Top 5 najatraktivnijih mesta u Srbiji koja su hit na Instagramu: Koje vam je najlepše?

Pre nego što su društvene mreže i "pametni" telefoni postali deo našeg svakodnevnog života, oni malobrojni koji su imali fotoparate, na putovanjima su na raspolaganju imali dvadesetak fotografija. Danas je to potpuno drugačije, broj pokušaja za fotografiju je neograničen, svi imaju "pametne telefone", većina digitalne fotoaparate i društvene mreže, pa se vodi računa o položaju, mestu i pozi za fotografisanje.

Na društvenim mrežama se odvijaju nezvanična takmičenja ko će i gde zabeležiti najživoposniju fotografiju.

Eksperti i sprovedena istraživanja kažu da najviše pažnje privlače fotografije sa putovanja, pa su turističke destinacije uvek popularne za fotografisanje.

Srbiji ne manjka prirodnih lepota, ali neka od mesta su se izdvojila kao najpopularnija kada je u pitanju najživopisnija fotografija, posebno na Instagramu.

1. Veliki Buk ili Lisine

Veliki Buk ili Lisine je vodopad u istočnoj Srbiji, na padinama Beljanice. Vodopad se nalazi na rečici Vrelu, desnoj pritoci reke Resave.

Smešten je na oko 380 metara nadmorske visine, u blizini Resavske pećine. Prema tipu nastanka spada u akumulacione vodopade, nastale akumulacijom bigra. U podnožju je formirano jezerce male dubine, okruženo bigrenim blokovima.

Zajedno sa izvorom rečice Vrelo pod zaštitom je države, kao spomenik prirode "Vodopad Lisine" i kao objekat geonasleđa Srbije. Vrelo sakuplja vode sa širokih kraških predela Beljanice, a direktna hidrografska veza ustanovljena je sa rekama ponornicama iz uvala Rečke i Busovate.

Vodopad Lisine dugo je smatran najvišim vodopadom u zemlji, sa visinom od 25 metara[2], dok tokom 1990-ih nisu otkriveni vodopadi na Staroj planini.

2. Uvac 

Uvac je specijalni rezervat i zaštićeno prirodno dobro Republike Srbije. Ako ste ljubitelji izleta u prirodi, pogleda od kod zastaje dah i nestvarnih fotografija koje ćete zabeležiti, ovo je savršeno mesto za tako nešto.

Nestvarno isklesani meandri, najveći kompleks pećina u Srbiji, 3 jezera, stanište retke vrste lešinara i netaknuta priroda... Ovo remek delo prirode se među prvima pomene kada se govori o turizmu Srbije.

Uvac je na naslovnicama domaćih kataloga i sajtova turističkih organizacija, ali i na stranim, svetski poznatim turističkim sajtovima kao Lonely Planet.

3. Krupajsko vrelo

Krupajsko vrelo smešteno je u podnožju planine Beljanice, na oko 35 kilometara udaljenosti od Žagubice. Ne baš previše pristupačno, ovo kraško vrelo opstaje netaknuto. Do vrela se ne stiže tako lako, ali se svakako vredi pomučiti da stignete do njega.

Putem do lokaliteta se prolazi do stare vodenice, i taman kada se učini da nema više puta, nalazi se jedan prilično uzan prolaz i par stepenika, izgrađenih od prirodnog kamena.

Kada krenete tim stepenicama naniže, ugledaćete dva manja bazena. Ali tu nije kraj; dalje putem nailazite na treće jezero, a posle njega na kraću šumsku stazu. Prizor koji vas čeka na njenom samom kraju ostaviće vas bez daha.

Boja vode Krupajskog vrela se već na prvi pogled čini nestvarnom. Na jednom mestu su se, čini se stopile najlepše nijanse zelene i plave boje, onako kako to samo priroda može da učini.

Cvrkut ptica, miris šume i bogato rastinje su ono što boravak na ovom mesti čini prosto nestvarnim.

Međutim, iako je njegova površina prosto očaravajuća, pravu tajnu Krupajskog vrela su, ipak donekle otkrili tek retki ronioci, koji su uspeli da se spuste do 123 metra dubine i zađu u pećinu, čiji ulaz je vidljiv i spolja.

4. Banjska stena

Ovo je jedan od najlepših i najpoznatijih vidikovaca u Srbiji i popularno mesto na društvenim mrežama. Naziv vidikovca Banjska stena potiče od Banjskog vrela koje je izbijalo u njegovom podnožju. Vrelo je bilo kraškog porekla sa stalnom temperaturom vode od 4 stepena Celzijusa.

Ime je dobilo od turske reči banja koja označava mesto sa toplom vodom. Lokalno stanovništvo je vodu sa vrela koristilo i zimi, jer je održavalo istu temperaturu cele godine. Međutim, Banjsko vrelo je potopljeno izgradnjom jezera Perućac.

Sa vidikovca koji se nalazi na 1.065 metara nadmorske visine pruža se nezaboravan pogled na akumulaciju Perućac, kanjon reke Drine i područje Osata u Bosni. Osat je predeona celina u Bosni, na levoj strani srednjeg toka Drine, poznata kao jako graditeljsko sedište. Ispod vidikovca se pruža Banjsko točilo, sipar, koji se u 19. veku koristio za transport drveta.

Posečeni balvani su otiskivani niz točilo do splavišta gde su se od njih pravili splavovi koje su iskusni splavari spuštali Drinom i Savom do Beograda. Banjsko točilo dugo oko 1.300 metara danas je obraslo rastinjem među kojim se nalazi veliki broj retkih biljnih vrsta karakterističnih za sipare.

5. Meandri Ovčarsko-kablarske klisure

Tamo gde planinski masivi Ovčar i Kablar zatvaraju vidik između čačanske i požeške kotline, Zapadna Morava svojim tokom usekla je bajkoviti predeo. Prostire se dužinom od 20 kilometara između ovih masiva, po kojima je i dobila ime.

Jedan od najlepših predela ovog dela Srbije jednostavno oduzima dah. Ovčarsko-kablarska klisura se pruža nizvodno od požeške kotline u pravcu severoistoka. Zapadna Morava, koja nastaje spajanjem Moravice i Đetinje, kroz klisuru formira meandre koji uklješteni između strmih padina planina vijugajući stvaraju predeo nestvarne lepote.

Uklješteni meandri, banja i 10 srednjevekovnih srpskih manastira deo su Ovčarsko-kablarske klisure, pa ne čudi što se ovaj predeo naziva i srpskom Svetom gorom.

Ovčarsko-kablarska klisura spada u red onih područja u Srbiji koja su poznata široj javnosti po svojim prirodnim lepotama i pažnju privlači već vekovima. 

Malo koja klisura u Srbiji je ukrašena tako uklještenim meandrima kao ova. Ogrnuta u lepe i tajanstvene šume, sa nezaboravnim pejzažima, još je lepša kad njeno nebo zapara orao ili kliktaj sivog sokola.

(Telegraf.rs)