PRVI BALKANSKI POTURICA: Osmanlije nisu bile ni prešle Helespont, a ovaj tip je već znao kuda vetar duva (FOTO)
Koze Mihal Abdulah bio je maloazijski Grk koji je obavljao dužnost upravnika jedne provincije Romejskog carstva, dok nije odlučio da promeni veru i prebegne Osman-begu, utemeljitelju dinastije i carstva koji su po njemu dobili imena
Rodio se pod imenom Mihailo Kozes, negde u drugoj polovini XIII stoleća, u Romejskom carstvu, verovatno na teritoriji Male Azije gde je i delovao celog života.
Preporučujemo
TURSKO CARSTVO BILO PEDERASTO: Istanbul pre 200 godina bio pun gejeva! (18+) (FOTO)
NJIVE, VRTOVI, MLINOVI: Turci tvrde da osmanlijski sultan ima 4.280 nekretnina na Balkanu
U jednom trenutku napredovao je do nameštenja romejskog upravnika pokrajine Hirmenkije, pa je držao utvrđenje u podnožju planine koja se danas zove Uludag a koja se od davnina nazivala Mizijski Olimp; nalazi se to na samom severozapadu Anadolije, blizu Troje i Dardanela.
Bio je vođa lokalnih Grka, budući sam Grk, ali je održavao prisne prijateljske veze sa Osman-gazijem i njegovim narodom.
Osman-gazi (ar. sveti ratnik), ili Osman-beg (tur. vođa), utemeljitelj svoje dinastije i Osmanlijske imperije, smatrao je sa svoje strane Mihaila za prijatelja, posebno što mu je ovaj pomagao tokom ratova sa suparničkim turskim begovima, što ga je mudro savetovao i što je često preuzimao na sebe poklisarske poslove.
"San pakleni okruni Osmana, darova mu lunu kâ jabuku", kaže Njegoš u "Gorskom vijencu" opisujući san Osman-gazija u kojem mu je Alah obećao čitav svet, njemu i njegovim potomcima.
E pa, i Mihailo Kozes je usnio san, samo što je njega njegov ubedio da postane musliman, da postane Koze Mihal Abdulah (ime koje su preobraćenici često uzimali, a koje na arapskom znači "sluga Božiji") i da se stavi potpuno u službu Osman-bega kao njegov "noker" ("drug" na mongolskom jeziku sa značenjem ratnog druga; nokeri su bili uži krug oko vođe kog su sledili, a koji je bio dužan da brine o njihovom materijalnom blagostanju; nešto vrlo slično dotračkim krvorodnicima u "Pesmi leda i vatre", to jest "Igri prestola").
Po drugoj i daleko dosadnijoj verziji, Mihailo Kozes je prešao u islam zato što je Osman-gazi na njega ostvario veliki uticaj, izazivao divljenje i bratsku ljubav. Bilo kako bilo, desilo se to u periodu između 1304-1313. godine: koje tačno, ne zna se zbog nedostatka pisanih svedočanstava.
Tako je on bio prvi značajni hrišćanski prebeg koji je postao osmanlijski podanik i poturica, a odigraće jako važnu ulogu u stvaranja osmanlijske države. Do kraja života Osman-begovog držao je važne pozicije na njegovom dvoru služeći kao savetnik i poklisar, a kada mu je prijatelj preminuo — i na dvoru sina mu i naslednika Orhan-bega.
Barem do osvajanja Burse 1326. godine kada se, na neki način, penzioniše. Zapravo, prestaje da se pominje u zapisima, i umire oko 1340. godine. Ne zna se gde je sahranjen.
Njegovi potomci su nosili prezime Mihaloglu i bili jako uticajni u Osmanlijskom carstvu tokom XV i XVI stoleća. Mehmed-beg Mihaloglu je tako bio važan igrač tokom Otomanskog interregnuma nakon Bitke kod Angore 1402. godine i tokom ranog sultanovanja Murata II.
Njegov sin Hizir-beg bio je istaknuti vojni zapovednik pod Mehmedom II, kao i praunuci Ali-beg, Iskender-beg i Bali-beg. U nekom trenutku ova familija počinje da propada, verovatno sredinom XVI veka pošto Ahmed Mihaloglu biva poslednji koji nosi naslednu titulu "zapovednika akindžija".
Jedan od potomaka Koze-Mihala je i Gazi Mihal-beg koji je u Jedrenu 1422. godine sagradio džamiju u kojoj je sahranjen i u kojoj se i danas nalazi njegova grobnica, premda je sama bogomolja u ruševinama; takođe je u okviru istog kompleksa sagradio imaret (javnu kuhinju) i hamam.
Porodica Mihaloglu je jedna od četiri najvažnije iz ranog perioda Osmanske imperije, smatrao je nemački otomanista Franc Babinger.
Pored njih, tu su bile familije Evrenosoglu (takođe poturčeni maloazijski Grci), Turahanoglu (poturčeni hrišćani ali neidentifikovanog porekla) te Malkočoglu (vlastelinska porodica Srba dobrovoljno poturčena odmah nakon Maričke bitke; na srpskom njihovo prezime glasi Malković; najpoznatiji od svih Malkovića bio je zapovednik gazija Bali-beg, posebno popularizovan u turskoj seriji "Sulejman Veličanstveni").
(O. Š.)
Povezane vesti
Jak zemljotres u Turskoj
Erdogan: Nema objašnjenja zašto je proces pristupanja Turske EU godinama blokiran
Erdogan snažnim rečima podržao Trampa: "Više napora za pravedniji svet u ovoj novoj eri"
<% post.title %>
Lav TROICKI se borio protiv Staljina: Ovo je samo jedan od "bisera" gradivom preopterećenih đaka
Video: Vidi se da je tek postao deda: Hteo da ušuška unuče pa upao u krevetac
Telegraf.rs zadržava sva prava nad sadržajem. Za preuzimanje sadržaja pogledajte uputstva na stranici Uslovi korišćenja.
Komentari
Više sa weba
Priče sa Weba
Svetlana je ušla u apoteku i kupila lekove, a onda joj je jedan dan zazvonio telefon: "Zdravo, ja sam Mira. Brzo dođite, kod nas je nešto vaše"
Pronađena pored apoteke u invalidskim kolicima, kada su saznali ko je, usledila je tuga: "Kada je imala dva dinara, delila ih je sa svima"
Profesoru na fakultetu prišao student i rekao: "Umro mi je otac", dobio je odgovor koji će pamtiti čitavog života: "HTEO JE DA MI POKAŽE I UMRLICU"
djuka
Znaci i Grci su imali svog Chedu :)
Podelite komentar
Marko cg primorje
Nas nikad nisu pokorili cg junacki djetici
Podelite komentar
Laki
Ako se covek rodi u drzavi koja dugo traje, ne zna za drugu I voli je to je za pohvalu. Ja sam se rodio u Jugoslaviji koja nije dugo trajala I iskreno sam je voleo. Zasto bi mi neko lepio etiketu poturica tj Jugosloven.
Podelite komentar