Jugoslovenska kinoteka obeležava 75 godina postojanja: Zlatni pečat dobija Miki Manojlović

Na svečanosti povodom obeležavanja 75 godina od osnivanja Jugoslovenske kinoteke, Zlatni pečat za izuzetan doprinos filmskoj umetnosti biće dodeljen glumcu Predragu Mikiju Manojloviću.

Zlatni pečat je najvrednije priznanje koje Kinoteka dodeljuje, a svake godine se uručuje 6. juna, kada se tradicionalno obeležava Dan Kinoteke. Svečanost će se ove godine održati u 19 časova u sali „Makavejev” (Uzun Mirkova 1).

Preporučujemo

Dodeli Zlatnog pečata prethodi retrospektiva filmova Mikija Manojlovića, koja će biti na programu Kinoteke od 1. do 5. juna u sali „Makavejev”. Retrospektiva obuhvata 13 naslova iz različitih faza karijere glumca, kako iz domaćih, tako i stranih produkcija.

Predrag Miki Manojlović svoju glumačku karijeru započinje ranih sedamdesetih u pozorištu i vrlo brzo postaje jedan od vodećih pozorišnih glumaca u tadašnjoj Jugoslaviji. U tom periodu ostvaruje i zapažene uloge u kultnim televizijskim serijama, Grlom u jagode i Otpisani, a početkom osamdesetih otpočinje čitav niz njegovih uloga u filmovima autora nove generacije, kao što su Samo jednom se ljubi (1981) i Za sreću je potrebno troje (1985) Rajka Grlića, Nešto između (1982) Srđana Karanovića, Otac na službenom putu (1985) Emira Kusturice; filmovima koji su uneli novi duh i estetiku u jugoslovenski film i koji su bili izrazito zapaženi i uspešni i izvan naših prostora. Miki Manojlović je kroz te filmove kreirao jednu karakterističnu glumačku pojavu, što je prepoznavala i publika i stručna javnost, o čemu svedoče nagrade, ali i pohvale domaće i strane kritike.

Nakon toga, glumiće naslovnu ulogu u jednoj od najboljih naših televizijskih serija, Vuk Karadžić, u režiji Đorđa Kadijevića, a otpočinje i njegova intenzivna saradnja sa Goranom Paskaljevićem, u filmovima Vreme čuda (1989), Tango argentino (1992), Tuđa Amerika (1995) i Bure baruta (1998), kao i ponovna saradnja sa Kusturicom, najpre u remek-delu Podzemlje (1995), koje će ovom reditelju doneti drugu Zlatnu palmu u Kanu. U tom periodu Miki Manojlović stupa i na inostranu scenu, na kojoj će tokom narednih decenija ostvariti upečatljive role u brojnim filmovima, kao što su Kriminalni ljubavnici (1999), Smrtonosni transfer (2001) Irina Palm (2007), Svet je veliki i spasenje je iza ugla (2008), kao i u filmovima autora iz regiona: Cirkus Kolumbija (2010) Danisa Tanovića, u ponovnoj saradnja sa Grlićem (Neka ostane među nama, 2010), pa sve do intrigantnog hrvatskog filma Stric (2022).

Predrag Miki Manojlović nosilac je i najvećih glumačkih priznanja na ovim prostorima, kao što su dve Zlatne arene u Puli, nagrade na Festivalu glumačkih ostvarenja u Nišu, Dobričin prsten, Nagrada „Pavle Vuisić” i druge, kojima se sada priključuje i Zlatni pečat Jugoslovenske kinoteke.

(Telegraf.rs)