Premijera predstave “Pelikan”, posvećena Borisu Komneniću, održana u Narodnom pozorištu u Beogradu

Premijera predstave “Pelikan” prema čuvenoj drami Avgusta Strindberga, u režiji Ðurđe Tešić, održana je sinoć na maloj sceni “Raša Plaović” Narodnog pozorišta u Beogradu pred velikim brojem ljubitelja teatra i kolega iz sveta dramske umetnosti.

Novi projekat je posvećen glumcu Borisu Komneniću (1957-2021), jednom od najznačajnijih umetnika i prvaka Narodnog pozorišta poslednjih decenija, koji nas je na žalost zauvek napustio tokom 2021. godine usled teške bolesti.

Preporučujemo

Kako je navedeno ranije u susretu sa medijima, veliki povratak ovog glumca na scenu nacionalnog teatra bio je planiran da se desi sa glavnom ulogom u takođe Strindbergovoj drami “Otac”, isto u režiji Ðurđe Tešić, ali ga je bolest sprečila.

Pozorišni komad je onda promenjen, ali ne i pisac, tako da je “Pelikan” istog švedskog dramatičara i književnika postavljen na repertoar, jer je ekipa smatrala da “Otac” ne može da se igra bez Komnenića.

Oba komada su u žanru porodične drame, i zanimljivo je da u delu “Otac” naslovni i glavni junak na kraju umire, dok “Pelikan” počinje baš posle smrti oca porodice.

U glumačkoj podeli su - Dušanka Stojanović Glid, Nedim Nezirović, Iva Milanović, Vučić Perović i Vanja Ejdus - prisutna samo na video filmu, na samom početku predstave.

Radnja "Pelikana” se odvija u jednoj porodici neposredno nakon smrti oca i prikazuje tiranski odnos majke prema ćerki, a naziv drame ima posebnu simboliku i metaforu, koju publika postepeno otkriva.

Ta majka je više kao maćeha prema svojoj deci - sinu i ćerki, u ovoj građanskoj, naturalističkoj drami, koja se odvija u porodičnom domu odakle izviru razne tajne u vezi njenog braka.

Usled usamljenosti, ovu anti-junakinju razara nepodnošljiva muka, truje joj biće i dušu, a to je opsednutost svojim zetom i ozbiljna zaljubljenost u njega.

Iako je svesna da će time povrediti svoju ćerku, majka se ne libi da se baca u zagrljaj svaki put svom nesuđenom ljubavniku čak i pred njenim očima.

Erotična hemija i snažna tenzija se sve vreme oseća između atraktivne tašte i zeta, do tačke ključanja, i kako radnja odmiče, time odnosi među likovima postaju sve više poremećeni, kad kad i nasilni, esktremni, što izaziva samo patnju i pustoš.

U tom zastrašujućem ljubavnom trouglu nema pobednika, svi gube u toj igri (nad)moći.

Psihološka porodična drama oslikava društvo u propadanju, kada se osobe povinuju svojim niskim strastima, animalnim instinktima, ali ih takođe zanima sve materijalno i površno, forma, a ne suština.

Dušanka Stojanović Glid glumački samouvereno dominira scenom u veoma kompleksnoj, višeslojnoj, teškoj i nadasve izazovnoj ulozi te majke, koja je kao maćeha, i želela bi da otme zeta svojoj ćerki.

Sigurno je ova beskrajno talentovana prvakinja Narodnog pozorišta najsnažniji adut novog čitanja čuvenog švedskog komada.

Rediteljska postavka Ðurđe Tešić maštovito sadrži multimedijalni čin, jer dobrim delom predstave postoji sa desne strane scene video film koji se odvija kao posebno poglavlje, van dešavanja na samoj pozornici. Time se prikazuje prošlost junaka koje publika gleda samo na tom platnu ili u krupnom kadru, filmskim jezikom i pismom prikazuje detalje sa scene u realnom vremenu, kao direktan prenos.

Dramu “Pelikan” je švedski književnik, dramaturg i pesnik Avgust Strindberg (1849-1912) napisao 1907. godine, a do sada nije izvođena u Narodnom pozorištu u Beogradu.

U ovom tetru se godinama igra sa velikim uspehom njegova neobična simbolistička drama “Put u Damask”, u režiji Nikite Milivojevića, odnosno prvi deo te poznate trilogije (1898/1904).

Nova verzija njegovog komada “Gospođica Julija” (1888) nedavno je imala premijeru u Operi i teatru Madlenianum, u režiji Harisa Pašovića.

Delo “Pelikan” je igrano pre više od dve decenije u Ateljeu 212, gde je glavnu ulogu imala Vladica Milosavljević, a pre nekoliko sezona (2018) je bila na repertoaru Teatra Vuk u Beogradu, u rediteljskoj postavci Jovane Krstić, sa Lenom Bogdanović u vodećoj roli.

Takođe, Danilo Bata Stojković je davno glumački briljirao u Strindbergovoj drami “Otac” (1887) na sceni Ateljea 212, a ta uloga nije bila suđena da je odigra Boris Komnenić.

Narodno pozorište je veče ranije (22.02.) obeležilo veliki jubilej - 20 godina na pozornici kultne predstave “Velika drama” po tekstu i režiji Siniše Kovačevića, a publiku očekuje 26. februara na Velikoj sceni premijera opere “Don Kihot” Žila Masnea.

(Telegraf.rs/Tanjug)