Graktanje gavrana odzvanja srpskim selom kod Pećke patrijaršije: Tamo smo zatekli strašne scene, pa zanemeli

Katanci na kapijama i ulaznim vratima, po neka upaljena sijalica, zakorovljena dvorišta, a onda nešto još strašnije - porušeni nadgorbni spomenici zasuti balegama - sve ovo svedoči o gašenju srpskog sela Ljevoša. Stanovnici ovog sela pre skoro tridesetak godina pred počivšim Patrijarhom Pavlem ostavili su oporuke naslednicima da imovinu ne prodaju, već da ukoliko po zlu krene i budu morali kao njihovi preci da se sele zaveštaju imanja Pećkoj Patrijaršiji.

Tridesetak renovinranih kuća oslonjenih na zidine nekadašnjih velelepnih višespratnica nemi su svedoci spskog trajanja a lokalno groblje na kome skoro da nema spomen ploče koja nije devastirana zajedno sa ostacima crkve istrajavaju zubu vremena.

Preporučujemo

Na ulazu u Ljevošu udaljenu tri kilometra od Patrijaršije u delu oslonjenom na Crni Brag na bivšem državnom zemljištu u toku je gradnja ekskluzivnog hotelskog kompleksa čije obezbeđenje ne dozvoljava fotografisanje objekta niti dozvoljavaju slobodan ulazak do napuštenih srpskih kuća u dubini sela.

Objašnjavaju na lošem srpskom jeziku da u selu nema živih duša i da je poslednji meštanin izašao iz sela krajem oktobra prošle godine te da su ih zamolili da priapze ko ulazi u selo. Vele otišli su privremeno zbog godina života, da su se plašili da ih u selu ne zatekne zima jer je tada put širine oko dva i po metra neprohodan a često po desetak i više dana nisu imali struju i vodu.

Vele da se u Ljevoši može čiti samo glas gavrana i tvrde da su pojedini Albanci iz Crnog brega koji po imanjima u Ljevoši napasaju stoku, odgovorni što su ograde na dvorištima Tomovića, Ašanina, Armuša polomljene i što je groblje devastirano.

Plašili su se da ostanu 

Darko Dimitrijević iz Goraždevca koji je tokom letnjeg perioda prošle godine često odlazio u Ljevošu kaže da su starci Ljevošu privremeno napustili te da će sa prvim zracima sunca s proleća nekoliko kuća biti otključano.

"Nemaju bilo kakvih uslova za život. Odvojeni su od sveta a svi do jednog su stariji od 80 godina i zato zimu nisu smeli da provedu u rodnom selu", ističe on pravdajući zaveštaoce Pećke patrijarršije.

U selu je do 1999.godine živelo oko 150 Srba i nije bilo domaćinstva iz koga neko nije bio na funkciji u opštini Peć i Pećkom okrugu.

“Ljevoša je bila elitno naselje.Njeni stanovnici su čuvali Patrijaršiju i na nju se oslanjali ,drugim rečima oni su živeli životom istinskih vernika te otuda i njihova odluka da imanja ne prodaju već da ih zaveštaju Patrijaršiji“,dodaje Dimitrijević.

Verovanje o naseljavanju Srba

Ne postoji pisani trag o naseljavanju Ljevoše ali stoji verovanje da su prvi Srbi na manastirsko imanje naseljeni još u vreme Čarnojevića i da su se u više navrata vraćali u Andrijevicu i Šekulare kod Berana ostavljajući imovinu u Ljevoši „jer se zemlja i kamen ne jedu“ .

Monahinje u Ptrijaršiji odbijaju da bilo šta kažu o Ljevošanima ali ističu uz obaveznu anonimnost da su pojedinci prodajom pokušali da izdaju veru i zaveštanje predaka.

"Nisu takvi dobra videli niti će videti.Ljevoša je Patrijaršijski posed.Svako od njih je u ovoj svetinji kršten a one koji se nisu pomolili Bogu i u njoj zatražili oprost za greh koji su prodajom počinili stići će ...", veli jedna od monahinja dodajući da nema liturgije niti molitve koju sestre izgovore a da u njima ne izgovore „Bože čuvaj Ljevošu i Ljevošane“.

Monahinje tvrde da policija koja 24.časa dnevno čuva Patrijaršiju jednu od pet srpskih svetinja na Kosovu i Metohiji pod zaštitom UNESCO-a s vremena na vreme obilazi Ljevošu.

Sreća je, rekoše, što patrole čine po neki Srbin i Bošnjak , te da oni praćenjem kretanja preko video nadzora kojim je opasana Patrijaršija kontrolišu prilazni put Ljevoši kojim izuzev namernika drugi niko ne prolazi.

(Telegraf.rs/N. Zejak)