Preminuo čuveni jugoslovenski atletski trener Ljubiša Gajić, vodio takmičare do 19 državnih rekorda

Vrlo tužne vesti iz sveta atletike. Čuveni jugoslovenski trener, Ljubiša Gajić preminuo je u 65. godini života pokraj Jagodine. Ostaće upamćen kao veliki poznavalac jugoslovenske "kraljice sportova", kao i čovek koji je izveo takmičare do toga da dođu do 19 državnih rekorda.

Rođen je 5. marta 1957. godine u selu Majuru kod Jagodine, gde je i do danas živeo. Osnovnu školu završio je u rodnom selu, a gimnaziju u Jagodini. Studirao je na Pravnom fakultetu u Beogradu. Radio je u Jagodinskom sportskom savezu.

Preporučujemo

Atletikom se bavio od 1973. godine kao takmičar, a od 1981. god. i kao trener i funkcioner. Imao je najviše sudijsko zvanje - međunarodni atletski sudija, sudio je ili obavljao značajne sudijske funkcije tri puta na Kupu Evrope, četiri puta na Balkanskim igrama i tri puta na krosevima Balkana. Bio je i član Stručnog saveta Atletskog saveza Srbije i u dva mandata član Predsedništva ASS kao predstavnik Saveza atletskih trenera Srbije.

U trenerskom radu, radio je u veoma teškim uslovima, kao specijalista za sprint i prepone, ostvario je zapažene rezultate. Odgajio je 12 reprezentativaca Jugoslavije, a njegovi takmičari postavili su do sada 19 državnih rekorda u svim kategorijama sem kod muškaraca, seniora. Njegove takmičarke, Marina Filipović i Marija Pavlović nastupale su na svetskim i evropskim prvenstvima, a prvaci Balkana od njegovih takmičara bili su Marina Filipović, Bojan Milutinović i Jelenka Ilić. Takmičari koje je trenirao doneli su u Jagodinu preko 60 titula prvaka Jugoslavije.

Pored redovnog posla i trenerskog rada Gajić se bavio i publicistikom i proučavao je istoriju jugoslovenske atletike. Od 1995. god. redovni je član Međunarodne federacije atletskih statističara (ATFS) kao peti Jugosloven kome je to pošlo za rukom (iza Mladena Delića iz Zagreba, Miodraga i Olge Acić iz Beograda i Ozrena Karamate iz Zemuna).  U nekoliko publikacija IAAF ili ATFS objavljeni su njegovi radovi na engleskom jeziku, a njegove knjige korišćene su kao literatura za veći broj izdanja u Srbiji, Crnoj Gori, Hrvatskoj, Sloveniji, Češkoj Republici, Poljskoj, Nemačkoj i Velikoj Britaniji. Njegova dokumentacija korišćena je i za izradu nekoliko sajtova.

U do sada izašlim knjigama publikovao je po prvi put kod nas mnoge nepoznate ili već zaboravljene činjenice iz istorije jugoslovenske atletike. Usko je sarađivao sa Olgom Acić i Ozrenom Karamatom, te zahvaljujući njima naša atletika ima zapisane skoro sve relevantne podatke o ljudima i događajima iz ovog sporta.

Dobitnik je većeg broja društvenih priznanja od kojih se naročito ističe Majska nagrada SOFK Srbije, najviše priznanje iz oblasti fizičke kulture u našoj zemlji. Ovu nagradu dobio je 1987. godine i do sada je jedini Jagodinac koji se može pohvaliti ovim priznanjem. Dobitnik je i Zlatnih plaketa ASJ i ASS za dugogodišnji svestrani rad u atletskom sportu.

(Telegraf.rs)