"Bez stradanja, nije živeo niti će živeti čovek na Kosmetu, ali se uvek uzdizao"... Ovaj hram je utočište Srba

Nadomak Gračanice nalazi se selo Sušica, a u njoj je sagrađen Manastir Svetog Dimitrija na temeljima crkve koja datira još iz 14. veka. Ovaj manastir postao je utočište za preostale dve tri stotine Srba u ovom selu koje se smatra najačim uporištem srpstva u tom delu Kosmeta.

Manastir Svetog Dimitrija do 2018. godine bio je seoska crkva da bi od tada odlukom Episkopa Raško-prizrenskog Teodosija bila protvorena u manastir u kome žive monahinje. Manastir se prvi put i to posredno pominje u hrisovulji Kralja Milutina iz 1321. godine u kojoj se navode prezimena dvaju srpskih porodica koje žive u Sušici. Crkva je nakon toga uništena, a izgradnja noce je počela 1991. godine, međutim put do njenog oblika kakav imamo danas bio je naporan i pun prepreka.

Preporučujemo

Gradnja nove crkve počela je 1991. godine kada su arheolozi zajedno sa meštanima počeli otkopavanje na mestu zvanom „Crkvište“. Otkopavanjem su otkriveni temelji crkve koji su osveštani 1992. godine, ali je zanimljivo da nije pronađen ni jedan jedini kamen što je potvrdilo verovanje da je crkvu porušio zloglasni paša Esad Džunić. Meštanin Đorđe Jevtić jedan od učesnika akcije „obnova crkve Svetog Dimitrija“, navodi da stoji verovanje da je kamen s crkve prenet i od njega izgrađen most na reci Stinici u selu Vragolija kod Kosova Polja. Crkvu su sazidali meštani,majstori Dragutin i Milutin Krstić, a zidanje i obnova su trajali do 1998.godine.

Hram Svetog Dimitrija

„O Svetoj Trojici 1999. godine, prvi put posle Drugog svetskog rata u Sušici su organizovane litije, osveštana je crkva, ali je njeno freskopisanje i izrada ikonostasa trajalo sve do pre nekoliko godina“, navodi on.

Ikonostas, zanimljivo je, uradio je musliman iz Gornjeg Sela kod Prizrena Alim Ahmeti, ali je pre nego što je uselen u Hram Svetog Dimitrija „preživeo je golgotu“.

Prvih dana bombardovanja bivše SRJ, nepoznata lica obučena u crno upala su u Ahmetijevu radnju, koja se nalazila u delu Prištine zvanom Kupusište, i tom prilikom su demolirala radnju i delimično oštetila ikonostas. Ahmeti je uspeo da ikonostas prebaci u zgradu JU program kod jednog Srbina koji je uoči Vidovdana 2002. godine dojavio Eparhiji da se Ikonostas nalazi kod njega. Prenet je na „oživljavanje u Visoke Dečane“, a potom pre nekih desetak godina je postavljen u crkvi Svetog Dimitrija. Njegovo preosveštenstvo Vladika Teodosije služio je na Cveti svetu Arhijerejsku liturgiju sa koje je poručeno da se svi Srbi moraju ugledati na sestrinstvo ove svetinje.

„Moramo se vratiti veri, postiti i moliti Gospodu Isusu Hristu verujući da ćemo svi jednog dana postati njegovi iskušenici“, poručio je Vladika.

Upravo te reči, kako reče Momir Krstić, većina Sušićana ponavlja svakodnevno jer su svesni da bez trpljenja i odricanja nema nade da će srpstvo „preteći“ zulum koji preživljava na celom prostoru Kosova i Metohije.

„Obijali su nam crkvu, presretali mlade i palili domove na periferiji sela, ali evo Bog je dao baš u centru sela u slivu dva potoka na Bogom datom parčetu plodne zemlje nikne Svetinja kojoj se mole, a verujte i pred njom klanjaju isti oni koji veruju da će živeti bolje i sretnije bez nas Srba“, reče on.

Hram Svetog Dimitrija

Veruju Srbi iz Sušice da će uz sestrinstvo i mati Irenu istrajati u nameri da opstanu čemu u prilog podatak da je Sušica selo sa najvećim brojem dece u odnosu na ukupan broj stanovnika.

O svetim danima crkva je prepuna dece koja, kaže Marinko Simić, svojim čistim dušama greju crkvu isto onoliko koliko i ona njihova srca puni verom da je iskušenje smisao života.

„Bez stradanja, kako to stariji govore i s kolena na koleno prenose Srbi, niti je živeo niti će živeti čovek na Kosovu i Metojiji i zato svako dete mora da zna da pripada narodu koji je vekovima strdao, ali je uvek uspevao da se uzdigne poput našeg hrama Svetog Dimitrija - izgovori on uz poruku sabraći koji su prodali padine zvane vinogorja da odustanu od poziva i prozivki onih koji ni brazdu nisu prodali niti su porodice izmestili iz Sušice.

(Telegraf.rs/N. Zejak)