Jeziva slika s Kosova: Naoružan muškarac uperio oružje u monaha, vernici zaključani u konaku

Eparhija raško-prizrenska saopštila je danas da najoštrije osuđuje najnoviji napad koji se dogodio jutros na severu Kosova, u blizini sela Banjska, u kome je jedan kosovski policajac ubijen, a dvojica povređena, kako je izvestio Kurti na Fejsbuk nalogu.

Iz eparhije su dodali da je prema najnovijim informacijama grupa naoružanih, maskiranih ljudi upala blindiranim vozilom u sam manastir.

Preporučujemo

- Eparhija je jako zabrinuta jer prema najnovijim informacijama, grupa naoružanih, maskiranih ljudi, upala je blindiranim vozilom u sam manastir, pri čemu su provalili manastirsku zaključanu kapiju. Trenutno se u manastiru nalazi grupa poklonika iz Novog Sada, sa sveštenikom, igumanom Danilom i bratijom manastira. Radi bezbednosti, bratija manastira i poklonici su se zaključali u konak, i hram manastira je takođe zaključan - pojasnili su.

Kako se vidi na fotografiji, deluje kao da je jedan od naoružanih lica napao monaha, držeći oružje ispred njegovog lica. 

U toku popodneva javnosti će se obratiti i predsednik Srbije Aleksandar Vučić, koji će "razobličiti sve laži i podvale Aljbina Kurtija, tvorca haosa i pakla na Kosovu i Metohiji".

Manastir Banjska - zaostavština predaka

Pod obroncima planine Rogozne, nedaleko od grada Zvečana, pokraj istoimene rečice nalazi se zadužbina srpskog kralja Stefana Uroša II Milutina - manastir Banjska sa crkvom posvećenom Svetom Stefanu.

Pripada Eparhiji raško-prizrenskoj Srpske pravoslavne crkve i spomenik je kulture od izuzetnog značaja. Kralj Milutin ga podiže kao svoju zadužbinu i mauzolej.

Sagrađen je između 1313. i 1317. godine, na temeljima još starije građevine koja je u prošlosti, za vreme kralja Uroša I, bila centar banjske eparhije. Kralj Milutin ga je bogato obdario, o čemu svedoči njegova kraljevska povelja, čime manastir postaje jedan od najvećih feudalnih poseda crkve u srednjovekovnoj Srbiji. Građen je po uzoru na Studenicu, u raškom stilu i ima izražene karakteristike srpske arhitekture XIII veka. Banjsku i Studenicu povezuje i bliskost skulpturalnih ukrasa, koji ostvaruju sintezu vizantijske i romanske koncepcije. Monumentalni enterijer čine jednobrodni naos sa kupolom, trodelni oltarski prostor, pevnice na koje se nadovezuju bočne kapele, priprata i do danas sačuvana visoka kula-zvonik, dok su fasade dekorativno ozidane tesanim kamenim kvaderima u tri boje.

Banjska je imala raskošan zapadni portal, ukrašen plastičnim predstavama od mermera. U tom ukrasu dominirala je skulptura Bogorodice sa Hristom, koja se danas nalazi u crkvi obližnjeg sela Sokolice.

Manastir je stradao nakon Kosovske bitke, a za vreme vladavine Turaka više puta je spaljivan. Usledila je stagnacija do polovine 15. veka, a zatim i petovekovno gašenje monaškog života. U 17. veku crkva je jedno vreme bila pretvorena u džamiju. Pred Drugi Svetski rat, 1939. godine, konzervirana je prvi put. Drugi put 1990. godine, da bi se 15. avgusta 2004. posle 520 god ponovo rodio monaški život, a crkva je bila osvećena od strane patrijarha Pavla.

Kada je kralj Milutin preminuo, 1321. godine u Nerodimlju, njegovo telo je preneto i sahranjeno u severnoj kapeli Banjske crkve. Vladarevo telo monasi su pred Kosovsku bitku 1389. godine preneli u Trepču, a od 1455. počiva u Sofiji u Crkvi Svete Nedelje.

Manastir Banjska je jedan od retkih manastira sa očuvanom osnivačkom poveljom - Povelja kralja Milutina manastiru Banjska. Iz nje se vidi da je prilikom osnivanja manastiru priloženo ogromno vlastelinstvo od 75 sela i 8 katuna, sa ribnjacima, vodenicama i pčelinjacima.

(Telegraf.rs)