"Bio si učitelj i prosvetitelj": Održana komemoracija povodom smrti Milovana Vitezovića

U Skupštini grada Beograda održana je komemoracija povodom smrti poznatog pisca i književnika Milovana Vitezovića, koji je preminuo u 78. godini života.

Počast velikanu srpske književnosti odali su brojne ličnosti, od glumca i upravnika Narodnog pozorišta u Beogradu Svetislava Buleta Goncića, zamenika gradonačelnika Beograda Gorana Vesića, kompozitora Radeta Radivojevića, reditelja Milana Karadžića, aforističara i dobitnika nagrade "Ane Frank" Aleksandra Čotrića...

Održan je minut ćutanja u čast Milovana Vitezovića, a onda su se govornici smenjivali. Prvi je govorio Goran Vesić, koji je naveo da ga je poznati pisac svojim razbaruženim izgledom podsećao na lik Koste Vujića, lika kojeg je upravo stvorio Vitezović.

Mnogi su istakli Milovanov značaj za srpsku kulturu.

- Služio si srpskom narodu i njegovoj kulturi. Bio si učitelj i prosvetitelj - rekao je Miloš Janković, u ime Udruženja književnika Srbije.

Milovan Vitezović će, prema njegovoj želi, biti sahranjen u porodičnoj grobnici na beogradskom groblju Lešće. Sahrana je u subotu, u 12:30.

Milovan Vitetović objavio je više od četrdeset knjiga u preko 180 izdanja. Autor je 11 romana, koji su svi bili bestseleri. Knjige je objavljivao na nemačkom, engleskom, italijanskom, slovenačkom, ruskom, makedonskom, grčkom, rumunskom i hebrejskom jeziku.

Za televiziju je pisao scenarija za drame Šešir profesora Koste Vujića, i Snohvatice I i II; za igrane televizijske serije Dimitrije Tucović (8 epizoda), Pripovedanje Radoja Domanovića (8 epizoda) i Vuk Karadžić (16 epizoda). Pisao je scenarija za igrane celovečernje TV filmove: Mesto susreta Beograd i Srebro na Odisejevom putu za evropske televizije ORF i ZDF.

Sa Zdravkom Šotrom radio je scenarija po svojim romanima Lajanje na zvezde (nagrada festivala Herceg Novog i Zlatna novosadska arena). Dobitnik je brojnih nagrada.Milovan Vitezović se rodio 11. septembar 1944. godine u Vitezovića, kod Kosjerića. Objavio je oko pedeset knjiga u preko dvesta izdanja; zastupljen je u preko pedeset antologija srpske i svetske poezije, proze, književnosti za decu, aforizama, fantastike i televizijskih drama.

Prevođen je i objavljivan u periodici i antologijama na poljskom, češkom, letonskom, mađarskom, francuskom, švedskom, hebrejskom, kineskom, bugarskom i albanskom jeziku.

Aforizmi su mu objavljivani u nizu evropskih novina, od hamburškog Sterna, do moskovske Nedelje, prevođeni i na grčki, rumunski, hebrejski, švedski, italijanski... Njegovi satirični tekstovi često su objavljivani u Ježu. Autor je mnogih televizijskih drama i serija, tekstova za pozorišna izvođenja i filmskih scenarija. Televizijski filmovi snimljeni po njegovim scenarijima prikazivani su na evropskim televizijama ORF i ZDF.

Serija "Vuk Karadžić" donela mu je Evropsku nagradu za televiziju.

Dobitnik je brojnih nagrada od kojih su najznačajnije: Zmajeve dečje igre (1978. god.), Velike Bazjaške povelje u Bukureštu 2005. godine, Kočićeva nagrada (2005. god.) ־ Republika Srpska, Zlatno Gašino pero (2006. god.), nagrada Glasa javnosti Meša Selimović drugo mesto (2000. god.).

Bio je kandidat za Antologiju najboljih svetskih satiričara koja je objavljena u SAD 2007. godine.

U Novom Sadu, juna 2007. godine, pripala mu je čast da dobije Zmajev pesnički štap i otvori Zmajeve dečje igre, najveći festival dečjeg stvaralaštva u Evropi.

Dobitnik je ruskog odlikovanja "Zlatni vitez". Primljen je u ruski red Vitezova slovenske duhovnosti, kulture i umetnosti.

Ekranizacija njegovog romana Lajanje na zvezde osvojila je prestižnu domaću nagradu Zlatna novosadska arena i nagradu festivala u Herceg Novom.

Patrijarh srpski Irinej ga je 22. februar 2012. odlikovao Ordenom Svetog despota Stefana,[3][4] a 2. februara 2017. Ordenom Svetog Save drugog stepena.[5]

Od 2020. član je međunarodne Slovenske akademije.

(Telegraf.rs)