Vilonista Jurij Revič održao koncert u Beogradskoj filharmoniji

Austrijsko-ruski violinista Jurij Revič u pratnji finskog pijaniste Ukija Ovaskainena, održao je večeras samostalan koncert u Sali Beogradske filharmonije.

Koncert je deo ciklusa "Jovan Kolundžija predstavlja" u organizaciji Ustanove kulture Gvarnerijus, čiji je osnivač upravo Kolundžija, prisutan večeras u publici, a sve povodom značajnog datuma - Svetskog dana violine.

Preporučujemo

Kako je uoči koncerta Revič otkrio za Tanjug, on je specijalno kreirao repertoar za beogradsku publiku i time je izveo klasična dela velikih kompozitora mnogih pravaca i perioda, od romantizma, preko baroka, do tanga i savremene muzike, od Ludviga van Betovena, Nikoloa Paganinija, Bele Bartoka, preko Astora Pjacole, do Volfganga Amadeusa Mocarta, i drugih.

Muzičko veče je krenulo sa kompozicijom „Sonata No. 4“ (1796) romantičara Ludviga van Betovena (1770 – 1827), koja nosi još naziv i „Klavirska Sonata br. 4“, Opus 7, a poznata je i kao „Velika sonata“. Betoven je kompoziciju posvetio svojoj studentkinji Babet, grofici Keglević, i delo je stvoreno za vreme njegove posete imanju porodice Keglević. Naziv „Velika sonata“ je nastao iz razloga što je objavljena kao samostalna, što je bilo neobično u to vreme. Jedna je od najdužih sonata u celini, tako da integralno izvodjenje traje oko 28 minuta.

Jurij Revič prvi put je nastupio u Beogradu 2011. godine na poziv Jovana Kolundžije, koji je još tada prepoznao njegov vanserijski talenat i virtuoznost na violini, tako da je austrijski umetnik za proteklih 12 godina dostigao impresivnu svetsku karijeru.

Na listi je bio italijanski kompozitor i violinista Nikolo Paganini (Đenova, 1782 – Nica, 1896) sa delima „Auer caprice Nr. 24“ i „La Campanella“ u aranžmanu autora Pola Kočanskog.

"Caprice No. 24" predstavlja finalnu od 24 kaprica, kao slavno delo za solo violinu. Prema istoriji muzike i istraživanju muzikologa, serijal od 24 kaprica, Nikolo Paganini je komponovao između 1802. i 1817. godine.

Revič je večeras odabrao i portret argentinskog kompozitora Astora Pjacole sa delom „Grand Tango“, pravi omaž predstavniku pravca „nuevo tango“, odnosno „novi tango“, što je prava revolucija koju je on stvorio, kao spoj elemenata džeza i klasične muzike.

Astor Pantaleon Pjacola (1921 - 1992) bio je tango kompozitor, aranžer, svirač na bandoneonu, i danas je veoma često „prisutan“ na repertoarima mnogih svetskih umetnika, kao što su i naši violinisti Stefan Milenković i Nemanja Radulović.

Violinista Revič se ove noći predstavio i kao kompozitor, te je odsvirao svoje dve numere -

"Prelude" i "Violett" na koncertu koji je stručno podelio na dva čina, dve celine, sa pauzom.

Višeslojan repertoar je na pravi način bio putokaz, putovanje kroz istoriju klasične muzike uz savremene teme gde su uključena i Jurijeva autorska dela.

"Sonata e-moll" je kompozicija sa večerašnjeg repertoara - sonata za klavir i violinu Volfganga Amadeusa Mocarta (1756-1791), koju je veliki austrijski klasik napisao 1778. godine dok je boravio u Parizu. Beše to vreme kada je njegova majka Ana Marija Mocart preminula, i tako sonata odiše tim tonom sete i tuge usled ogromnog neprežaljenog gubitka.

Austrijski violinista i kompozitor Jurij Revič, dobitnik mnogih prestižnih nagrada za klasičnu muziku, tražen je svuda po svetu, te je nastupao u Berlinskoj filharmoniji, u Beču, Londonu, Frankfurtu, Minhenu, Cirihu, Lajpcigu, Briselu.

Tokom novembra ove godine bio je na koncertnoj turneji u Južnoj Koreji, Čileu, Meksiku, Brazilu i Kini, gde je nastupao zajedno sa argentinskom pijanistkinjom Martom Argerič (gostovala je u Beogradu 2022. na festivalu BELEF) i britanskim čelistom Stivenom Iserlisom.

U svojoj diskografskoj kolekciji, Revič je snimio devet albuma na CD-u za različite izdavačke kuće, kao što je čuveni "Sony" sa delima za violinu i orkestar velikih kompozitora (Astor Pjacola, Sen Žorž, Antonio Vivaldi).

Kako je rođen u muzičkoj porodici violinista, nije ni čudno da je Jurij počeo da svira violinu sa samo 5 godina.

Lista koncera je uključila madjarskog kompozitora Belu Bartoka i njegove slavne "Rumunske igre".

Bela Viktor Janoš Bartok (1881 - 1945) bio je i pijanista i etnomuzikolog, i uz Franca Lista smatra se za jednog od najvećih madjarskih kompozitora ikada i inače je jedan od najvažnijih muzičkih autora 20. veka.

Delo "Rumunske narodne igre" (1915) je svita od šest kraćih klavirskih komada, a Bela Bartok je kasnije (1917) kompoziciju orkestrirao za mali ansambl.

U finalnom poglavlju koncerta na red je došla i "Đavolja sonata" ili "Sonata Devils thrill“, za solo violinu, čiji je kompozitor Đuzepe Tartini (1692–1770). U pitanju je umetnikova najpoznatija kompozicija u karijeri, upamćena po tehnički veoma kompleksnim segmentima - pasažima. Đuzepe Tartini, kao i Jurij Revič, bio je kompozitor i violinista iz perioda baroka, rodjen u Piranu, tadašnje republike Venecije, a današnje teritorije Slovenije.

Kratka je bila numera „Intermezzo“ Pjetra Maskanjija (1863 - 1945), italijanskog kompozitora, predstavnika muzičkog verizma (realizma) u operskoj umetnosti, da bi se Revič sa kolegom Ukijem Ovaskainenom "čuvao" za "Karmen" (1881) Pabla de Sarasate.

Delo je iz "Fantazije Karmen" (The Carmen Fantasy, Op. 25), fantazija varijacija na temu iz čuvene opere "Karmen" (1875) Žorža Bizea (1838-1875) za violinu i klavir ili orkestar. Verzija za klavir je objavljena godinu dana kasnije (1882).

"Karmen" je posvećena Džozefu

Helmesbergeru (1828-1893), austrijskom kompozitoru, violinisti i dirigentu.

Pablo Martín Meliton de Serasate Navaskues (1844 - 1908), bio je španski virtuoz na violini, dirigent i kompozitor iz perioda romantizma, a najpoznatija dela su mu, osim "Karmen fantazije" - "Španske igre" i "Zigeunerweisen (Gypsy Airs)".

Jurij Revič se tek na samom kraju veoma kratko obratio publici u sali Beogradske filharmonije gde je istakao da je veoma srećan što je ponovo u Srbiji na celovečernjem koncertu, da mu je drago što ga publika prati svih ovih godina i za sam kraj na bisu je najavio da će svirati još malo Pjacolu.

Tako je u finalu koncerta od skoro dva sata odsvirao čuveni hit "Libertango" Astora Pjacole i oprostio se od beogradske publike za ovu godinu.

(Telegraf.rs/Tanjug/Ivan Makragić)