HRVATSKI RATNI MINISTAR: Ubijali smo Srbe!

Ratni ministar unutrašnjih poslova Hrvatske Ivan Vekić priznao na suđenju Vladimiru Milankoviću i Dragi Bošnjaku da su vlasti likvidirale civile.

Milanković i Bošnjak su optuženi za ubistva i progon srpskih civila u Sisku.

- Jesmo li ili nismo nekoga ubili? Jesmo! Rat se ne može dobiti da se ne usmrti neprijatelj - rekao je Vekić, a prenose banjalučke nezavisne novine i agencija Srna.

On je objasnio da su ratne vlasti Hrvatske "imale veliki problem, a to je da prepoznaju ko su tzv. civili među neprijateljima".

- Da li je civil onaj ko se tako oblači, a ima skrivene namere i neprijateljski je nastrojen - upitao je Vekić, ne objašnjavajući na osnovu čega se moglo prepoznati da neki srpski civil ima "neprijateljske namere".

- Ako je bilo potrebno - takvi ljudi su likvidirani. To smo morali činiti - rekao je on, ponavljajući priču o "petokolonašima" i "agresiji".

- Bio je rat, a što se tiče toga šta je u ratu dozvoljeno ili nije, to je druga priča - istakao je Ivan Vekić na Županijskom sudu u Osijeku.

Vlado Milanković (50) i Drago Bošnjak (54), koji su okrivljeni za ratni zločin nad civilima i ratnim zarobljenicima srpske nacionalnosti na području Siska i Banovine tokom 1991. i 1992, pri čemu su 24 osobe ubijene, a brojne druge protivpravno privođene, zatvarane, mučene i zlostavljane, izjavili su da se ne osećaju krivim.

Retki svedoci koji su se odvažili da javno progovore o okolnostima pod kojima su odvođeni sisački Srbi opisivali su uniformisane osobe sa maskama na licu, koje su odvodile njihove bližnje sa radnih mesta, presretali ih na ulici ili upadali u njihove kuće noću, tokom policijskog časa, i odvodili ih u nepoznato.

Najhrabrija među njima, Vjera Solar, u mnogo navrata je javno svedočila o ubistvu svoje devetnaestogodišnje ćerke Ljubice Solar, koju je nepoznati snajperista 17. septembra 1991. ubio kroz prozor njenog stana u centru Siska.

Svedočila je i o jalovim pokušajima da policiju i sud podstakne na to da se temeljnije pozabave tim i drugim slučajevima likvidacija sisačkih civila. Govorila je i o poražavajućoj presudi kojom joj je u decembru 2009. naloženo da plati 84.000 kuna parničnih troškova nakon što je sud presudio da "nema osnove da joj se dosudi materijalna odšteta za gubitak kćeri".

Stojanka Trivkanović iz Siska je još u novembru 2001. godine nedeljniku "Globus" ispričala potresnu priču o potrazi za suprugom i dvojicom sinova koje su 25. avgusta 1991. godine, u vreme ručka, pred porodičnom kućom u sisačkom naselju Zeleni Brijeg, u beli kombi ugurali naoružani muškarci u vojnim uniformama bez oznaka.

Kad je u zgradi sisačke policije upitala tadašnjeg načelnika Đuru Brodarca gde da traži sinove i muža, odgovorio joj je: "Traži ih u mrtvačnici". Nekoliko dana kasnije iz mrtvačnice sisačke bolnice telefonirali su joj da dođe i preuzme suprugovo telo, pronađeno na obali Save kod mesta Gušće. Tela sinova Zorana (22) i Berislava (17) do danas nije pronašla.

(Telegraf.rs / Izvor: B92.net / Nezavisne novine)