Slikarstvo nije smatrano uzvišenim poput poezije i muzike: Velaskez je ovom slikom dokazao da jeste

Slika Mlade plemkinje (na španskom jeziku Las Meninas) je jedna od najpoznatijih slika španskog Zlatnog veka i najpotpunije rezimira vrhunac umetnosti Dijega Velaskeza. Danas se nalazi u muzeju Prado u Madridu.

Slika Mlade plemkinje je jedan na oko nearanžirani, grupni portret koji prikazuje scenu iz dvorskog života. Velaskez je naslikao prizor koji prikazuje njegov atelje dok radi dvorski portret. Sam slikar se gotovo krije iza ogromnog štafelaja - platna koje treba da postane baš ova slika. U ogledalu postavljenom u dnu ateljea odražavaju se likovi kralja i kraljice koji, iako poziraju, ostaju izvan slike.

Preporučujemo

Autor: Dijego Velaskez

Centralna figura je infantkinja Margarita, jedina preživela od kraljeve dece, prikazana u zaustavljenom pokretu, kako bi pozdravila kralja Filipa IV i njegovu drugu ženu, Marijanu od Austrije. Pored male infantkinje koju zabavljaju dve menine kako bi ostala mirna u svojoj pozi, naslikani su kepec, koji nogom zadirkuje ogromnog, zdepastog psa i žena-patuljak. U pozadini se otvaraju vrata koja osvetljavaju prostor, a kroz njih ulazi jedan čovek.

Dijego Velaskez pri slikanju filtrira realnu suštinu prizora u svakom detalju kroz svoj izvanredno istančan senzibilitet. Pri tome eliminiše sve što je suvišno, proširuje i produbljuje sve što slikarski doprinosi utisku vazduha, prostora, osvetljenja, harmoniji kolorita i jedinstvu celine. Složenošću kompozicije i upotrebom svetla, slika je izvršila snažan uticaj na mnoge evropske umetnike.

Sa princezine desne strane, sa paletom i četkicom u rukama pozicioniran ispred slikarskog platna, nalazi se sam Velaskez pogleda uperenog izvan okvira slike, u posmatrača.

S obzirom na to da je slika visila u kraljevoj spavaćoj sobi, kada bi vladar i kraljica stali ispred platna, slika bi bila potpuna. Ovim činom Velaskez šalje poruku da je svoj talenat stavio u službu kralja.

Autor: Dijego Velaskez

Ipak, to nije sve, stavljajući sebe na platno pored princeze, kralja i kraljice, slikar ukazuje na svoj značaj, na značaj položaja za koji nikad nije dobio priznanje. U to vreme, slikarstvo još uvek nije smatrano umetnošću dovoljno uzvišenom da parira muzici i poeziji. Na ovaj način, Velaskez ne samo što aludira na činjenicu da sam nije prihvaćen u plemstvo, uprkos svom doprinusu dvoru, već i uzdiže svoju profesiju i daje joj na značaju, ne odvajajući sebe od svoje umetnosti.

Tri godine nakon što je slika završena, na slikareve grudi doslikan je crveni krst, simbol Plemićkog Reda Santijaga u koji je primljen. Samo godinu dana nakon toga, 1660. godine, slikar umire, ostavljajući za sobom bogat opus i legendu o slikaru koji je umeo da prodre u dubine ljudske duše.

Slika se trenutno nalazi u Nacionalnom muzeju u Madridu i zbog njenog značaja zauvek je zabranjeno njeno iznošenje iz zemlje.

(Telegraf.rs)