada je i postala kraljica, a u Ujedinjenom Kraljevstvu je javna proklamacija održana sledeći dan. Svečano je krunisana 2. juna iste godine u Vestminsterskoj opatiji.
Njena vladavina je u prvim decenijama bila obeležena postupnim nestankom Britanske imperije, kao i stagnacijom i siromašenjem Velike Britanije, trendovima koji su na određeni način preokrenuti za vreme premijerskih mandata Margaret Tačer i Tonija Blera. Kraljica Elizabeta je šef države koji je posetio najviše zemalja sveta, čak 116 država.
Elizabeta, jedna od najdugovečnijih monarha u savremenom svetu, uživa veliku popularnost među svojim podanicima.
TEREZA MEJ
Tereza Mej je britanska političarka koja je, nakon ostavke Dejvida Kamerona 13. jula 2016, postala britanski premijer i lider Konzervativne partije. Ona je druga žena koja se nalazi na funkciji britanskog premijera. Novinari su je prozvali Druga Čelična dama.
Rođena je 1956. godine kao Tereza Brasijer u Isburnu, primorskom gradu na jugu Engleske u porodici anglikanskog sveštenika. Školovala se u ne mnogo poznatim državnim i privatnim školama, za razliku od Kamerona i mnogih iz njegovog kruga koji su išli u prestižni Iton, ali je kao i on univerzitetsko obrazovanje stekla na Oksfordu.
U Oksfordu je upoznala i svog muža Filipa, bankara, a navodno ih je upoznala pokojna pakistanska premijerka Benazir Buto. Venčali su se 1980 godine, ali nisu mogli da imaju decu.
Mejova je radila u finansijskom sektoru uključujući banku Engleske pre nego što je izabrana za poslanika 1997. godine.
Zalagala se za promenu lošeg imidža Konzervativne stranke, a nakon pobede te stranke ne izborima 2010. godine imenovana je za ministarku unutrašnjih poslova, što važi za najteži posao u vladi.
ANGELA MERKEL
Angela Dorotea Merkel, rođena kao Angela Dorotea Kazner, nemačka je političarka. Članica je Hrišćansko-demokratske unije, od koje je nominovana na mesto kancelara SR Nemačke na izborima za Bundestag 2005. godine.
Nakon višesedmičnog pregovaranja po završetku izbora, Angela Merkel 21. novembra 2005. postaje prva kancelarka u istoriji Nemačke. Na čelu je tzv. „velike koalicije“ CDU/CSU i SPD. Uspešno posredujući u pregovorima oko budžeta EU, Merkelova je stekla zavidnu reputaciju na međunarodnoj sceni.
Koalicija koju je vodila Angela Merkel je pobedila i na izborima 2009. godine i na izborima 2013. godine.
Što se njenog obrazovanja tiče, posle mature sa odličnim uspehom i natprosečnim talentom u matematici i jezicima studirala je od 1973. godine na univerzitetu u Lajpcigu.
Doktorat je, iz fizičke hemije, radila kod prof. Luce Zilackoga na radu o brzinskim konstantama kod jednostavnih ugljovodonika. Govori tečno engleski i ruski jezik.
Po izboru za kancelarku nastavila je da živi u svom stanu u srcu Berlina, nedaleko od Ostrva muzeja.
Za razliku od svog prethodnika Gerharda Šredera, Merkelova izbegava česte kontakte sa štampom. „Endži“ je popularni nadimak za Merkelovu među njenim simpatizerima.
ANA BRNABIĆ
Ana Brnabić je srpska menadžerka, magistar marketinga i od juna 2017. premijer Vlade Srbije. Prva je žena na toj poziciji u istoriji Srbije. U avgustu 2016. postala je ministar državne uprave i lokalne samouprave. Rođena je 28. 09. 1975. godine u Beogradu.
Srednju školu „Petu beogradsku gimnaziju“ završila je 1994. godine. Nakon srednje škole odlazi u Sjedinjene Američke Države, na Univerzitet Nortvud u državi Mičigen. Tamo tokom 1998. godine završava studije poslovne administracije.
Nakon fakulteta odlazi u Englesku gde na Hull univerzitetu završava master studije i stiče MBA diplomu iz marketinga. Govori engleski i ruski jezik.
Godine 2002. nakon master studija se vraća u Srbiju i počinje da radi kao službenik za odnose sa javnošću na Programima za agrarni razvoj Srbije, koje je tada finansirala EU. Tu se zadržala samo dva meseca, nakon čega prelazi u USAID gde radi na raznim projektima ove organizacije u Srbiji.
Članica je glavnog odbora PEKSIM organizacije koja omogućava stipendije za magistarske studije na Univerzitetu Kembridž.
U junu 2017. predsednik Republike Srbije Aleksandar Vučić imenovao ju je na mesto premijera Republike Srbije. Prva je žena i prva LGBT osoba na toj poziciji.
KOLINDA GRABAR KITAROVIĆ
Kolinda Grabar Kitarović je hrvatska političarka, diplomata i četvrta predsednica Republike Hrvatske. Od 2005. do 2008. bila je na dužnostima ministra spoljnih poslova i evropskih integracija, da bi od 2008. do 2011. bila na poziciji ambasadora Hrvatske u Sjedinjenim Američkim Državama, a od 2011. do 2015. je bila pomoćnik generalnog sekretara NATO-a za javnu diplomatiju. Na izborima 11. januara 2015. izabrana je za predsednicu Republike Hrvatske, pobedivši u drugom krugu Ivu Josipovića.
Rođena je u Rijeci u tadašnjoj SFR Jugoslaviji. Zahvaljujući programu razmene učenika, deo detinjstva i mladosti provela je u Sjedinjenim Američkim Državama gde je i maturirala u srednjoj školi u Los Alamosu u saveznoj državi Novi Meksiko.
Godine 1993. diplomirala je engleski i španski jezik na Filozofskom fakultetu Sveučilišta u Zagrebu. Od 2000. je magistar nauka nakon postdiplomskih studija iz oblasti međunarodnih odnosa na Fakultetu političkih nauka Sveučilišta u Zagrebu.
Profesionalnu karijeru započela je u Ministarstvu nauke i tehnologije, da bi se 1993. zaposlila u Ministarstvu spoljnih poslova, gde je prvo radila kao savetnica u kabinetu zamenika ministra, a potom kao načelnica sektora za Severnu Ameriku. Godine 1997. odlazi u ambasadu RH u Kanadi, prvo kao diplomatski savetnik, a zatim kao ministar savetnik.
Na parlamentarnim izborima 2003. izabrana je za zastupnicu u Hrvatskom Saboru. Dana 23. decembra 2003. imenovana je za ministarku za evropske integracije. Dana 18. januara 2005. postaje šef pregovaračkog tima za pregovore o pristupanju Evropskoj uniji.
Dana 19. marta 2008. stupila je na dužnost ambasadora Hrvatske u SAD.U Severnoatlantskom savezu bila je zadužena za javnu diplomatiju, odnosno „komunikacijsku strategiju i približavanje NATO-a običnim ljudima“.
Više o ženama liderima u politici pogledajte OVDE.
(Telegraf.rs/N.C.)
Video: Osuđenici u Okružnom zatvoru okitili jelku!
Telegraf.rs zadržava sva prava nad sadržajem. Za preuzimanje sadržaja pogledajte uputstva na stranici Uslovi korišćenja.
Ccc
Najlepsa i najproduhovljenija je Hrvatica Kitarović.Nisu je Hrvati slučajno stavilu na funkciju koju ovavlja. Žena od ukusa ,odmerena u svemu.
Podelite komentar