U Manastiru Manasija otkrivena jedna od najvećih misterija: Svetinja koja čuva srpsku istoriju i leči dušu

Smešten na istoku Srbije u blizini Despotovca, manastir Manasija predstavlja jedno od najstarijih zdanja srednjovekovne Srbije. Zadužbina je velikog srpskog vladara despota Stefana, sina cara Lazara i smatra se spomenikom kulture od velikog značaja. 

Ovaj manastir opasan je visokim i jakim zidinama, a tačno vreme početka njegove gradnje i dalje je nepoznato. Osim istorijskog, ovaj manastir ima i ogroman kulturni značaj, s obzirom na to da je odmah po osnivanju, u okvirnu njegovih zidina, počela sa radom "Resavska škola" koja je imala značajni uticaj na razvijanje srpske književnosti.

Preporučujemo

"Resavska škola" tada je bila prepisivačka radionica i bila je izvor pisanih dela i prevoda i posle pada despotovine. Prepisivači su bili monasi, koji su se u manastir Manasija uselili odmah posle  izgradnje, a njihova dela naširoko su važila za pouzdane izvore informacija.

Manastirski kompleks sastoji se iz crkve Svete Trojice, velike trpezarije ili takozvane "škole" i tvrđave sa 11 kula od kojih je najveća "Despotova kula". Od 1954. godine Manasija postaje ženski manastir, a nekoliko decenija kasnije za potrebe rastućeg sestrinstva sagrađen je i savremeni konak koji se nalazi na istočnom delu porte.

Mošti despota Stefana

Jedna od najvećih misterija bila je ta što se nikako nije moglo tačno utvrditi gde počivaju mošti despota Stefana, neki su smatrali da su one u Manasiji, dok su mnogi mislili da one leže upravo u manastiru Koporin. Međutim, višedecenijska nagađanja prekinuta su analizom ostatka koja su pronađena u Manasiji i prema njoj je, sa 99,93%, utvrđeno da su ostaci pripadali despotu Stefanu.

U toku viševekovne turske okupacije, manastir je više puta pustošen i razaran. Sa crkve je bio skinut olovni krov, pa je više od jednog veka crkvena građevina prokišnjavala i dve trećine fresaka je nepovratno propalo. 

Ipak, i pored velikih oštećenja koja je ova svetinja pretrpela i dalje se oseća neverovatan mir u porti. Dvorište je prelepo uređeno, sa puno zelenila, a osoblje koje radi veoma je ljubazno. Freske odlikuje autentičan kolorit i umetnički stil, budući da su ga oslikali najbolji umetnici Vizantije u to vreme. 

U manastirskoj radnji pored raznog asortimana, možete kupiti i domaće proizvode koji se prave upravo u manastiru. Takođe imaju i liniju kozmetika koja ima delotvorna dejstva na razna oboljenja kože, zglobova itd.

(Telegraf.rs)