Vazdušna banja nadomak Valjeva: Mesto istorije i uživanja u prirodnim lepotama

Mada mnogi Divčibare mešaju sa planinom, zapravo se radi o naselju koje se nalazi na planini Maljen, nadomak Valjeva.

Kraljev sto je najviši vrh na ovoj planini i nalazi se na 1.103 metara nadmorske visine, dok se turističko naselje Divčibare nalazi na gotovo idealnoj nadmorskoj visini od 980 metara.

Zanimljiv je podatak da je najviši vrh Maljena dobio naziv u čast srpskog cara Dušana Silnog. Kako navodi predanje, upravo u polju podno Maljena se odigrala bitka protiv Mađara.

Budući da se car ulogorio sa vojskom na najvišem vrhu, u želji da se očuva uspomena na taj događaj, narod tog kraja je i vrh nazvao Kraljev sto.

Nešto manje od 40 kilometara deli Divčibare od Valjeva i nešto više od 100 kilometara od Beograda.

Tragedija vezana uz naziv naselja

Nije poznato kada se to zbilo, ni da li se uistinu zbilo, ali jedno od narodnih predanja iz ovog kraja nudi i objašnjenje za poreklo naziva Divčibara.

Prema njemu, neka mlada devojka, čobanica iz tog kraja je doživela nesreću. Dok je čuvala ovce udavila se u nabujaloj reci Crnoj Kamenici. Od tada narod visoravan na kojoj se danas nalaze Divčibare naziva Devojačke bare. Pretpostavlja se da je vremenom taj naziv doživeo prilagođavanja, pa tako nastade današnji.

U vreme turske vladavine, u jednom od popisa u drugoj polovini 15. veka je zabeleženo i prvo pominjanje ovog mesta. Po završetku Drugog srpskog ustanka područje na kome se danas nalazi Divčibare otkupljuje od turskog age srpski knjaz Miloš Obrenović. U njegovu čast je i nazvan jedan od izvora planinske vode. Knjaz Miloševa česma nalazi se na području poznatom kao Gospodarske kolibe.

Sve do kraja 18. veka je područje u kome se nalaze planine Maljen, Povlen i Suvobor nosilo turski naziv Karadag, što se slobodno prevodi kao Crna Gora.

Blagotvorna klima Divčibara

Smešteno na jednoj od rudnih planina, Divčibare je od davnina poznato po blagotvornoj klimi, koja pozitivno utiče na organizam, ali i po izuzetno bogatom i šarolikom biljnom i životinjskom svetu.

Zdravstveno društvo Divčibare je osnovano 1926. godine, što se smatra začetkom organizovanog turizma na ovoj destinaciji. U to vreme se okupilo 28 uglednih Valjevaca, koji su nakon osnivanja pomenutog društva, izgradili smeštajne jedinice za odmor u ovom planinskom naselju.

U narednom periodu izgrađeni su i prvi hotel na Divčibarama. Nakon toga polako niču i drugi objekti, a priprema se i urbanistički plan, kako bi se naselje bolje razvilo.

Ministarstvo trgovine i industrije zvanično 1932. godine karakteriše Divčibare kao klimatsko turističko mesto. Godinu dana kasnije nadležno ministarstvo precizno određuje uslove, koji moraju biti ispunjeni prilikom gradnje objekata.

Kako je vreme odmicalo, tako su turisti iz ostalih delova zemlje počeli da dolaze na Divčibare. U periodu koji je prethodio Drugom svetskom ratu, upravo je ovo mesto smatrano jednim od najuglednijih u zemlji, kada je u pitanju planinski turizam.

Prirodne lepote Divčibara

Bogat biljni i životinjski svet su definitivno osnovne karakteristike ovog planinskog naselja. Mada, ništa manje atraktivne nisu ni prirodne lepote.

Crna reka i Crna Kamenica, te Kozlica, Bukovska i Krčmarska reka, koje pripadaju slivu Zapadne Morave, odnosno Kolubare teku kroz područje Divčibara. Brojni su i izvori vode u ovom naselju, a zbog klimatskih karakteristika i nadmorske visine, ali i bogatog prirodnog sveta, mesto je dugo poznato i kao vazdušna banja.

Na severnim padinama Crnog vrha nalazi se i istoimena ski staza, koja od pre par godina može da se pohvali i sistemom za veštačko osnežavanje. Ukupna dužina ove staze, inače srednje težine je 850 metara i na njoj se nalazi i dvosedna žičara. Postoji i ski staza Centar, duga oko 600 metara, na kojoj postoji ski lift.

(Telegraf.rs)