Ko su Kožar, Hadžić, Dedović i Stamatović likvidirani u Grčkoj: Ubijeni iz zasede, optuženi Belivuk i Šarić

Protiv Veljka Belivuka, Darka Šarića i još 17 osoba Javno tužilaštvo za organizovani kriminal podnelo je optužnicu za četiri ubistva u Atini i na Krfu. Organizovana kriminalna grupa je u Atini ubila Igora Dedovića i Stevana Stamatovića, a na Krfu Alana Kožara i Damira Hadžića.

Kako je Belivukov klana, ali i sam Šarić bio povezan sa vođom kavačkog klana Radojem Zvicerom, sve četiri žrtve bile su pripadnici suprotstavljenog škaljarskog klana.

Kožar i Hadžić bili su visokopozicionirani šlanovi škaljarskog klana, a likvidirani su dok su iz automatske puške dok su u automobilu bili na parkingu ispred vile u mestu Halikounas na Krfu, gde su proveli poslednja dva meseca pred smrt. Ubijeni su kada su se vratili sa plaže, a pogodilo ih je oko 30 metaka.

Sve je trajalo manje od minuta, a oni, iako naoružani, nisu uspeli da se odbrane. Egzekutori su im pucali u glavu i grudi, kako bi bili sigurni da škaljarci neće ostati živi. Tela ubijenih škaljaraca polivena su benzinom, ali ne i zapaljena, te se tretpostavlja da su počinioci zbog nečega morali da beže pre nego što su to ispeli da urade.

Ko je bio Alan Kožar?

Vođa barskog klana, usko povezanog sa škaljarskim klanom, kriminalnu "karijeru" započeo je kao maloletnik i tri puta je osuđivan na pojačan nadzor od strane organa socijalnog staranja.

Crnogorsko tužilaštvo raspisalo je crvenu interpolovu poternicu za Alanom Kožarom zbog organizovanig obustva nekadašnjeg "kralja kocke". Slobodan Šaranović ubijen je 11. marta 2021. godine isped svog stana u budvanskom naselju Dubovica. Ubice su crnim "BMW"-om prišle Šaranoviću s leđa i pucale u njega iz dva različita oružja. Policija je dan kasnije pronašla zapaljen automobil i automatsku pušku koji su poslati na veštačenje.

Policija je do saznanja da je organizator ubistva upravo Kožar došla na osnovu materijalnih tragova koji su ga, kako je navedeno, doveli u vezu sa ubistvom u Dubovici.

Alan Kožar bio je bliski saradnik Luke Bojovića, čijeg je brata Nikolu Bojovića ubio upravo Slobodan Šaranović, te se pretpostavlja da je njegovo ubistvo bilo čin osvete i da je od Kožara tu likvidaciju zatražio Bojović.

Za Kožarom je 2021. godine raspisana crvena Interpolova poternica, a prethodni je 12. decembra 2017. godine Osnovni sud u Baru ukinuo poternicu za njim, nakon što je prvostepenom presudom oslobođen optužbi da je organizovao postavljanje eksploziva ispod automobila komandira Interventne jedinice barske policije Ivana Đokovića. Kožar je tada bio u bekstvu i sudilo mu se u odsustvu.

Teretili su ga za četiri krivična dela - napad na službeno lice u vršenju službene dužnosti, izazivanje opšte opasnosti putem podstrekivanja, napad na službeno lice putem podstrekivanja i nedozvoljeno držanje, nošenje i stavljanje u promet oružja i eksplozivnih materija.

On je takođe optužen da je sa umišljajem podstrekivao Aliju Metovića i Iliju kovačevića da izvrše krivična dela. Za razliku od Kožara koji je oslobođen optužbi za postavljanje bombe, njih dvojica osuđeni su na po godinu dana zatvora.

Kožar je, takođe, odslužio kaznu od šest godina i devet meseci zatvora zbog podmetanja tri eksplozivne naprave na gradilište hotela "Splendid" u Bečićima, kao i za pokušaj iznude novca od biznismena Žarka Radulovića koji je bio suvlasnih hotela.

Uhapšen je sa grupom koju su predvodili Saša Boreta i Ljubo Bigović, osuđeni za ubistvo visokog policijskog funkcionera Slavoljuba Šćekića.

Ko je bio Damir Hadžić?

Damir Hadžić bio je dobro poznat srpskoj policiji, s obzirom na to da je protiv njega bila podneta krivična prijava zbog sumnje da je 1. januara 2018. godine u centru Beograda ubio visokorangiranog pripadnika kavačkog klana Davorina Baltića, zbog čega je za njim raspisana crvena Interpolova poternica.

Važio je za bliskog saradnika jednog od vođa škaljarskog klana Igora Dedovića, koji je doživeo istu sudbinu, s obzirom na to da ista opužnica obuhvata i njegovo ubistvo. Sumnja se da je Dedović Hadžiću izdavao naloge za organizovanje likvidacija, naročito u Srbiji.

Prema podacima srpskih istražnih organa, sumnja se da je Hadžić imao i svoju kriminalnu grupu sa jakim uporištem u Užicu i zlatiborskom kraju. Zbog toga što mu je pretila zatvorska kazna preselio se u inostranstvo, gde je nastavio da se bavi kriminalom.

Ime Damira Hadžića spominjano je i posle pokušaja atentata na vođu kavačkog klana Radoja Zvicera u Ukrajini, a jedno vreme je bio i pripadnik Pink pantera i dovodi se u vezu sa nizom pljački i razbojništava širom Evrope. Na njegovoj meti su bile uglavnom juvelirnice i zlatare, a veruje se da je bio jedan od istaknutih pripadnika te kriminalne grupe.

Hadžić se bavio i krijumčarenjem kokaina iz Južne Amerike u Zapadnu Evropu. Tokom aprila 2010. godine uhapšen je u Milanu prilikom izvrženja oružane pljačke blindiranog vozila za prevoz novca.

Početkom 2012. godine ranjen je iz vatrenog oružja u kladionici u Užicu. Poslednjih godina, odigrao je važnu ulogu u škaljarsko-kavačkom sukobu i jedini je, osim Mićka Vujovića i Koraća, ostao kao neko ko može da organizuje ubistva.

Igor Dedović i Stevan Stamatović su u vreme ubistva bili u bekstvu, a iz straha od ubica iz suprotstavljenog kavačkog klana promenili su lični opis. Pustili su bradu, drastično su smršali i često menjali mesto prebivališta. Međutim, ubice su ih locirale u Atini tako što su im mesecima pratile žene i decu. Naime, njihove supruge su za novogodišnje praznike krenule u Grčku i ubicama je bilo jasno da će se tamo naći sa muževima.

Dedović i Stamatović su se u Grčkoj kretali bez obezbeđenja, kako ne bi privlačili pažnju, a u restoranu "Voskopula" u Atini, otkad su im stigle porodice, večerali su dva puta nedeljno. Kamere u restoranu su u vreme ubistva bile isključene, a na snimcima sa obližnjih objekata se vide samo četiri tamne siluete kako se udaljavaju posle zločina.

Ko je bio Igor Dedović?

Igora Dedovića su bezbednosne službe označavale kao jednog od vođa škaljarske kriminalne grupe. Važio je za neprikosnovenog šefa klana, a škaljarski klan je, kako su pokazali operativni podaci, praktivčno bio "filijala" grupe Luke Bojovića u Cenoj Gori.

U izveštaju Bezbednosno-informativne agencije (BIA) navodi se da je Dedović često putovao u Brazil, kao i da uglavnom nije boravio u Crnoj Gori, već u Trebinju u Bosni i Hercegovini, kao i u Hrvatskoj.

Osuđen je na dve godine i dva meseca zatvora zbog oružja, a bio je pod istragom zbog sumnje da je sa saradnicima Jovanom Vukotićem i Milićem Šakovićem 2016. godine pucao na dvojicu pripadnika suparničke grupe. Ta istraga je naknadno obustavljena.

Zbog rata među kriminalnim grupama, koji se već godinama vodi, Dedović je često bio bekstvu.

Dedović je važio za desnu ruku šefa škaljarskog klana Jovana Vukotića, koji je u trenutku likvidacije u Atini čekao rešenje o izručenju Crnoj Gori. Mediji su Dedovića više puta povezivali i sa prekookeanskim švercom kokaina, ali je on to demantovao, tvedeći da nije ni šef, ni član bilo kog kriminalnog klana.

Crna Gora je raspisala nacionalne poternice za Igorom Dedovićem i Jovanom Vukotićem 13. februara 2019. godine. Poternice su raspisane zbog sumnje da su njih dvojica sa Milićem Minjom Šakovićem u martu 2016. godine pucali na Vojina Stupara i Miloša Radonjića. Stupar je ranjen u vatrenom obračunu u Kotoru marta 2016. godine. Napadač je, kako je tada saopšteno, pucao u Stupara s leđa i teško ga ranio, dok Radonjić nije povređen. Njih dvojica su pripadnici kavačkog klana.

Ko je bio Stevan Stamatović?

Stefan Stamatović je od strane bezbednosne službe takođe označen kao član škaljarskog klana, a široj javnosti postao je poznat nakon što je 2016. godine u medijima označen kao osoa koja je nameravala da izvrši atentat na tadašnjeg premijera Srbije Aleksandra Vučića i njegovog brata Andreja. Za njim je tada raspisana poternica, a Stamatović se i oglasio nakon tih navoda.

S obzirom na to da je dovođen i u vezu likvidacije Aleksandra Stankovića zvanog Sale Mutaci, jednog od vođa navijačke grupe Partizana pod imenom "Janjičari", koji je takođe bio bliski saradnik Veljka Belivuka, Stamatović je u otvorenom pismu tvrdio da nije ni u kakvoj vezi sa tim i da je "u vreme ubistva u Beogradu bio kao turista".

Stamatović je povezivan i sa neredima na večitom derbiju između Crvene zvezde i Partizana u decembru 2017. godine, ali nisu poznati detalji. Neredi su izbili kada su osobe koje je angažovao Filip Korać, vođa grupe bliske škaljarskom klanu, došle u sukob sa pripadnicima "Janjičara". Navodno je tada Koraćeva namera bila da preuzme primat nad trgovinom narkoticima.

U novembru 2019. godine Stamatović je osuđen na 12 godina zatvora zbog formiranja grupe koja je planirala brojne likvidacije, a pokušala da izvede jednu – da ubije Radojicu Zekovića, osobu blisku članovima kavačkog klana. Svega nekoliko meseci kasnije i sam Stamatović je ubijen.

On je saslušavan i u istrazi o podmetanju eksploziva ispod automobila Podgoričanina Milana Vujotića u februaru 2015. godine. Krajem aprila 2015. godine, Stamatović je ponovo saslušavan u istrazi zbog ubistva bivšeg poslanika Saše Markovića u Budvi. Međutim, za Stevanom Stamatovićem u julu 2017. godine raspisana je poternica, zbog sumnje da je oformio kriminalnu grupu koja je pokušala da ubije Radoicu Zekovića krajem maja iste godine.

Njemu je, potom, suđeno u odsustvu, kao orgaizatoru petočlane kriminalne grupe. Naime, zbog stvaranja kriminalne organizacije, pokušaja ubistva i nedozvoljenog držanja oružja, na optuženičkoj klupi su se napšli Milan Lješnjak, Podgoričanin Đorđije Božović (27) i Beranci Dejan Deletić (25), Aleksandar Bojović (24) i Stefan Balević (25).

Važio je za vođu okranka škaljarskog klana, poznatijeg pod imenom zagorička grupa.

I dok postoji više priča okrivljenih saradnika na suđenju Veljku Belivuku o tome na koji način su u ubistva umešani Belivuk, Radoje Zvicer, ali i još nekoliko osoba čija se imena nalaze u optužnici, a koja su spominjana u njihovim svedočenjima, još nije otkrivena povezanost Darka Šarića sa slučajem. O njemu niko nije govorio, a tužilaštvo ga tereti kao jednog od organizatora ubistava.

(Telegraf.rs)