Jedan banalni kuriozitet vezan za pobednike Mundijala: Prvak sveta nikada nije bila...

Lionel Mesi u dresu Argentine i Tomas Miler u dresu Nemačke. Foto: Tanjug/AP

Evropa je centar sveta. Ova izjava će verovatno mnogima u Srbiji zasmetati, ali to je ne čini ništa manje istinitom. Za dobro planete ili za njeno zlo, vekovima svi veliki pokreti i tokovi koji menjaju civilizaciju kreću iz prostora koji se nalazi između Lisabona i Urala, Skandinavije i Sredozemlja, prostora u kome se nalazimo i mi Srbi, sa kojima bi se ostatak sveta rado menjao.

Brazil je i dalje prvi favorit za trofej na SP s kvotom 4,50, a prati ga Španija s kvotom 5,50. Pogledajte sve kvote kladionice MOZZART za osvajača Svetskog prvenstva.

Evropa je i istorijski i geografski centar sveta, sa položajem koji je sličan onome koji Italija ima u Mediteranu, te stoga ne čudi ni to što je Rimska imperija pokorila Stari kontinent i obale Sredozemnog mora, niti što je Evropa bila pokorila svet prethodnih vekova.

Kejn je prvi sa pet, prate ga Ronaldo i Lukaku sa četiri, a ko će na kraju biti najbolji strelac SP? Kvota na Kejna je 2,75, na Ronalda i Lukaku 5,50. Pogledajte sve kvote kladionice MOZZART za najboljeg strelca Mundijala.

S tim u vezi je i taj banalni kuriozitet o kojem je reč, koji je banalan zato što nam je svima ispred nosa, a mi ga ne registrujemo: Svetsko prvenstvo nikada nije osvojila zemlja van evropskog govornog područja.

Pele je obeležio šezdesete godine u svetu fudbala. Foto: Tanjug/AP

„Boginju“ — kako se kolokvijalno nazivaju oba trofeja koja su se istorijski dodeljivala pobedniku Mundijala, iako je prava „boginja“ data Brazilu posle treće titule osvojene u Meksiku '70, nakon čega je uveden sadašnji trofej — su osvajale ekipe koje su se međusobno sporazumevale na portugalskom, španskom, nemačkom, italijanskom, engleskom i francuskom jeziku.

To ima smisla, jer je fudbal nastao u Engleskoj, proširio se potom po našem kontinentu a onda kao uragan pokorio Južnu Ameriku, odnosne zemlje koje su vekovima bile španske i portugalske kolonije, i gde su španski i portugalski jezici — maternji.

Portugalski jezik je „osvojio“ pet titula prvaka sveta, samo zahvaljujući Brazilu; Portugalija, u kojoj je taj jezik nastao, nikada nije osvojila Mundijal. Ali pet titula prvaka sveta ima i drugi jezik sa Iberijskog poluostrva, španski; po dva puta su tome doprineli Argentina i Urugvaj, a jednom Španija, pre osam godina; Španija sada ima realnu šansu da svoj jezik gurne na usamljeno prvo mesto, koje trenutno, kao što rekosmo, deli sa komšijskim.

Zinedina Zidana mnogi smatraju za jednog od najboljih fudbalera svih vremena. Foto: Profimedia

Drugo mesto dele nemački i italijanski jezik, sa po četiri titule, koje su naravno osvajale samo Nemačka i Italija. Nemački jezik se koristi kao zvanični i u Austriji i Švajcarskoj, ali te zemlje nisu nikada bile niti imaju ikakvu realnu šansu da se u budućnosti dočepaju „boginje“. Italijanski je zvanični samo u Italiji, tako da su njegove mogućnosti više ograničene čak i od nemačkog. Konačno, engleski i francuski imaju po jednu titulu prvaka sveta, zahvaljujući Engleskoj i Francuskoj.

Ako to razdelimo na porodice indoevropskih jezika, videćemo da romanski jezici imaju ubedljivo najviše svetskih titula: pet portugalskih, pet španskih, četiri italijanske i jednu francusku, ukupno petnaest. Pet preostalih titula drže dva germanska jezika, nemački i engleski.

Ko će ove godine trijumfovati u finalnom meču koji će se 15. jula održati na stadionu „Lužnjiki“, ne znamo. Ali jedno znamo: govoriće evropskim jezikom, pa makar i ne bio iz Evrope. Ostali jednostavno nemaju šanse.

(Telegraf.rs)