Podno Bukulje nalazi se raj za ribolovce i izletnike: Garaško jezero u srcu zelene oaze

Raj za ljubitelje ribolova, Garaško jezero je vrlo značajno i za stanovnike Aranđelovca i okoline, budući da se koristi za vodosnavdevanje tog područja.

Da bi u samom srcu divne Šumadije bilo formirano ovo veštačko jezero morala su, nažalost, da budu potopljena tri zaseoka. Danas Lekići, Milićevići i Vrbe, kako su se zaseoci ranije nazivali, čine tri kraka ovog jezera.

Procenjuje se da je oko 20 metara najveća dubina ovog jezera. U njegovoj blizini nalazi se nekoliko sportskih terena i ugostiteljski objekat.

Jezero na obodima Bukulje

Planina koja je simbol grada Aranđelovca se može pohvaliti i ovim jezerom, koje se nalazi na 400 metara nadmorske visine. Nastalo je 1976. godine pregrađivanjem reke Bukulje i njenih pritoka. Već pomenuti zaseoci su tom prilikom potopljeni. Osnovni cilj formiranja ovog veštačkog jezera bio je čisto praktične prirode. Upravo zahvaljujući njemu danas Aranđelovčani i stanovnici okolnih sela imaju neometano vodosnabdevanje.

Jezersko dno je od ilovače. U zavisnosti od toga sa koje strane jezera se nađete, možete videti ili blage i pristupačne obale ili strme, pa samim tim i teže pristupačne.

Štuka kapitalac u Garaškom jezeru

Osim smuđa, crvenperke i soma, ljubitelji ribolova i pecanja ovde mogu uhvatiti klen, štuku i bodorku, ali i druge vrste ribe.

Posebno je zanimljiva informacija da je nezvanični rekord na ovom jezeru, takozvana štuka kapitalac, koja je težila čak 19,6 kilograma.

Selo znamenitih Srba

Interesantno je pomenuti i odakle vodi poreklo naziva današnjeg jezera. Naime, u njegovoj blizini se nalazi selo Garaši. Pretpostavlja se da naziv sela potiče od reči gar. Zapravo su u prošlosti stanovnici ovog sela, u kome danas živi nešto manje od 500 ljudi, šume na tom području palili i tako od njih stvarali zemlju za obradu, praktično su izgorelo zemljište koristili na najbolji mogući način.

Prema drugoj verziji, izvesni Nikola Garaš se smatrao prvim stanovnikom tog područja, te otuda potiče i naziv sela.

Prvi put se selo Garaši u pisanim izvorima pominje 1476. godine. U toku Prvog srpskog ustanka zabeleženo je najznačajnije doseljavanje stanovništva.

Iako je verovatno mnogima asocijacija na ovo selo prezime nekih od znamenitih Srba, zanimljiv je podatak da je porodica čuvenog ustavobranitelja, Ilije Garašanina, ranije nosila drugo prezime. Zapravo je u pitanju porodica Savić iz sela Garaši, čiji je osnivač, srpski ustanik Milutin Savić bio poznat i kao Garašanin. U doba vladavine knjaza Miloša je Milutin Savić-Garašanin bio član Državnog saveta, ali i obor-knez jasenički.

Nasledio ga je Ilija, koji istorijski ostaje upamćen po prezimenu Garašanin. Ne samo da je bio tvorac „Načertanija“, već je bio i na čelu ustavobranitelja, a tokom vladavine članova obe srpske dinastije je bio i ministar spoljnih i ministar unutrašnjih poslova.

U samom cenrtu sela, po kome je nazvano i Garaško jezero, danas se nalazi spomen-česma, podignuta u znak sećanja na sve stanovnike koji su stradali tokom minulih ratova za oslobođenje naše zemlje.

(Telegraf.rs)