MANASTIR SVETI ARHANGELI: Mesto gde se Bog slavi i čovek uzdiže do neba

Na temeljima sabornog hrama posvećenog Svetim arhangelima Mihailu i Gavrilu "na mestu gde se Bog slavi i čovek uzdiže do neba" Svetu arhijerejsku liturgiju služio je novopostavljeni episkop Bihaćko-petrovački Atanasije Rakita uz sasluženje sveštensta i monaštva Raško-prizrenske eparhije.

- Spasitelji sveta su oni koji propovedaju ljubav, veru i nadu i zajednicu sa Bogom, spasitelji nisu oni koji razaraju, nego oni koji stvaraju. Ovo mesto i sva druga mesta na području srpskog Kosova i Metohije svedoče da su se naši preci ugledali na najbolje sinove ljudske, stvarajući ova dela koja i dalje postoje. Ovi svešteni monasi i monahinje pokazuju da su se oni ugledali na svoje pretke i pozivaju sve nas da se ugledamo na njih i naše pretke - rekao je vladika Atanasije, koji se u svoje ime, ime patrijarha srpskog Irineja, episkopa Raško-prizrenskog Teodosija i u ime domaćina arhimandrita Mihaila zahvalio svima koji su pomažu obnovu manastira, posebno Kancelariji za KiM.

Neki su došli da posete spomenik kulture od izuzetnog značaja, neki da molitvom iscele svoje muke, a svi da svojim prilozima pomognu ovu svetinju koja se vekovima diže iz pepela.

Kolo srpskih sestra iz Prizrena sa sedištem u Crkvi Svetog Arhangela Gavrila u Beogradu za obnovu manastira donelo je prilog.

- Velika je stvar biti danas ovde, ponosni smo, sestre su se svojski potrudile i prikupile prilog u iznosu od 805 evra, 435 dolara i 5.500 dinara – kaže predsednica ovog društa Milijana Dumanović, koja je pozvala sve ljude da prilože "za našu svetinju bez obzira na visinu novčanog priloga".

Ovo je svakako bio poseban dan za Milicu, jedinog srpskog đaka u Prizrenu, koja je sa svojom mamom i deda Ademom, u čijoj se pratnji jedino kreću kroz grad, došla.

- Ovo su dani naše radosti i nade, Milica se igra sa decom što inače nije u prilici. Sa uzbuđenjem se pripremamo i čekamo ovakve događaje. Nažalost, to brzo prođe i vraćamo se u našu samačku svakodnevnicu - priča Milicina mama.

Za sve prisutne domaćin arhimandrit Mihailo je pripremio trpezu ljubavi, za kojom su se uz pomoć muškog hora iz Velike Hoče zapevale stare kosovske pesme.

Najvažnija, zadužbina Stefana Uroša IV Dušana (vladao 1331-1355), devetog vladara iz dinastije Nemanjića i prvog i jedinog srpskog cara bio je ovaj manastir u kome je u crkvi posvećenoj Arhagelima Gavrilu i Mihailu i sahranjen. Prilikom arheoloških iskopavanja 1927. godine su pronađeni ostaci grobnice sa kostima za koje se pretpostavljalo da su Dušanove. Posle dve godine njegovi posmrtni ostaci su pohranjeni u Crkvi Svetog Marka u Beogradu, sa namerom da tu ostanu do obnove manastira.

(S. S.)