Najstrašnija slika sa Kosmeta: Rasute srpske kosti oko kamenja uništenog srpskog manastira

Ostaci miniranog, devastiranog i u potpunosti opustošenog manastira Svetih Arhangela Mihaila i Gavrila i groblja u selu Buzovik u opštini Kosovska Vitina svdeoče o srpskom trajanju.

Kako Srbi iz susednog sela Binač kažu, svedoči se i o zločinu koji je počinjen nad svim onim što podseća na srpstvo.

Preporučujemo

Ostaci manastirskog zdanja, ni kamena na kamenu i otvorene grobnice, ostaci mrtvačkih sanduka i rasute kosti pokojnika - slika su koja izaziva nespokoj koji dodatno unosi nemir zbog navodnih pretnji. A tim pretnjama, tvrde meštani, su izloženi svi oni koji u dobroj veri dođu do ove svetinje da na njoj upale sveću.

Foto: N. Zejak

Selo Buzovik do početka devedesetih godina prošlog veka bilo je isključivo nastanjeno Srbima doseljenim na staroj srpsko-turskoj granici iz Hercegovine i Crne Gore.

Nalazi se tik uz administrativnu liniju.

„Od nekih stotinak srpskih domaćinstava i manastirskog kompleksa koji čini oko 60 hektara livada, njiva, voćnjaka i šume na srpstvo i pravoslavlje podsećaju samo ostaci kamenih temelja Manastira i u smeće zatrpana česma koju je Kralj Aleksandar darivao selu“, izgovara Zoran Perić vidno uplašen.

Foto: N Zejak

Preostali Srbi, njih nešto manje od stotinak u Binaču, svakodnevno su, tvrdi on, izloženi pretnjama i ucenama.

Manastir Svetih arhangela Mihaila i Gavrila ili manastir Binač iz 14. veka u više navrata je rušen i obnavljan. Kako meštani tvrde, ni u tursko vreme nije do temelja rušen niti su kamene gromade raznošene kao što je to učinjeno tokom jula i avgusta 1999. godine.

Jula meseca pred najezdom pripadnika ozloglašene ANE (Albanske Nacionalne armije iz Severne Makedonije), sestrinstvo manastira predvođeno igumanijom Teodorom evakuisano je u Gračanicu da bi iste noći manastir sa konacima i pomoćnim objektima bio miniran.

Njegovo potpuno rušenje izvršeno je decembra 1999. godine pošto su dva dana ranije američki vojnici napustili Buzovik.

Foto: N. Zejak

Iz Manastira je, kako kaže Dragiša Cvetković, odneto sve što su prethodno manastirska bratstva a kasnije i sestrinstva uz pomoć vernog naroda kućili.

Danas na ovu srpsku svetinju podsećaju samo ostaci temelja i u smeće zatrpana česma čija je voda, veruje se, lekovita.

U izlivu mržnje, dodaju meštano, minirano je i stablo hrasta.

Veruje se da je to stablo staro oko hiljadu godina.

Foto: N. Zejak

Uzalud je što se danas pojedini Albanci, kako ističu meštani, nude pomoć da se obnovi ova srpska svetinja u kojoj su mnogi, veruje se, nalazili lek, posebno psihički bolesnici.

„Ako je ova naša svetinja nadživela zulum Turaka nadživeće i današnje „moćnike i svedržitelje“, poručuje Perić.

Raseljeni Srbi koji žive i rade u Italiji pokrenuli su akciju prikupljanja sredstava za obovnu manastira što će, kako on kaže, sačekati sretnija vremena i saglasnost Mitropolita Teodosija koji je blagoslovio akciju prikupljanja sredstava.

Tu su i otvorene grobnice, uništeni mrtvački sanduci i razbacane ljudske kosti na groblju. To groblje se nalazi u neposrednoj blizini manastira odvojeno magistralnim putem koji Vitinu povezuje sa Kumanovom.

Foto: N. Zejak

„Uništena su i grobna mesta monahinja Akviline i Evgenije čije smo krstače usplei da uz pomoć KFOR-a prenesemo u portu crkve u Vitini. To dovoljno govori o mržnji doseljenika prema srpstvu“, izgovori N.C uz molbu na anonimnosti.

Dodaje da strahuje da će ukoliko manastirski kompleks ubrzo ne oživi i preostalih stotinak Srba iz Binača krenuti stipama onih koji su pod pretnjama i ucenama ostavili imanja i prave raritete kuće stare više od sto godina.

Ipak, uprkos svakodnevnoj neizvesnosti preostali Srbi odučni su da opstanu. Prodaje imovine nema, a uz to svi su do jednog ostavili oporuke naslednicima o odanosti crkvi i precima koji su u Gornju Moravu naseljeni pre Otomanske imperije.

(Telegraf.rs/N.Zejak)