OTKRIVENA TAJNA: Kako je ustaša posle II svetskog rata skrivao naciste po svetu!

Na crnom tržištu poverljive dokumentacije pojavio se posle 36 godina šifrovani dnevnik, prepiska i zapisnici sa saslušanja Krunoslava Draganovića, jednog od najznačajnijih rimokatoličkih velikodostojnika Nezavisne Države Hrvatske. Reč je o zločincu koji je, paradoksalno, kao slobodan čovek mirno umro u SFRJ, naglašava istoričar prof. dr Veljko Đurić Mišina.

- Sad je otkrivena Draganovićeva beležnica u koju je od 1941. zapisivao bitne stvari. Jedan deo beležaka pisan je na latinskom, a deo je u šiframa. Draganović je došao u Jugoslaviju 1967, a iako je 1945. proglašen za ratnog zločinca dobio je posao profesora na katoličkoj bogosloviji u Sarajevu i diskretnu slobodu kretanja - kaže dr Đurić, koji smatra da dokumentacija potiče iz arhiva jugoslovenske ili hrvatske službe državne bezbednosti.

Draganović je u "kratkom životopisu" naveo stotinak imena katoličkih sveštenika i institucija u Vatikanu, Austriji, Nemačkoj, Italiji, Španiji, koje je koristio kao obaveštajne veze.

- Draganović bio višestruki špijun, sarađivao je s vatikanskom, engleskom, nemačkom, italijanskom i američkom tajnom službom. Na taj način je koordinirao "pacovskim kanalima": sistemom kreiranja lažnih identiteta, skrivanja i organizovanja transporta nacističkih i ustaških glavešina uz pomoć Crvenog krsta, Karitasa i drugih katoličkih humanitarnih organizacija - kaže dr Đurić.

Preko vatikanskih diplomata Draganović je održavao veze i s hrvatskim ministrima u jugoslovenskoj kraljevskoj vladi u Londonu. To potvrđuje pismo od 13. septembra 1944. najverovatnije Juraju Šuteju, ministru u vladi Tito-Šubašić, kome je uputio molbu da mu "radi hrvatske stvari" nabavi engleski pasoš viziran za odlazak u Ameriku. Takođe, šalje i upozorenje dr Ivanu Šubašiću da nipošto ne dozvoli vraćanje u zemlju Srbima proteranim iz „Hrvatske, Slavonije i Srema, najužeg životvornog područja Hrvata“.

U Pavelićevoj državi je Draganović odmah postao član Verske komisije za prelaznike na katoličku veru, koja se bavila pokrštavanjem one trećine Srba koji nisu bili određeni za ubijanje ili progonstvo.

(Telegraf.rs / Izvor: Novosti.rs / Boris Subašić)