Dan kada su teroristi tzv. OVK izveli sinhronizovane napade na Srbe o kojima se malo priča

Foto: Profimedia/AFP, Printscreen/Youtube/velimirpec1

Sukobi i rat na Kosovu i Metohiji, koji su kulminirali 24. marta 1999. godine NATO agresijom na tadašnju SR Jugoslaviju, počeli su nekoliko godina ranije, ali se o tome malo zna.

Preporučujemo

Malo ko je upoznat sa akcijom terorista tzv. OVK iz 22. aprila 1996. godine, čime je praktično počeo rat u južnoj srpskoj pokrajini.

Ni 24 godine kasnije ovaj događaj kao ni tada, nije medijski ispraćen kako bi se očekivalo. Krajem devedesetih godina, znatno pre NATO bombardovanja, na meti tzv. OVK su svaki dan bili srpski civili i policajci. Najviše oružanih napada i ubistava dogodilo se na području Pećkog okruga.

Sukobi koji su na kraju okončani bombardovanjem Jugoslavije počeli su kada su albanske terorističke grupe izvele sinhronizovane napade u Dečanima, Peći, Štimlju i kod Kosovske Mitrovice.

Tog dana ubijene su pet, a ranjene četiri osobe.

U Dečanima ubijeno 3 civila

U Dečanima je napadnuta kafana Čakor, jedina srpska kafana u tom mestu, gde je ubijeno troje civila, a ranjena jedna osoba. Oko 21 čas napadači su prvo pucali ispred kafane i projektilima polomili prozore, a potom je jedan od njih sa maskom na licu upao u kafanu i napao civile koji su u tom trenutku večerali. Ispaljeno je 26 hitaca.

U ovom terorističkom napadu živote su izgubili Stana Radusinović (48), radnik u kafani, inače izbeglica iz Albanije, zatim Đorđe Dragić iz Pančeva i Blagoje Okuka iz Boleča, obojica radnici "Unikopa" iz Prištine. Teže je ranjen njihov kolega Branko Bibić.

Srpska kafana "Čakor" - Foto: Printscreen/Youtube/velimirpec1

Odmah posle napada teroristi su se neprimećeno udaljili s mesta zločina ispalivši još jedan rafal u vazduh, valjda u čast "uspešno" izvedene akcije.

Kafana "Čakor" je, inače, postala meta napada albanskih terorista zato što se u njoj, na pansionu, nalazilo desetak policajaca, pa je vreme večere očigledno bilo najpovoljnije da se pokuša sa napadom.

Pored toga, teroristi su verovatno znali da se u "Čakoru" okupljaju radnici "Unikopa" iz Prištine koji rade na izgradnji izbegličkog naselja u obližnjem Babaloću.

Još tri napada

Gotovo u isto vreme na putu Peć-Priština došlo je do oružano terorističkog napada na patrolu policije u kome su povređena dva policajca.

U napadu na policijsku stanicu u Štimlju ubili su policajca Milenka Bucića (1972).

U napadu kod Kosovske Mitrovice poginula je jedna žena a teško ranjen policajac.

OVK je tada delovala kao skupina više nepovezanih grupa, među kojima je bila najvažnija drenička grupa na čijem čelu je bio poznati terorista Adem Jašari. Ovo je bila njihova prva veća sinhronizovana akcija.

Sa oko 150 pobunjenika tzv. OVK je 1996. otpočela oružane napade u Prištini, Vučitrnu, Kosovskoj Mitrovici, Peći, Suvoj Reci, Podujevu i drugim mestima na Kosovu i Metohiji. Paradoksalno većinu njihovih prvih žrtava činili su Albanci koji su bili pripadnici MUP Srbije ili su na neki drugi način sarađivali sa vlastima Republike Srbije.

Samo godinu dana ranije 1995. se u javnosti prvi put pojavilo ime terorističke organizacije tzv. Oslobodilačke vojska Kosova, koja je preuzela odgovornost za jedan broj napada na području Podujeva, Dečana i Peći. Sredinom godine Priština i drugi gradovi na Kosmetu bili su zasuti pamfletima koji su u zaglavlju imali naslov "Ćljirimi" ("Oslobođenje").

U nekoj od ilegalnih štamparija prvi put je odštampano saopštenje tzv. OVK. Pamfleti su distribuirani tokom noći, a mogli su se naći na šoferšajbnama parkiranih vozila, na ulici i u poštanskim sandučićima ulaza stambenih zgrada.

(Telegraf.rs)