Blistavi umovi Srbije – Održan još jedan vođeni obilazak Novog groblja

U toku ovog dvočasovnog obilaska Novog groblja posetioci su imali prilike da se upoznaju sa jednim manjim brojem izuzetno značajnih ličnosti, a da pri tome saznaju neke od važnih činjenica iz njihovog života i delatnosti i čuju njihove fascinantne životne priče. Pomenućemo samo neke od njih: Mihailo Petrović – Mika Alas, Jovan Cvijić, Đorđe Stanojević, Sima Lozanić, Ksenija Atanasijević.

Među brojnim blistavim umovima Srbije izdvajamo priču o najznačajnijem srpskom matematičaru, osnivaču beogradske matematičke škole i pronalazaču dr Mihailu Petroviću, koga su Beograđani znali kao Miku Alasa i često su ga viđali u ribarskim čizmama i običnom odelu. Mihailo Petrović je rano ostao bez oca, a brigu o njemu je preuzeo njegov deda po majci Novica Lazarević koji ga je i poslao na dalje školovanje u Pariz. Kao studenta generacije na Sorboni, dva puta ga je primio predsednik Francuske.

Doktorat je odbranio u svojoj 26 godini nakon čega dolazi u Srbiju gde dobija mesto profesora matematičkih nauka na Velikoj školi, koje predaje sve do odlaska u penziju. Stvorio je nove matematičke discipline: matematičku fenomenologiju i teoriju matematičkih spektara. Mika Alas se istakao i kao pronalazač, koji je za svoj hidrointegrator dobio bronzanu medalju na Svetskoj izložbi u Parizu 1900. godine. Bio je član naučnih ekspedicija na Severni pol i Južni pol (1931 -1935), a ta putovanja opisao je u svojim izuzetno čitanim putopisima.

Međutim, jedna od najvećih strasti Mike Alasa, po kojoj je dobio nadimak Alas, bilo je ribarstvo, a 1885. godine je položio i ispit za ribarskog majstora. Iako vrstan alas Mika Alas nikada nije naučio da pliva, iako su njegovi prijatelji Milutin Milanković i Đorđe Karađorđević su pokušali da ga nauče. Mika Alas je svirao je violinu, a 1896. godine, sa svojim prijateljima osnovao je sviračko društvo pod nazivom Suz, koje je uveseljavalo Beograđane. Početkom Prvog svetskog rata bio je šifrant, a potom ađutant Đorđa Karađorđevića. U Drugom svetskom ratu je mobilisan kao šifrant, ali su ga Nemci zarobili, i na intervenciju Đorđa Karađorđevića pustili. Mihailo Petrović je umro u svojoj kući na Kosančićevom vencu u Beogradu, ali je i pored naučne slave ostao skroman i pošten čovek.

Zahvaljujemo sugrađanima i gostima Beograda na izuzetnom interesovanju za vođene obilaske Novog groblja.

(Telegraf.rs/PR)