Otkrivamo šta se desilo s potomcima Vuka Brankovića! (FOTO)

Ekonomista Milonja Veljić zajedno sa članovima svoga plemena Bratonožića, potomak je poslednjeg srpskog velikaša Vuka Brankovića!

Preporučujemo

Plemića koji je pored kneza Lazara Hrebeljanovića bio najznačajnija politička figura Srbije poslednje dve decenije 14. veka, ali koji je ostao upamćen i kao izdajnik u boju na Kosovu 1389. godine.

Dokaz o tome da pleme Bratonožića koje čini više od 140 bratstava vodi poreklo od slepog Grgura Brankovića (1416-1459) najstarijeg sina Đurađa Brankovića i unuka Vuka Brankovića iscrpno je izloženo u studiji čuvenog srpskog etnologa dr Jovana Erdeljanovića "Kuči, Bratonožići i Piperi".

A, potvrda je prema Veljićevim rečima pohranjena i u Istorijskom arhivu Srbije koji čuva stablo Bratonožića od kojih nema ni "prostorno manjeg plemena ni većih ljudi"!

Pomenućemo samo neka od bratstava koja ga čine - Šoškići, Savovići, Veljići, Stanišići, Brakovići, Mihajlovići, Čađenovići, Pekići, Otaševići, Novovići...

Od davnina bili su naseljeni između plemena Kuča, Moračana, Vasojevića i Pipera, na 20-om kilometru od Podgorice prema Kolašinu i svi su ih zvali - plemići.

- Slepi Grgur Branković imao je vanbračnog sina Zmaja Ognjenog Vuka i legitimnog naslednika - Brata, direktnog potomka Bratonožića, po kome je pleme dobilo ime - počinje priču za Telegraf Milonja Veljić naslućujući koje će biti naše naredno pitanje.

- Znam da ćete me pitati kako kao Vukovi potomci reagujemo na povezivanje Brankovićevog imena sa izdajom u Kosovskom boju - primećuje uz osmeh Veljić odmah nastavljajući - Prema najnovijim istraživanjima Vuk Branković je bio jedan od najuglednijih, najsposobnijih i najbogatijih srpskih, a i evropskih plemića. Bio je mudar i racionalan vojskovođa, koji se zalagao za to da srpski narod i vlastela ne izginu. Tražio je da se plaća harač Turcima, ali je istovremeno i plaćao taj harač za sve i to iz svog rudnika zlata i srebra Novo Brdo.

Njegovo povlačenje iz Kosovskog boja, pak, ovako komentariše:

- Vukova konjica je maltene dobila boj, međutim kada je Vuk primetio da se približavaju nove turske snage na čelu sa sinom sultana Murata - Bajazitom I, povukao se da bi spasio srpsku vojsku od suludog ginjenja. Dokaz da su ove tvrdnje tačne je ne samo činjenica da je despot Stefan Lazarević ustupio svoj presto Đurađu Brankoviću, već i to što Turci nisu postavili Vuka da vlada Srbijom. Zar mislite da mu ne bi ponudili tako nešto da je bio izdajnik?! Vuk je zapravo pomešan sa gospodarom Huma, vojskovođom bosanskog kralja Tvrtka I, Vlatkom Vukovićem Kosačom koji se, kako istorija piše, povukao iz Kosovskog boja - objašnjava Veljić.

Oko 17. veka Brankovići su, saznajemo, promenili prezime u Balević (po izvesnom Balu).

Ovo prezime je važno, jer ga je nosio niko drugi do još jedan velikan koji potiče od Brankovića, a pripada Bratonožićima - dr Jovan Stefanov Balević daleko poznatiji pod imenom lažni car Šćepan Mali.

Veljić i o ovom pretku razbija uvrežene predrasude.

- Dr Rastislav V. Petrović autor knjige "Šćepan Mali, zagonetka je rešena" dokazao je da je dr Jovan Stefanov Balević koji je doktorirao u Haleu zapravo Šćepan Mali, ali i da nije bio nikakav "lažni car" poreklom iz Dalmacije ili Hrvatske, već od Bratonožića - otkriva Veljić dodajući da ga je crnogorska vladarska dinastija Petrović-Njegoš iz čiste ljubomore proglasila lažnim.

- Jovan Stefanov Balević zapravo je postavio temelje modernoj Crnoj Gori. U 18. veku Crnom Gorom su "vladali" krvna osveta, lopovluk, hajdučija i razjedinjena plemena. On je ujedinio plemena, ukinuo krvnu osvetu, i zabranio krađu i zato ga nisu voleli - objašnjava Veljić opisujući do detalja dovitljiv način na koji je Jovan izveo ovaj zahtevan posao.

- Pored puta bi prosuo zlato tako da namami lopove, a onda bi svakome ko bi ga se latio, odsekao ruku! Jovan je dizao škole, gradio puteve... Za sedam godina vladavine više je uradio nego svi Petrovići zajedno na čelu sa knjazom Nikolom - kategoričan je Veljić završavajući priču o Šćepanu Malom podsećanjem na njegovu tragičnu sudbinu.

Naime, nakon što je prilikom izgradnje jednog puta oslepeo od dinamita, neki Grk mu je na prevaru odrubio glavu. Tako, kaže, eto završavaju veliki ljudi.

Od ostalih velikih predaka koji vuku korene od Brankovića,Veljić između ostalog pominje i: Kneza Miloša Obrenovića, koji je udario temelje modernoj srpskoj državi, Svetog vladiku Nikolaja Velimirovića, književnika Borislava Pekića, proslavljenu teniserku Jelenu Janković...

Iako su slavni preci Bratonožića podigli brojne crkve, obnovili tvrđave, i imali nepreglednu zemlju, potomci od toga imaju samo ono što je ostalo u udžbenicima.

- Od slavnih predaka, ostalo nam je ono mnogo vrednije od materijalnog - inteligencija, vrednoća i želja za sticanjem novih znanja. Naši preci su tri puta pisali istoriju jugoistočnog dela Evrope - prvo je to učinio despot Đurađ Branković, pa dr Jovan Stefanov Balević (lažni car Šćepan Mali) i naposletku knez Miloš Obrenović.

O tome kako je Đurađ Branković podigao Smederevo, a žena slepog Stefana Brankovića sveta mati Angelina koja potiče iz najuže porodice Skenderbega - manastir Krušedol, o čuvenom "Pejovom zakoniku" koji je napisao još jedan od slavnih potomaka Brankovića, vojvoda Pejo i još o mnogo čemu piše prof. dr Milorad Milo Marković u monografiji "Bratonožići kroz istoriju".

Pokazujući nam grb Bratonožića (i Brankovića) sa prvih stranica ove opsežne monografije, Veljić nam objašnjava da je knjiga pisana punih 10 godina.

- Nažalost, Milorad nije doživeo da ova monografija čiji je izlazak pomogla Vlada Crne Gore ugleda svetlost dana. Preminuo je pre godinu i po dana. Pored promocija u Podgorici i Beogradu, knjiga je predstavljena i u Novom Sadu, a akademici su je ocenili kao veliki doprinos kulturi i istoriji Crne Gore i Srbije - završava priču za Telegraf jedan od potomaka Vuka Brankovića uz poziv da se sretnemo ponovo, i to ne bilo gde.

- Bilo bi mi drago da se vidimo na okupljanju Bratonožića na Pelevom brijegu. Svake godine bude više od 3.000 ljudi. Živi bili, pa se videli!

(Katarina Vuković)