Beogradsko dramsko pozorište obeležilo vek od rođenja Radeta Markovića

Beogradsko dramsko pozorište danas je obeležilo 100 godina od rođenja čuvenog glumca Radeta Markovića (1921-2010), a tim povodom otvorena je i izložba fotografija iz predstava u kojima je igrao ovaj dramski umetnik, pretežno na sceni ovog teatra.

“Uvek se setim svog oca kada prođem pored Crvenog krsta, jer je BDP bio čitav njegov svet. Moj otac jeste igrao i na drugim teatarskim scenama u prestonici, snimao filmove i serije, ali pozorište na Krstu je bilo njegovo. Tu je počeo karijeru, na ovom mestu je sebe izgradio”, nadahnuto je o ocu govorio njegov sin, istaknuti filmski reditelj, scenarista i dramski pisac Goran Marković.

Sin velikog glumca i glumice Olivere Marković podsetio je da je sadašnja zgrada BDP-a davno bila dom kulture, gde su se održavale razne svečanosti, izložbe, a postojao je i bioskop u koji ljudi uglavnom nisu odlazili.

Onda se iz gradske uprave došlo na ideju da se tu osnuje pozorište, te je bilo neophodno formirati glumački i autorski ansambl i kako Marković kaže - “popuniti repertoar glumcima koji će igrati predstave”. U početku su dolazili glumci iz provincije, pretežno amateri da glume u komadima.

Kasnije su, sada već antologijski glumci stasavali na ovoj sceni i pokazali da umeju igrati drugačije nego što je publika navikla, koja se oduševila mladim talentovanim nadama.

“Ovde su počinjali, osim mojih roditelja, Ljuba Tadić, Zoran Radmilović, Predrag Pepi Laković. I nikad neću zaboraviti jedan divan gest, a to je da je tokom zime na okretnici tada trojlejbusa 11, šofer u zavejanom vozilu čekao glumce da završe predstavu. Nije hteo da vozi dok njih ne poveze, tada je to bio poslednji trolejbus do sledećeg dana”, prisetio se filmski i pozorišni reditelj.

Otkrio je Goran Marković da ipak ima sve svoj kraj, i tako se desilo da je duh ovog teatra narušen onda kada je bila skinuta predstava “Čekajući Godoa” po avangardnoj drami Semjuela Beketa.

“Mogu sada da otkrijem, na neki način je ta predstava bila zabranjena, jer je tada Miroslav Krleža, nakon gledanja probe, rekao da je to čisti formalizam i da ne vredi ništa. Tadašnji upravnik se uplašio i skinuo predstavu”, naveo je Marković i dodao da su glumci onda odlučili da napuste BDP i odu sa tom predstavom u tadašnji Atelje 212, kod Miće Popovića.

“Inače je to bila genijalna predstava, gledao sam je kao mali više puta, ali eto nekome je smetala. Glumci su učinili sjajan potez što su preselili “Godoa” u Atelje, jer je tamo postala pravi hit. Podseća me ovo pozorište na ceo taj ogromni entuzijazam i nemir koji su ti mladi ljudi stvorili u jednoj učmaloj socrealističkoj atmosferi”, zaključio je Goran Marković.

Glumica Milica Zarić, stalni član BDP-a, bila je studentkinja kod Radeta Markovića na Akademiji umetnosti u Novom Sadu.

Ona je podsetila na veoma plodan opus izuzetnog glumca i njenog dragog profesora, koji sadrži više od 150 uloga na filmu i televiziji, i nepreglednu količinu uloga u pozorištima širom zemlje i regiona.

Velika scena BDP-a dobila je ime “Olivera i Rade Marković” 9. oktobra 2019. godine, upravo prema velikanima glumišta iz “Zlatnog doba” Pozorišta na Krstu.

Pre toga, njemu u čast, velika scena je 20. februara 2011. godine dobila ime “Rade Marković”.

Mala scena uveliko nosi ime “Predrag Pepi Laković”, a u tom blistavom periodu karijere su gradili čuvena Tatjana Lukjanova, Vlastimir Ðuza Stojiljković, Predrag Tasovac i mnogi drugi.

(Telegraf,rs/Tanjug)