OTKRIVAMO: Komunisti sarađivali sa Pavelićem i Nemcima, ubijali srpske vojnike (FOTO)

Povodom dešavanja u TV seriji "Ravna gora" u kojoj je trenutno aktuelan Aprilski rat, Telegraf.rs i autor brojnih knjiga o četničkom pokretu i Dragoljubu Mihailoviću Miloslav Samardžić iznose vam činjenice i istinu o ponašanju komunista u ovom periodu i da su oni veličali naciste, sarađivali sa ustašama i ubijali srpske vojnike.

Već u prvoj epizodi TV serije pojavili su se komunisti, i to kao pozitivni junaci. Tokom prve tri epizode nije se videla osnovna informacija: da su oni tada bili u savezu sa nacistima i da su se upravljali prema tom savezu.

Na primer, kada je prvih dana aprila 1941. raspisana dodatna mobilizacija Jugoslovenske vojske, KPJ je izdala sledeći proglas:

"Narodi Jugoslavije su ugroženi od strane besnih britanskih huškača i velokosrpskih nacionalističkih ekstremista. Svojim provokativnim držanjem oni našu državu guraju u rat. Ne dozvolimo ovim neodgovornim imperijalističkim elementima, naročito srbijanskim, da svoje planove sprovode u delo".

Najveće koristi od nemačko sovjetskog sporazuma iz 1939. godine imali su jugoslovenski komunisti koje su Nemci zatekli u francuskim zatvorima, prilikom okupacije ove zemlje. Njih su Nemci oslobodili i odveli u logor ''Gras'', gde su ih obučavali za očekivani rat.

Sačuvana je zbirka fotografija Aleksandra Stojanovića ''Španca'', koju je on doneo kada se vratio u Niš. Među tim fotografijama je i jedna koja je nastala na prelasku granice: "jugoslovenske komuniste, koje je Gestapo us aradnji sa Kominternom doveo u Jugoslaviju posle Aprilskog rata, nacisti su srdačno dočekali, uz pozdrav ispruženom desnom rukom".

U oduševljenju zbog sloma države koju su toliko mrzeli, komunisti se nisu ustručavali da pucaju u leđa jugoslovenskim vojnicima.

Tako su u Kragujevcu 11. aprila 1941, dok su nemačke trupe nadirale prema gradu, sa krova kafane "Šumadija“ pucali u kolonu vojnika koja se povlačila prema Gimnaziji.

Ubili su sina Bože Pešića iz obližnjeg sela Cerovac. Kafana "Šumadija“ je slovila kao poznato stecište komunista, jer su oba gazdina sina, Živa i Mika Đorđević, bili poznati „partijci“. Istog dana, neko je takođe s leđa ubio tri vojnika kod gradskog groblja: Dragoljuba Milutinovića iz sela Živice u Dragačevu, Obrada Dostanića iz sela Turice i Caleta Petakovića iz Užica. Nije dokazano da su i ovaj zločin počinili komunisti, mada drugih sumnjivih osoba u Kragujevcu nije ni bilo.

U Kragujevcu komunisti organizuju proslavu 1. maja 1941, u znak podrške Nemcima i njihovoj vojnoj industriji. Na to su reagovali delovi Jugoslovenske vojske koji su izbegli zarobljavanje posle sloma svih frontova 17. aprila, zahtevajući od radnika "da ne idu na rad u Vojno­tehnički zavod i da ne slušaju komuniste, koji da bi se dodvorili okupatoru, nastoje da za rad mobilišu što veći broj radnika, povećavajući time ratni potencijal našeg neprijatelja".

I komunisti iz čačanskog kraja iskoristili su okupaciju da javno proslave 1. maj, što im je ranije bilo zabranjeno. Toga dana okupili su se na mestu Ravni, na planini Jelici, a pre 22. juna održali su i niz drugih manifestacija. Kod Nemaca su stajali bolje čak i od profašističke organizacije "Zbor“. Lokalni lider "Zbora“, Dragutin Bulić, žalio se centrali u Beogradu kako su se komunisti "podvukli pod kožu Nemcima, kod kojih se odlično kotiraju". On je čak razmišljao da se skloni iz grada, bojeći se fizičkog nasilja.

U Čačku je odigrana i prijateljska fudbalska utakmica između komunista i Nemaca. Jedan od čačanskih komunista, kasnije poznati filmski režiser, Puriša Đorđević, pisao je:

"Politički slagali smo se sa Nemcima jer su Staljin i Hitler imali pakt o nenapadanju. Komunisti u Čačku su sa veseljem gledali tenkove i nemačke topove. Radnički klub "Borac" odigrao je sa Nemcima i fudbalsku utakmicu. Pobedili smo ih sa tri prema jedan. Jer su Nemci igrali u vojničkim cokulama".

Postoji i jedna fotografija partizana Ljubićkog odreda sa nemačkim vojnikom, koji je naoružan i nosi nacističke oznake.

Vodeći komunisti u Užicu, Ljubodrag Đurić i Petar Stambolić, provodili su vreme u društvu nemačkih oficira, kako u njihovim kancelarijama, tako i po gradskim kafanama. Oni su davali Nemcima informacije o nepredatim delovima Jugoslovenske vojske, koji su se u to doba okupljali u Zapadnoj Srbiji, na čelu sa generalštabnim pukovnikom Dragoljubom Dražom Mihailovićem.

Do napada Nemačke na Sovjetski Savez, komunisti nisu štampali letke protiv Nemaca, već protiv ''agenata Londona'', u koje su ubrajali ''razne kapitalističke klike, četnike i policajce, neke bedne oficire i druge''.

Kada je reč o ustašama, komunisti su sa njima bili u dobrim odnosima godinama pre rata. U broju 28. za 1932. godinu, u glasilu Centralnog komiteta KPJ pisalo je doslovce i ovo: ''Komunistička partija pozdravlja ustaški pokret ličkih i dalmatinskih seljaka i stavlja se potpuno na njihovu stranu''.

Od aprila 1941. Komunistička partija Hrvatske pregovarala je sa Pavelićevim režimom o svom legalizovanju u okviru "Nezavisne Države Hrvatske“. Kako je Kominterna već legalizovala Komunističku partiju Slovačke u okviru Hitlerovog "Novog poretka", očekivala se dozvola i za legalizaciju Komunističke partije Hrvatske, ali situacija se menja sa Nemačkim napadom na Sovjetski Savez, 22. juna.

U međuvremenu, ugovor o stvaranju Komunističke partije "Nezavisne Države Hrvatske“ potpisali su Pavelićevi ministri Lorković i Budak sa jedne i lideri Komunističke partije Hrvatske Bakarić i Hebrang sa druge strane, 17. aprila 1941.

Potom je Pavelić potpisao i "dogovor“ o saradnji sa komunistima, što vidimo iz dnevnika njegovog zamenika Slavka Kvaternika, za 22. april 1941:

"Mile (Budak – prim. aut,) bio ponovo kod mene. Tražio da se ubrza dogovor o suradnji sa komunistima. Poglavnik potpisao dogovor. O tome odmah javljeno Lorkoviću. On je dobio zadatak za suradnju.“

Ukoliko vas je ova tema zainteresovala, knjige sa detaljnijim opisima možete naručiti ovde:

http://www.pogledi.rs/category/knjige-o-cetnicima/

I ovde:

http://www.pogledi.rs/knjige/

(Telegraf.rs - M. Samardžić)