Najstariji i najneobičniji novosadski park: Pravi raj na sremskoj obali Dunava krase i čudne skulpture

Najstariji i najveći park u Novom Sadu - Kamenički park, lociran je na severnim obroncima Fruške gore. Prostire se duž obale Dunava, na površini od 33 hektara. Podignut je u 19. veku, a od 2008. godine stavljen je pod zaštitu kao značajno prirodno dobro. Ako vas posluži vreme, naša preporuka je da obiđete ovu oazu.

Park je izgrađen oko dvorca porodice Marcibanji i Karačonji, koji je tada bio jedan od značajnijih objekata klasičnog stila u Vojvodini. Park je očuvan, a rekonstrukcijom 2018. godine dobio je novi urbani mobilijar, pešačke staze, modernu javnu rasvetu, kao i dečije igralište, piše portal NSuživo.

Preporučujemo

Gledano iz pravca Novog Sada, udaljeni ste oko 7 kilometara. Do ove oaze možete doći ličnim prevozom, pešaka preko mosta ili prigradskim autobusom.

Na samom ulasku u park, osim jasno definisanih pešačkih staza uočićete i široko travnato prostranstvo. Odlično je iz više razloga. Prvenstveno izdvojeni ste iz saobraćaja i gužve, sa svojom porodicom možete provesti kvalitetno vreme u prirodi. Možete napraviti piknik na livadi, ili pored jezera u okviru parka. Deci je obezbeđen fudbalski teren ali i sva neophodna oprema na dečijem igralištu za kvalitetnu igru.+

Takođe, u parku se nalaze ostaci vrtno-arhitektonskih elemenata. Najupečatljivija skulptura u parku “Pet glava”, a postavljena je u “pentagonu”. Postoje dve teorije, šta zapravo predstavljaju ove skulpture. Jedna teorija je da su na stubovima likovi koji liče na rimske vojnike, a druga je da su to u stvari članovi porodice Karačonji.

Pretpostavka je da je "pentagon" imao ulogu vidikovca ali i da se tu tokom letnjih meseci skladištio led. U parku se nalazi i skulptura "Sfinge" i “Amora i Nimfe” koji datiraju iz 1834. godine.

Na tlu ovog parka nalazi se preko 16 hiljada stabala, te predstavlja najbogatiju dendrofloru u celom području. Privlači posetioce tokom cele godine zbog očuvanosti vrtno-arhitetonskih elemenata. Park privlači i ljubitelje biciklizma.

Biodiverzitet parka je veoma bogat. Primetna je dominacija autohtonih vrsta drveća kao što su lipa, javor, i hrast. Najinteresantniji i najstariji primerci su crveni hrast, divlji kesten, crnog i belog bora.

Važno je napomenuti da se svojom lepotom ističu i dva najstarija hrasta na području Novog Sada a datiraju iz 1805. godine.

Park kao simbol ljubavi

Nakon venčanja grofa Gvida Karačonji i grofice Marije Marcibanji, grof je izrazio želju da izgradi park pored Marijinog porodičnog zamka, kako bi ona mogla da se opusti i odmori. Projektovan je kao stilska mešavina tadašnje Pešte ali primetan je i uticaj Beča.

Zajedno sa ovim projektom započeta je i rekonstrukcija zamka. Ovaj park je bio privatno vlasništvo do 1918. godine, a početkom druge polovine XX veka postaje društvena svojina.

Kako bi se očuvali svi izvorni stilski elementi ovog spomenika, park je 26. decembra 2008. godine stavljen pod zaštitu prirode.

(Telegraf.rs)