Godina u kojoj su nas napustili najveći: Za ovim sportistima plakao je svet, Grobari i Delije zajedno tugovali

Godinu za nama obeležio je niz važnih sportskih događaja o kojima će se pričati u godinama i decenijama koje slede. Navijači su uživali u Svetskom prvenstvu u fudbalu, ali i u košarci, odbojci, tenisu, atletici i mnogim drugim sportovima. Sa druge strane, neki od sportskih legendi su nas zauvek napustili. 

Ovo je kratko podsećanje na sportiste koji su nas naputili u ovoj 2022. godini.

Siniša Mihajlović

Legendarni fudbaler i trener, Siniša Mihajlović nije uspeo da pobedi u najvažnijoj životnoj bici. Nakon što mu se zdravstveno stanje naglo pogoršalo tokom decembra, preminuo je okružen porodicom.

Mihajlović se dosta dugo od 2019. godine borio sa leukemijom, uspevao je da je pobedi i da se vrati kraj aut linije, ali se ona nažalost ponovo vratila i zadala jak, bolan udarac. Poruke podrške u njegovom ozdravljenju stizale su sa različitih strana, od njegovih bivših klubova, saigrača, članova porodice... Na veliku tugu i žalost, Siniša nije izdržao.

Napustio nas je čovek koji je dominirao na Čizmi skoro punih 15 godina. Posle početka karijere u Borovu, vrlo brzo je prešao u Vojvodinu za koju je postigao 19 golova na 73 utakmice. Usledio je transfer u Zvezdu, odakle su ga dobre igre preselile u Romu za koju je nastupao od 1992. do 1994. godine. Potom je četiri godine boravio u Sampdoriji, a još šest u Laciju za koji je upisao 126 nastupa uz 20 golova. Igračku karijeru je završio u Interu 2006. godine.

Odmah je nastavio da radi u istom klubu kao pomoćnik trenera, a prvi angažman je nakon toga imao u Bolonji, gde se zadržao jednu sezonu. Između ostalog vodio je Kataniju, Fjorentinu, nacionalni tim Srbije, Sampdoriju, Milan, Torino, Sporting, a od 2019. godine je sve do ove ponovo bio u Bolonji.

Pele

Legendarni brazilski fudbaler Pele, preminuo je 29. decembra u 82. godini. Pele je 21. decembra primljen u bolnicu kada mu se pogoršalo stanje, kada mu se bolest prošrila na bubrege i srce, a čak mu ni za Božić nije bilo dozovoljeno da provede Božić kod kuće sa porodicom.

Pele je predvodio reprezentaciju Brazila do tri titule prvaka sveta - 1958, 1962. i 1970. godine. Za Brazil je odigrao 92 utakmice i postigao 77 golova. Međunarodna fudbalska federacija (FIFA) zvanično ga je proglasila za najboljeg u 20. veku, a časopis "Tajm" među 100 najvažnijih ljudi u prošlom veku. U klupskoj konkurenciji nastupao je za Santos, od 1956. do 1974. godine, a karijeru je završio u SAD, u njujorškom Kosmosu. Osvojio je šest titula sa Santosom, dva Kupa Libertadores, a tokom karijere postigao je 1.279 golova, što je po Ginisovoj knjizi rekord.

Ivica Osim

U nedelju, prvog maja 2022. godine, zauvek nas je napustio legendarni fudbaler iz Bosne i Hercegovine, Ivica Osim,

Osim je rođen u Sarajevu 1941. godine, praktično je odrastao na Grbavici, gde je i počeo sa igranjem fudbala u Željezničaru. Kasnije je i juniorski tim zamenio seniorskim, a u Željezničaru je proveo čak 11 godina, tokom kojih je skupio 250 nastupa i postigao 75 golova.

Posle staža u Bosni i Hercegovini, on je otišao u Francusku, gde je nastupao za tri kluba - Strazbur, Sedan i Valensijen. Tokom igranja je zaradio nadimak i "Štraus" koji ga je krasio zbog njegove plave kose, a nastupao je i za reprezentaciju Jugoslavije. U dresu nacionalnog tima je odigrao 16 mečeva, a bio je i ključni igrač u osvajanju drugog mesta na Evropskom prvenstvu 1968. godine.

Igračku karijeru je završio 1978. godine, posle čega se obreo u trenerske vode. Vodio je Željezničar na početku karijere, punih osam godina je proveo na Grbavici, a bio je i selektor repreznetacije Jugoslavije, kao i trener Partizana, Panatinaikosa, Šturma, Džef Junajteda, da bi poslednji posao odradio na klupi Japana.

Radovan Radaković

Bivši golman Partizana, Radovan Radaković, preminuo je 25. septembra u 52 godini života.

Radovan je dugo vodio bitku sa opakom bolešću, jer je imao kancer želuca, mnogi su godinama skupljali novac da mu pomognu u lečenju, ali nažalost, ovu bitku Radovan nije dobio.

Radaković je igrao za Partizan od 2000. do 2004. godine. Dva puta je bio šampion i jednom pobednik Kupa Jugoslavije, a igrao je i dva puta za reprezentaciju.

Njemu je krajem 2020. godine ustanovljen difuzni karcinom želuca.

U januaru 2021. godine, primljen je u Klinički centar Srbije radi operativnog lečenja tumorske promene želuca, ali zbog osnovne bolesti hirurška intervencija nije bila moguća. Preporuka lekara su hemioterapije. Jedan miran porodičan život se pretvorio u agoniju. Radovanova supruga je od prevelikog stresa u 6. mesecu trudnoće izgubila bebu.

Radovan, kao veliki borac u sportu, tako i u životu nije odustao od želje da život provede uz svoju porodicu. Porodica i prijatelji su bili uz njega, prikupljali su pomoć za lečenje, organizovali razne humanitarne mečeve, ali je nažalost, Radovan prerano izgubio bitku za svoj život.

Miodrag Ješić

Miodrag Ješić, bivši fudbaler i trener FK Partizan, poginuo je 8. decembra u saobraćajnoj nesreći na putu Ruma-Jarak.

Rođen je u mestu Osečenica, u Kolubarskom okrugu, a u Partizan je zaigrao još u juniorskim selekcijama.

Još 1980. godine je prvi put zaigrao za prvi tim kluba iz Humske, a za skoro šest godina upisao je 144 nastupa i postigao 13 golova. Nakon toga se obreo u Tursku gde je branio boje Altaja i Trabzona sve do 1990. godine kada se vraća u Partizan.

Nakon četiri odigrana meča ponovo kreće u pravcu Altaja gde je u prošlom mandatu stigao i do kapitenske trake. Tako 1994. godine završava igračku karijeru i uplivava u trenerske vode. Sa crno-belima je osvojio titulu prvaka Jugoslavije, a nastupao je i za mlađe i starije selekcije Jugoslavije.

Sa trenerskim radom je poeo u Obiliću, zatim radio sa Krajišnikom, Vršcem, Radničkim iz Beograda i Mladim Radnikom, da bi nastavio sa Radničkim iz Niša i OFK Beogradom.

Još 1999. godine prvi put preuzima Partizan koji će kasnije voditi u još jednom navratu.

Njegov nomadski trenerski život odveo ga je još u Sportif, Altaj, Slaviju Sofiju, Pegah, CSKA Sofiju, Širin, Liteks, Otopeni, podgoričku Budućnost, Al Itihad Tripoli, Čangša Đinde, Al Tahadi Bengazi, Šardari Tabriz, Nadžran, zatim ponovo u CSKA iz Sofije, a onda i Liteks, Jangon junajted, Sarajevo, Al Arabi, Al Etifak, Hor Fakan, Ismaili i Al Ahli.

Osvojio je još prvenstvo i Kup Bugarske, ali i šampionat i Kup Libije.

Poslednji tim koji je vodio bio je Al Šoula iz Saudijske Arabije sa kojom je raskrstio u septembru ove godine.

U svoj rezime ima i titule u šampionatu Mjanmara i arapsku Ligu šampiona.

Zoran Sretenović

Proslavljeni košarkaški reprezentativac, Zoran Sretenović, preminuo je 28. aprila.

Sretenović je bio evropski prvak s državnim timom u Rimu 1991. i Atini 1995. godine.

Igrao je i za Crvenu zvezdu i Partizan. Po završetku igračke karijere, započeo je trenersku.

Seniorsku karijeru je počeo u OKK Beogradu, a zatim je prešao u Crvenu zvezdu za koju je debitovao u sezoni 1984/85. kod trenera Ranka Žeravice. Odigrao je još jednu sezonu sa crveno-belima da bi nakon dolaska Vlada Đurovića 1986. godine izgubio mesto u timu i napustio klub.

Nakon toga odlazi u splitsku Jugoplastiku gde ostvaruje najveće uspehe. Za pet sezona osvojio je tri titule Evropskog klupskog prvaka, četiri titule prvaka SFR Jugoslavije kao i dva trofeja u kupu. Pred početak rata u Hrvatskoj odlazi iz Jugoplastike i karijeru nastavlja u nemačkom Bambergu sa kojim osvaja Kup Nemačke u sezoni 1991/92. Nakon toga igra i za francuski Olimpik Antib u sezoni 1992/93.

Tokom 1993. godine se vraća u Srbiju i potpisuje za Partizan gde provodi sezonu 1993/94. i osvaja kup SR Jugoslavije. Nakon toga je proveo nekoliko sezona u domaćem prvenstvu igrajući za Borovicu iz Rume, ponovo za Crvenu zvezdu i beogradski Radnički. Godine 1998. odlazi u Poljsku gde je završio karijeru 2001. godine.

Nebojša Vučićević Uške

Čuveni fudbaler Partizana Nebojša "Uške" Vučićević preminuo je 11. marta u 59. godini života, pošto mu je pozlilo na malom fudbalu.

Kako saznajemo, legendarni Uške se samo srušio tokom termina malog fudbala na "Sinđeliću" i nepomično ostao da leži. Pokušaji reanimacije nisu dali rezultata, Uške je otišao zauvek, napustio nas je veliki majstor fudbala.

Vučićević je za Partizan igrao od 1984. do 1989. godine, pre toga branio je boje OFK Beograda.

U karijeri je igrao još za Mec, Salamanku, Daevu, Evagoras, Mladost Umčare, Železničar Maribor, Muru, Korotan Prevalje i Kanzas Siti.

Trenersku karijeru počeo je u Dorćolu, a posle je vodio Jedinstvo iz Brčkog, Radnički Kragujevac, Radnički Beograd, Mladenovac, Obilić, Hajduk Kulu, Naftu, Slogu, Timok, Srem, Harts of Oak, OFK Beograd (mlađe kategorije), Novi Pazar, Etiopian Kofi, Smederevo i Dinamo Vranje.

Milutin Šoškić

Ovog 27. abgusta, u 84. godini života preminuo je legendarni golman crno-belih, Milutin Šoškić.

Rođen je 31. decembra 1937. godine u Jablanici kod Peći, a u svojoj juniorskoj karijeri nastupao je za ekipe Zvezde i Partizana. Ipak, najveći trag tokom seniorske karijere ostavio je u Humskoj ulici, gde je za crno-bele upisao ukupno 177 nastupa između 1955. i 1966. godine. Interesantno je da je uspeo i jednom da se upiše u listu strelaca.

Karijeru je završio u Kelnu za koji je nastupao od 1966. do 1971. godine i gde je dres nemačkog kluba obukao ukupno 65 puta. Za tim Jugoslavije je upisao ravno 50 nastupa.

Sa reprezentacijom Jugoslavije je osvojio zlatnu medalju na Olimpijskim igrama u Rimu 1960. godine, a na Evropskom prvenstvu u Francuskoj iste godine stiglo je srebro.

Petar Skansi

Proslavljeni jugoslovenski košarkaš Petar Skansi preminuo je 4. aprila u 78. godini.

Skansi je bio član jugoslovenske reprezentacije koja je osvojila Svetsko prvenstvo u Ljubljani 1970. godine.Posle bogate karijere, Skansi je bio košarkaški trener. Od 2012. godine bio j je pomoćnik ministra nauke, obrazovanja i sporta Hrvatske.

Skansi se rodio 1943. godine na Braču, a u mladosti se bavio vaterpolom i igrao za splitski Jadran. Košarkašku karijeru je počeo u Jugoplastici, a igrao je i za Pezaro. Kao trener vodio je Jugoplastiku, Skavolini i druge itlaijanske klubove, kao i PAOK, Split i Krku.

Kao reprezentativac Jugoslavije osvojio je srebrnu medalju na Olimpijskim igrama 1968. godine, na Svetskim prvenstvima osvojio je srebro 1967. i zlato 1970. godine, baš kao i srebrnu medalju na Evropskom prvenstvu 1965. godine u Sovjetskom savezu i bronzu 1979. godine na Evropskom prvenstvu u Italiji. Kao selektor, vodio je Hrvatsku na Olimpijskim igrama 1992. godine kada je osvojio srebrnu medalju.

FIBA ga je 1991. godine uvrstila među 50 najvećih košarkaša svih vremena.

Bil Rasel

Jedan od najvećih igrača svih vremena, za mnoge i najveći, legendarni Bil Rasel  preminuo je 31. jula u 88. godini.

Rasel je čitavu igračku karijeru proveo u Boston Seltiksima, trenirao je, osim Bostona, Sijetl i Sakramento, osvojio je zlato na Olimpijskim igrama u Melburnu 1956. godine, bio i drugi "pik" iste godine na NBA draftu.

Uzeli su ga Sent Luis Hoksi i trejdovali u Seltiks - a ostalo je istorija.

Osvojio je 11 titula šampiona najjače lige sveta sa Bostonom (dve kao trener), osam uzastopnih, pet puta je bio MVP lige, 12 puta učesnik "ol-star" utakmice, tri puta član idealne postave lige, osam puta član druge najbolje postave, jednom najbolji deo defanzivne postave lige, četiri puta najbolji skakač NBA, dobitnik nagrade za životno delo (2019) - sve to i još mnogo toga u neverovatno bogatoj karijeri uspeo je da pokupio čuveni Bil Rasel.

Tokom 15 godina profesionalne košarke, zaključno sa univerzitetskim stažom (San Francisko), Rasel je imao, bez ikakve dileme, ubedljivo najveću karijeru u istoriji bilo kog timskog sporta. Tokom igranja za San Francisko, proglašen je za dvostrukog najboljeg sportistu svih Univerziteta, svom učilištu doneo je dve uzastopne titule i vodio je tim do neverovatnih 55 uzastopnih pobeda. Usledila je medalja na Olimpijskim igrama 1956. godine, a onda spektakularan ulazak u NBA ligu - osvajanje titule već u "ruki" sezoni.

Rasel je u Bostonu proveo 13 godina, vodio je Seltikse do 12 finala i 11 titula, a jedini poraz koji su doživeli za titulu, od Sent Luisa, desio se pri egalu u seriji 2:2 kada je Rasel zbog povrede završio u bolnici. Seltiksi su izgubili preostale dve utakmice bez svog najboljeg igrača.

Petostruki MVP lige je bio neprevaziđeni bloker, igrač koji je doneo potpuno novu dimenziju i revoluciju u NBA sa svojom defanzivnom igrom. U karijeri je upisao 21.620 skokova, u proseku 22.5 po utakmici, što mu je donelo titulu najboljeg skakača lige u četiri navrata. Istorija pamti njegov 51 skok tokom samo jedne utakmice i 49 u dva navrata! Rasel je u 12 uzastopnih sezona u svakoj imao više od 1000 skokova - uz 15.1 poen i 4.3 asistencije u proseku po utakmici tokom karijere.

Bil Rasel je za mnoge bio najbolji i najspektakularniji igrač svih vremena do pojave Majkla Džordana, i to je možda i najbolji mogući opis da se razume njegova veličina.

Nik Bolitijeri

Poznati američki teniski trener Nik Bolitijeri preminuo je 5. decembra u 91. godini.

Nik Bolitijeri je na Floridi napravio tenisku akademiju IMG kroz koju su, između ostalih, prošle i velike zvezde kao što su Monika Seleš, Andrea Agasi, Džim Kurijer, Serena i Venus Vilijams, Marija Šarapova, Martina Hingis, Meri Pirs, Ana Kurnjikova, Nikolas Kifer i Boris Beker.

Ademola Okuladža

Nemački Košarkaš Ademola Okuladža je preminuo 17. maja u 46. godini.

odigrao je 172 meča za reprezentaciju Nemačke između 1995. i 2007. godine, ali se navodi da se Okuladža borio sa kancerom mnogo godina.

Okuladža je tokom igara u nacionalnom timu Nemačke bio ključni igrač uz Dirka Novickog i Patrika Femerlinga. Učestovvao je na Evropskim prvenstvima 1995. godine, kao i 1997., 1999. , i 2001. godine, baš kao na Svetskom prvenstvu u Indijanapolisu 2002. godine kada je sa NEmačkom osovjio bronzanu medalju.

Na klupskom nivou, nastupao je za Albu iz Berlina, Barselonu, Unikahu, Beneton, Pamesu, Himki, kao i za Brose Basket. Tokom 2010. godine objavio je da se povlači iz košarke. Posle igračke karijere bio je agent Denisa Šredera i Daniela Tajsa.

Mino Rajola

Jedan od najmoćnijih fudbalskih agenata Mino Rajola preminuo je u 30. aprila u 54. godini.

Rajola je godinama jedan od najmoćnijih ljudi u svetu fudbala, a predstavljao je, između ostalih, igrače kao što su Zlatan Ibrahimović, Pol Pogba, Marko Verati, Đanluiđi Donaruma, Erling Haland i Henrik Mhitarjan.

(Telegraf.rs)