Stihove je posvetio ćerki Vuka Karadžića, a Zdravko Čolić ih je otpevao pre 40 godina! (VIDEO)

Branko Radičević je bio srpski romantičarski pesnik, rođen na današnji dan 1824. godine. Na krštenju je dobio ime Aleksije, ali pred objavljivanje svoje prve knjige, ime je promenio u Branko.

Preporučujemo

Mrzeo sam oca, voleo majku, ljubio jednu udatu ženu: Ispovest koju nikad nećete zaboraviti

Uz Đuru Daničića bio je najodaniji sledbenik Vukove reforme pravopisa srpskog jezika i uvođenja narodnog jezika u književnost.

Iako nema pouzdanih podataka, jedan od najvećih pesnika srpskog romantizma, je po svemu sudeći bio zaljubljen u Vukovu kćerku Minu Karadžić.

I Brankovi stihovi „... pevam danju, pevam noću, pevam, sele, šta god hoću...“, zapisani 1847. u Mininom Spomenaru, odaju njegova osećanja. Ovu pesmu je kasnije, godine 1977, otpevao Zdravko Čolić.

Branko je napisao svega pedeset četiri lirske i sedam epskih pesama, dva odlomka epskih pesama, dvadeset osam pisama i jedan odgovor na kritiku.

Sremski Karlovci, gde je pohađao gimnaziju i obližnje Stražilovo su imali velik uticaj na Brankova kasnija dela, od kojih su najpoznatija Đački rastanak, u kojoj izražava svoju želju da tu bude i sahranjen.

Branko Radičević je obolio od tuberkuloze i  1. jula 1853. godine preminuo je u bečkoj bolnici na rukama Vukove žene Ane. Posthumno zbirku pesama je objavio njegov otac 1862.

Srpska omladina je ispunila pesnikovu želju i godine 1883. prenela je njegove ostatke iz Beča u Stražilovo - brdo na Fruškoj Gori na čijem vrhu se nalazi Brankov spomenik.

PEVAM DANJU, PEVAM NOĆU

(posvećeno Mini Karadžić)

Pevam danju, pevam noću,

pevam sele, što god hoću;

I što hoću, to i mogu,

samo jedno još ne mogu:

Da zapevam glasovito,

glasovito, silovito,

da te dignem sa zemljice,

da te metnem međ' zvezdice.

Kad si zvezda, sele moja,

da si među zvezdicama,

među svojim, sele moja,

milim sestricama.

Poslušajte Brankovu pesmu u izvođenju Zdravka Čolića:

(Telegraf.rs)