Koje su sve prepreke za venčanje u crkvi?

Crkveni brak u eparhijama SPC iz prvog pokušaja ne uspe da sklopi i do stotinu parova godišnje. Zbog različitih bračnih smetnji drugu šansu oni traže kod nadležnih episkopa, čija je posebna dozvola uslov da bi mogli pred oltar.

Kod vladika na „popravni" idu i parovi kod kojih je razlika u godinama veća od 15 godina, ali i ukoliko jedan od mladenaca iza sebe već ima crkveni brak.

Crkveno pravo poznaje niz smetnji zbog kojih je zaključenje zajednice pred Bogom moguće tek ako se sa tim saglasi nadležni arhijerej. U crkvu tako ne mogu parovi kod kojih je razlika u godinama veća od deceniju i po, kao ni mladenci u poznim godinama. Saglasnost arhijereja mora da pribavi mladoženja stariji od 70, ali i mlada koja je zagazila u sedmu deceniju života.

Procedura je ista i kada se sumnja na krvno srodstvo, ali i kada je jedan bračni drug kršten u nekoj od pravoslavnih crkava, čije obrede SPC ne priznaje.

Da je nešto složenija procedura uslov bez koga ovakvi brakovi ne mogu da budu sklopljeni, potvrđuje profesor Crkvenog prava na Pravoslavnom bogoslovskom fakultetu u Beogradu Zoran Krstić. On kaže da je razlog za to otklanjanje sumnje da se u brak ne ulazi zbog materijalne koristi ili drugih motiva.

- Sveštenik koji tokom predbračnog ispita, kada uzima podatke od budućih mladenaca, uoči razliku u godinama, nedozvoljeni stepen srodstva ili bilo šta drugo što ukazuje na bračnu smetnju dužan je da venčanje „zamrzne" dok se situacija ne razjasni - objašnjava Krstić.

TEŠKI PRESTUPI

Venčanje vernika koji je već u braku jedan je od najtežih prestupa crkvenog bračnog prava, a svešteniku koji venča mladenca sa burmom preti oduzimanje čina - svrgnuće. Najstrože je zabranjeno stupanje u brak maloletnih i mladenaca u krvnom srodstvu, ali i parova koji su prethodno isključeni iz crkvene zajednice.

Ove činjenice na tzv. predbračnom ispitu utvrđuje parohijski sveštenik, od koga mladenci zatraže da ih venča pred oltarom.

Krstić kaže da ovakvih slučajeva nema mnogo, ali i da na adresu svakog episkopa godišnje stigne po nekoliko ovakvih molbi. Crkva uglavnom pozitivno rešava ovakve slučajeve, pa većina parova završi sa krunom na glavi.

U episkopije SPC, međutim, godišnje stiže mnogo više zahteva za crkvene razvode. Prema crkvenom pravu, muž i žena mogu da se raziđu pred Bogom samo ako se sa tim činom saglase crkveni sud i nadležni episkop, koji stavlja pečat na rešenje o razvodu.

Da je blago povećanje broja crkvenih razvoda trend koji vlada već nekoliko godina kaže i Spomenko Grujić, sveštenik Eparhije sremske. On kaže da je broj prekidanja crkvenih brakova srazmeran civilnim razvodima pred matičarima.

- To nikoga ne raduje, ali proceduru poštujemo - kaže Grujić. - Sveštenik je dužan, pre nego što sastavi molbu za razvod, da sa zavađenim supružnicima razgovara i pokuša da ih pomiri.

(Telegraf.rs/Izvor: Večernje novosti)