Ovde priroda opija: U kanjonu reke Vučjanke u Leskovcu pod zaštitom dodatnih 49 hektara

Od prošle nedelje na spisku spomenika prirode u našoj zemlji je i Kanjon reke Vučjanke. Skriven podno Kukavice, daleko od naselja, pleni svojom nedirnutošću i snagom vodopada. Odavde je pre 120 godina do Leskovca izgrađen i prvi dalekovod. Mesto prirodnih bogatstava i neverovatne istorije od sada se mora brižljivije čuvati.

Prostranstvo i lepota koje opijaju. Odvajkada su ovde, na severnim strmim padinama Kukavice kamen, voda i šume u skladu. Dole niže uklesala je Vučjanka lepotu koja oduzima dah. Brzaci, slapovi, vodopadi plene. Iz vode s početka 20. veka iznedrila se i svetlost. Ne gaseći generatore svetska baština tehnike, jedna od najstarijih hidroelektrana u zemlji, stopljena sa stenama, prkosi vremenu. Prostor od gotovo 50 hektara postao je zaštićeno područje.

Preporučujemo

- Turistička organizacija grada Leskovca kao upravljač ovašćena je i dužna da u narednom periodu sprovede niz aktivnosti između ostalog identifikaciju granica zaštićenog područja, naravno u saradnji sa nadležnim institucijama, potrebno je uraditi godišnji izveštaj, zatim plan upravljanja - kaže Tina Stojanović iz Turističke organizacije grada Leskovca.

Kanjon reke Vučjanke spomenik je prirode. Zadatak Turističke organizacije kao upravitelja je da zaštiti darove prirode i bogatstvo života u kanjonu. Neke vrste biljaka i životinja jedinstvene su.

- Zahvaljujući očuvanom staništu kanjona reke Vučjanke mi zaista ovde imamo retka floristička i faunistička obeležja, među njima ima dosta retkih, ugoženih endemičnih vrsta, recimo počev od 52 drvenaste i žbunaste vrste, ne zaostaju ni flaunistička raznovrsnost, recimo nekih 60 vrsta ptica ovde obitava, od ihteoloških vrsta spomenula bih potočnu pastrmku - navodi Snežana Mitić, biolog i planinar.

Uredbom o proglašenju spomenika prirode režim zaštite je jasno određen. Zabranjene su izgradnja, eksploatacija kamena, asfaltiranje. Zato su Vučjanci ovih dana pomalo zbunjeni.

Zaljubljenike u Kukavicu i kanjon Vučjanke jesenas je uznemirila izgradnja vidikovca na Sokolici, iako u odeljenju za društvene delatnosti kažu da imaju sve neophodne dozvole gradskih i republičkih nadležnih institucija postavlja se pitanje da li je trebalo narušavati ono što je priroda savršeno isklesala, ovo je i ovako bio vidikovac odakle pogled doseže do 20 kilometara udaljenog Leskovca.

Jedino što je dozvoljeno je uređenje prilaza srednjovekovnom Skobaljić gradu. Kakvo je to blago srske istorije. Utvrđenje iz 15. veka stub odbrane, svedok podvižništva i herojstva vojvode Nikole Skobaljića. Mora biti pristupačan i uređen.

- Nikola Skobaljić je poznat i kao vojvoda koji je u vreme Đurđa Brankovića branio južne krajeve despotovine sa posebnim akcentom na zaštitu Novog Brda koji je u tom periodu bio najveći rudarski centar i zajedno sa drugim najvećim rudnikom Despotovine despotu donosio 500 000 srebrenika godišnje što je ogromna suma novca čak i za taj period - navodi Đorđe Mitrović, istoričar Narodnog muzeja

Ovo je predeo legendi, bogate istorije, raskošne lepote. Od Skobaljić grada preko čuvenih Đokinih virova, hidroelektrane do vodernica koje čuvajući patinu, broje vekove i još šire miris sveže samlevenog kukuruznog brađna. Sa Vučjem u kojem je svaki kutak nestvarna priča o procvatu tekstilne industrije prilika je da turiste ovde pohrle.

(Telegraf.rs/RTS)