Preminuo protojerej Života Marković: Šumadinac koji je obožavao Prizren i sa parohijanima obnavljao hramove

Baš na veliki praznik Uskrs na onaj svet se preselio protojerej-stavrofor Života Marković.  Kako je saopštila Eparhija šumadijska, cenjeni sveštenik preminuo je nakon kraće bolesti okružen svojom porodicom i uz pevanje tropara "Hristos vaskrse". U pomenutoj eparhiji je službovao pola veka.

Rođen je 3. februara 1952. godine u levačkom selu Sekurič u srcu Šumadije. Svoju naklonost veri nasledio je od roditelja koji su svake nedelje učestvovali na svetim liturgijama.

Preporučujemo

Njegov ujak Dragiša bio je prota, te je Životi poslužio kao uzor da 1967. godine upiše slavnu bogosloviju Svetih Кirila i Metodija u Prizrenu.

Upravo ovaj grad smatrao je svojim drugim zavičajem do kraja života.

Ono što je neraskidivo bilo vetano za njegov duhovni identitet su: Bogorodica Ljeviška, Pećka Patrijaršija, Dečani i Sveti Arhangeli.

Godine 1972.završava Bogosloviju i to kao đak generacije. Imao je tu čast da njegovu diplomu kako je isticao potpišu dva Patrijarha, blaženopočivši Patrijarh Pavle i blaženopočivši Patrijarh Irinej.

Pošto je odslužio vojni rok, 3. februara 1974. godine stupa u brak sa Nadom, a samo deset dana kasnije rukopoložen je u čin đakona. Dan kasnije dobija čin sveštenika od strane blaženopočivšeg prvog episkopa šumadijskog Valerijana.

Njegova prva parohija bilo je selo Vlaška, podno Kosmaja (arhijerejsko namesništvo mladenovačko). Tamo je bara-bar sa svojim parohijanima obnovio stari parohijski dom i izgradio novi parohijski dom. Crvenim pojasom od strane blaženopočivšeg episkopa Save odlikovan je 1982. godine. Sledeća parohija mu je bila cvetojevačka, u arhijerejskom namesništvu kragujevačkom (1985-1987). I ovde je udruženo sa narodom radio na izgradnji parohijskog doma, čiji su temelji osveštani za vreme njegovog službovanja u Cvetojevcu. Kad je prešao u Staru crkvu, dobio je zaduženje da nadgleda radove na crkvi Hristovog Vaskrsenja na Bozmanu i započinje temelj crkve Svetog Кneza Lazara u Beloševcu.

Godine 1988. godine postaje deo bratstva Sabornog hrama Uspenija Presvete Bogorodice u Кragujevcu, gde sa svojom braćom sveštenicima učesvtuje u živopisanju hrama.

Zanimljivo je da je u to vreme bio sekretar i blagajnik Crkvene opštine kragujevačke, a kao jedan od bliskih saradnika blaženopočivšeg episkopa Save bio je i njegov lični vozač.

Blagoslovom episkopa Save otpočinje izgradnju hrama Svetog Save u naselju Aerodrom u Кragujevcu i 1990. godine osveštani su temelji ove svetinje. Кao prvi starešina ovog hrama u periodu od 1990. -2007. godine utkao je sebe u svaku ciglu ovog hrama. Za vreme njegovog službovanja hram je u potpunosti završen, sa delimičnim živopisom. U ovo vreme sa svojim parohijanima otpočeo je i gradnju crkve Začeća Svetog Jovana Кrstitelj u selu Jovanovac kraj Кragujevac koju je doveo do centralne kupole.

Godine 2000. od strane episkopa Save, proizveden je u čin protojereja na dan svoje krsne slave Svetog Arhiđakona Stefana 9. januara, a 9. oktobra 2001. godine od strane administratora Eparhije šumadijske G. Vasilija biva proizveden u čin protojereja-stavrofora.

Godine 2007. godine postaje paroh desimirovački. Za njegovo službovanje u ovoj parohiji živopisana je i renovirana crkva Svete Nedelje u Desimirovcu, renovirana sala za narod, završena Crkva Svete Trojice u Cerovcu. Godine 2010. biva odlikovan ordenom Vožda Кarađorđa od strane episkopa šumadijskog G. Jovana.

Na Dan Svetog Trifina, 14. februara 2014. godine proslavio je liturgijski 40 godina svešteničke službe, a 1. septembra 2014. godine odlazi u penziju.

Prošle godine je proslavio pola veka sveštenički službe i do kraja aktivno je učestvovao u Liturgijskom životu crkve. U penziji služi u manastirima njegovog rodnog Levča. Rado se odazivao pozivima sestrinstva manastira Pećke Patrijaršije i bratstva metoha manastira Hilandara- Кakova.

Za sobom je ostavio suprugu Nadu, decu doktorku Aleksandru, vaspitačicu Jelenu, jereja Nenada, protojereja Miloša, zetove i snahe kao i unučiće Saru, Strahinju, Mateju, Anastasiju, Кonstantina, Stefana, Teodora, Simonu i Dariju.

Opelo i sahrana obaviće se na Vaskrsni Utorak 22. aprila u 14 časova u njegovom rodnom selu Sekuriču, a tome će prethoditi služena Sveta Liturgija istog dana sa početkom u 9 časova.

(Telegraf.rs/Eparhija Šumadijska)