Ljudi veruju da se ispod crkve na Fruškoj gori nalazi čudotvorni izvor: Sve zbog natpisa jednog Dubrovčanina

Fruška gora koja je od davnina bogata svetilištima, više od 15 godina i zvanično ima status svete gore, po kojoj je ušuškano 16 živih srednjovekovnih pravoslavnih manastira. Najveći broj ovih svetinja sagrađen je u 15. i 16. veku, kada ih je u tom periodu postojalo čak 35, od tog broja 19 se njih danas nalazi u ruševinama, piše ozon.rs.

Poslednjih deset godina ova planinska lepotica bogatija je za pet novih manastira, a jedan od njih je i manastir Sveta Petka udaljen dva kilometara od nekadašnjeg graničnog prelaza sa Hrvatskom, kod Bapske.

Preporučujemo

Na samo četiri kilometara od Berkasova kod Šida, u dolini opasan šumom, vinogradima i voćnjacima promalja se novoproglašeni ženski manastir Sveta Petka. Pre tačno deceniju, dolaskom dveju monahinja iz Amerike počela je obnova crkve i izgradnja konaka. Nad izvorom je prvo bila crkva brvnara, koja je 1863. godine izgorela, a kasnije je podignuta današnja crkva, koja je do 2008 godine bila deo parohijske crkve u Berkasovu.

Uklesani natpis na mramornoj ploči koji potiče od jednog Dubrovčanina izlečenog od teške bolesti, jedan je od nekoliko natpisa zahvalnosti koji je tvrdnja o lekovitosti ove vode. Iako je dosta izolovan od puteva koji vezuju fruškogorske manastire, pored meštana ovu svetinju posećuju i ostali turisti. Prema legendi “čudotvorni“ izvor otkriven je davnih vekova, kada je gluvo- nema čobanica u tom potesu, koji je bio dosta sušan čuvala ovce.

Ona se suzama molila bogu da pošalje spas za njeno stado. Tada joj se prikazala sveta Petka, koja joj je rekla da se moli uz njenu ikonu. Jedno veče kada je trebala ponovo da vrati ovce u selo, podigla je ikonu i videla da je zemlja mokra, malo je rasčeprkala i tada se pojavio mlaz vode. Onog trenutka kada je popila odmah je progovorila.- govori mati starešina novog manastira.

Manastir Privina Glava spada u najstarije fruškogorske manastire, prema zapisima sagrađen je u 12. veku a kao ktitor spominje se vlastelin Priva, što je verovatno po njemu i dobio ime.

Za ovaj manastir vezuje se jedna legenda, koja kaže da je despot Vuk Branković dao ne tako malu sumu novca za gradnju crkve i manastira. Ta garđevina trebalo je da bude najveća u Sremu, ali su graditelji sa novcem pobegli, a lopovi su ih na narečenom mestu ubili. Po tome je manastir i mesto dobilo naziv Privina Glava, odnosno prebijena glava.

I ovaj maanstir kao i većina fruškogorskih, pretrpeo je velika oštećenja tokom Drugog svetskog rata. Iz riznice su uzete mnoge dragocenosti, kao što je žezlo pećkog patrijarha Janićija Drugog ( 1346- 1354) izgrađeno od slonove kosti.

Od svih fruškogorskih manastira, prema građevinama u ovaj se najviše ulagalo, tako da u manastirskom kompleksu sada se nalazi pet crkava.

(Telegraf.rs)