GDE SU NOVI SLAVNIĆI, TOMAŠEVIĆI, ĐORĐEVIĆI... Zašto Beograd ne stvara vrhunske košarkaše?

Jugoslovenska, kasnije i srpska košarka, uvek je imala prepoznatljive igrače iz Beograda, koji su stasavali na beogradskom asfaltu, na terenima od Karaburme preko Zvezdare, Crvenog Krsta, Kalemegdana, do Novog Beograda i Zemuna.

Imala je igrače koji su ostavili veliki trag u našim najboljim klubovima Partizanu i Crvenoj zvezdi, nekada Radničkom s Crvenog Krsta i u OKK Beogradu.

Međutim, poslednjih godina je trend da vrlo malo košarkaša iz Beograda stiže do prvog tima Zvezde ili Partizana, a i ako stignu vrlo retko ili uopšte ne dobijaju priliku da igraju.

Oni su primorani da svoje karijere grade ili u gradovima u unutrašnjosti u domaćoj KLS ligi ili da rano odlaze u inostranstvo.

PROBLEM JE NEDOSTATAK TRENERA

Ranije su nosioci igre u Zvezdi i Partizanu bili Vladimir Cvetković, Miško Čermak, Zoran Moka Slavnić, Dragan Kapičić, Srećko Jarić, Aleksandar Đorđević, Saša Obradović, Dejan Tomašević, Igor Rakočević...

Oni su osvajali trofeje sa Zvezdom i Partizanom, pa tek onda odlazili u inostranstvo...

Danas je to redak slučaj, a klubovi se uglavnom odlučuju za strance i igrače koji dolaze iz unutrašnjosti. Zašto je to tako kad Beograd maltene ima više dečaka koji treniraju košarku nego svi klubovi u Srbiji zajedno? Odgovor daje proslavljeni stručnjak Ranko Žeravica:

- Tačno je to, vrlo malo ima beogradske dece u prvim timovima najvećih klubova. Nije da nema talentovanih klinaca u Beogradu, ima i to dosta, jer je velika populacija ljudi sa svih strana, pa imate i visoke i brze i talentovane. Ali problem je što nema trenera - kaže za Telegraf Žeravica, i dodaje:

- Nema trenera koji će posvetiti život mladim košarkašima  i vaspitavati ih kao nekada Zdravko Kubat i Bora Cenić. Stalno gledam treninge mlađih kategorija i u Srbiji i Španiji i vidim da treneri prate modu i tretiraju decu na neki drugačiji način.

DECA KAO SLUŽBENICI

- Deca danas imaju velike ponude sa strane. Tu su mobilni telefoni, igrice, internet, socijalne mreže, zbog čega posle treninga više ne misle na košarku. Treniraju kao službenici i zato treneri moraju da promene pristup i da ih nauče da zavole košarku - objašnjava Žeravica.

JEFTINIJE JE DOVESTI NEGO STVORITI IGRAČA

Na pitanje zašto je u našim najboljim klubovima Zvezdi i Partizanu sve više igrača iz unutrašnjosti već u uzrastu od 15 godina, legendarni trener kaže:

- To je jedna vrsta mode. Daću vam primer: kad sam bio trener Saragose imali smo uvek pet ili šest igrača u mlađim reprezentativim selekcijama i bar četvoricu u seniorskom nacionalnom timu. Danas u timu Saragose nama nijednog igrača koji je iz tog grada. Lakše je i jeftinije kupiti danas gotovog ili polugotovog igrača nego stvarati od početka, i to rade svi naši klubovi. Tu je i interes menadžera i svih ostalih - dodaje Žeravica.

SAMO CVETKOVIĆ I BOGDANOVIĆ BRANE ČAST

Danas u Zvezdi imate samo Aleksandra Cvetkovića, koji je iz Beograda i koji je prošao sve mlađe selekcije kluba, ali ne dobija dovoljno šanse da igra pored Nelsona i Dženkinsa. Možda još uvek nije kasno vrhunski igrač, iako je zašao u 21. godinu života.

Partizan u Bogdanu Bogdanoviću dobija veliku zvezdu, prvu iz Beograda posle Aleksandra Đorđevića. Naravno, pre njega bio je tu Novica Veličković, koji je takođe stastao u crno-belom dresu i došao do Reala, ali kasnije u Evropi nije opravdao svoj kvalitet.

Partizan je u poslednjih 10 godina lansirao veliki broj igrača u evropsku i svetsku košarku, ali je u plejadi asova (Nenad Krstić, Kosta Perović, Uroš Tripković, Milenko Tepić, Jan Veseli, Nikola Peković) samo je Veličković bio iz Beograda.

Osim Bogdanovića, tu su mladi Petar Aranitović i Nemanja Bezbradica, koji su ove sezone priključeni prvom timu, ali gotovo da i ne dobijaju šansu.

DECA IZ UNUTRAŠNOSTI VIŠE SE BORE ZA SVOJ USPEH

Nekad su igrači iz Kragujevca, Čačka, Kraljeva, Vranja, Novog Sada stasavali u svojim klubovima i tek sa 19-20 godina dolazili u Partizan  ili Crvenu Zvezdu.

Danas, ti klinci dolaze već sa 14 godina u Beograd, i to ne po jedan ili dvojica. Čitavi mlađi timovi su bazirani na igračima iz unutrašnosti. Time se stvara mnogo jača konkurencija u timu i beogradski klinci teže prolaze, jer je logično da se više forsiraju igrali koji du dovedeni sa strane i u koje se uložilo.

Naravno, jedan od razloga neuspeha leži i u karakteru  beogradskih dečaka koji nemaju taj instikt opstanka i ne žele da se bore za sebe i svoj uspeh, već najčešće odustaju kod prvih problema.

S druge strane, dolaskom mladih igrača iz unutrašnjosti u Beograd slabi se kvalitet timova u Čačku, Kraljevu, Kragujevcu, Kruševcu, Zrenjaninu, što je još jedan problem srpske košarke.

Zato ostaje nada da će Košarkaški savez Srbije istrajati u nastojanju da reguliše registracioni pravilnik, po kojem igrači pre 15 godine ne mogu da prelaze iz regiona u regiona, što bi doprinelo da se jačaju centri ravnomerno.

Da igrač iz Čačka stasa u Borcu, onaj iz Kraljeva da dovede Slogu do ABA lige, pa tek onda pređe u Partizan, a da onaj što je odrastao na Novom Beogradu, Karaburmi, Zvezdari ili Voždovcu ostvari san i zaigra za prvi tim Zvezde ili Partizana.

 Sportske vesti iz zemlje i sveta možete pratiti i na našoj Fejsbuk stranici Telegraf Sport!

(D. Stojmenović)