Telegraf u Češkoj: Kako nas je MMA doveo u grad zbog kojeg su Češka i Poljska vodile rat?

Mnogi uticajni ljudi u svetu sporta, proglasili su MMA za najbrže rastući sport na svetu. I čini se, sa potpunim pravom.

Sve je više onih koji sa uživanjem i nestrpljenjem prate borbe poznatih boraca u oktagonu, pod okriljem mnogih, za fanove borilačkih sportova, dobro poznatih evropskih, ali i svetskih MMA organizacija.

Jedna od najpoznatijih, makar na Starom kontinentu, ali i dobro poznata širom planete je i KSW (zvanično: Konfrontacja Sztuk Walki), inače Poljska organizacija. I baš u KSW-u, bori se i najbolji srpski "teškaš", Darko Stošić.

Upravo srpska "zver" i KSW, doveli su nas u Češku, gde će u subotu, 14. oktobra biti održan KSW 87.  Dan ranije, odnosno, u petak, 13. oktobra biće održano zvanično "suočavanje" i merenje, gde će naša ekipa takođe biti prisutna. Sve će se odvijati u Trinecu, ali ono o čemu ću vam pričati u ovom tekstu, nije vezani za Trinec.

Grad zbog kojeg su Češka i Poljska vodile rat

Iako će se prestižni borilački događaj odviti u Trinecu, naša ekipa smeštena je u Češkom Tješinu, desetak kilometara severnije.

I baš o ovom gradiću na obali reke Olže ću vam pričati danas.

Češki Tješin je gradić na samom severoistoku Češke, na samoj granici sa Poljskom. Grad je udaljen od Beograda oko 710 kilometara, i do njega se iz srpske prestonice može stići za oko devet sati vožnje.

Ovo mesto se nalazi u istorijskoj pokrajini Šleskoj, u okrugu Karvina, na nadmorskoj visini od oko 270 metara. Grad leži na obali reke Olže, a južno od njega, izdiže se planinski masiv Beskida.

Ipak, ono najinteresantnije, ne tiče se geografskih odlika, već istorije.

Ime grada se prvi put pominje u pisanim dokumentima još davne 1155. godine. Ipak, današnji grad, nastao je, ne toliko davne 1920. godine. Tada je grad po imenu Ćešin, podeljen na dva dela, a jedan je pripao tadašnjoj Čehoslovačkoj, dok je drugi deo pripao Poljskoj. Granicu je činila reka Olža, koja i danas deli grad na dva dela.

S obzirom na to da su u gradu većinski živeli Poljaci, grad je u oktobru 1938. godine u potpunosti okupiran od strane poljske vojske, i pripojen Poljskoj. Međutim, po okončanju drugog svetskog rata, Češki Tješin je ponovo vraćen Čehoslovačkoj, nakon čega je krenuo njegov ubrzani razvoj.

Nakon što je grad oslobođen, 1945. godine je ponovo podeljen na češki i poljski deo, kako je i danas. Kroz grad, duž čitavog toga reke Olže, raspoređeni su mostovi, koji su i danas jedne od najznačajnijih ruta između dve države.

Ipak, jedan most ima posebno mesto, a reč je o "Mostu prijateljstva". Ovaj most je izgrađen nakon svih događaja, i predstavlja poseban spomenik svih istorijskih događaja koji su zadesili ovaj omaleni gradić na severoistoku Češke.

Danas Češki Tješin, ili Ćešin kako ga Poljaci zovu, važi za centar svih kulturno-društvenih događaja poljskog stanovništva u tom delu Češke, kao i jedan od glavnih prelaza između dve zemlje.

Ipak, i danas, posle toliko godina primetna je prilična razlika između češkog i poljskog dela grada.

Sa češke strane, kompletna arhitehtura odiše prepoznatljivim germanskim, posleratnim stilom, dok je sa druge strane Olže, situacija značajno drugačija.

Iako je i tamo primetna specifična zapadnjačka arhitektura, u poljskom delu grada, koji Poljaci zovu Ćešin, primetna je ujednačena mešavina urbanizma i tradicije.

Sve bitne građevine su očuvane do detalja, ali uz to, postoji i pregršt kafiša, barova, restorana, butika, i drugih mesta koja su doprinela na urbanizaciji grada.

Takođe, osim uskih ulica popločanih kaldrmom kroz sam centar grada, nedaleko od glavne ulice nalazi se i tvrđava, koja datira još iz devetog i desetog veka.

Ono što je nainteresantnije, iako je grad bukvalno podeljen u dve države, i u njemu žive dva naroda, razlike među ljudima su gotovo neprimetne.

Tokom dana, lokali su puni, i u gotovo svakoj ulici može se čuti žamor i priče, kako na češkom, tako i na poljskom jeziku.

Mostovi su uglavnom puni ljudi, i bez ikakvih poteškoća se prelazi iz jedne zemlje u drugu.

Eto, i posle toliko ratova, podela i nesuglasica, ovaj grad danas živi kao jedan, kao i narod u njemu.

(Telegraf.rs)