BLJEŠTAVA SVETLOST VIZANTIJSKOG DVORA: Zašto su Romeji rukavima skrivali oči kada vide cara? (FOTO)
Istočno rimsko carstvo - u istoriografiji poznato i kao Vizantija, koja je tokom celog svog postojanja sebe nazivala Rimskim, a u našoj jezičkoj varijanti Romejskim carstvom - jedna je od najveličanstvenijih civilizacija koje je svet ikada video.
Bez ikakvog preterivanja se može kazati da je to civilizacija koja je stvorila ovo što mi danas zovemo pravoslavljem.
Na samo vrhu te države nalazio se car. Službeno, sve do Heraklija, titula koja je korišćena bila je avgust, ali je nakon uvođenja grčkog kao zvaničnog jezika (do tog trenutka je bio latinski) titula vladara postala vasilevs.
U pitanju je stara grčka reč koja doslovno znači "suveren", a koja se za period antike najčešće prevodi kao "kralj" (da bi se izbeglo unižavanje ove titule, Vizantinci su zapadnoevropske kraljeve nazivali "regas", što je helenizovana latinska reč "reks"); neformalno, međutim, vasilevsima su na helenističkom istoku Rimske imperije nazivani imperatori još u prvim vekovima nove ere.
Kasnije su uvedene i dodatne titule kao što su autokrator ("samodržac"), kao i porfirogenit, što doslovno znači "rođen u porfiru", odnosno, rođen u carskoj porodici, odnosno, onaj koji po rođenju ima legitimitet da sedne na vladarski presto. Titulu porfirogenita možete da čitate i kao živopisnu grčku varijantu prinčevske titule.
Da ne dužimo, evo kako ruski istoričar Vladimir Volkov u svojoj knjizi "Vladimir, sunce jarko" opisuje doživljaj kijevskih izaslanika u Carigradu. Neverovatan je, zbog čega ga prenosimo u celosti.
"Sada treba da se vratimo natrag, sve do 14. avgusta 987. i da uđemo u jednu od mnogobrojnih prijemnim sala carske palate u Konstantinopolju. Tamo, na zlatnom tronu, pod baldahinom od raskošnih purpurnih zavesa sedi vasilevs koga su dizalicom upravo podigli do vrha kupole. Pod njim se, stigavši do trećeg porfirnog znaka na podu, ruski poslanici klanjaju po treći put.
Po granama zlatnih platana oko njih, padaju zlatne mehaničke ptice, urlaju zlatni lavovi, sikću grifoni, takođe svi od zlata, a sve to namontirano sa ciljem da divotama vizantijske civilizacije zaseni proste varvare.
Sa visine svoga trona, gleda na njih Vasilije II ravnodušnošću idola. Pošto se njegov brat i koimperator Konstantin VIII interesuje samo za zadovoljstva, to su sve brige i sadržaj vlasti pale na njega: on je apsolutni gospodar onoga što se još zove Rimsko carstvo.
SEKSI DONJI VEŠ NAŠIH PREDAKA: Mnoge žene nisu skrivale grudi, bile su razuzdane! (FOTO)
Njegov dvor broji oko dvadeset hiljada službenika (među kojima su brojni zakleti golicači tabana) sa tako bombastičnim titulama kao što su 'Vaša Sublimna i Čudesna Svetlosti' ili prosto 'Vaša Uzvišenosti', čija je odeća, zavisno od položaja, manje-više pozlaćena.
Sam car stanuje u palati iz bajke: porfirni zidovi, stubovi od jaspisa i oniksa, kandelabri na lancima inkrustriranim dragim kamenjem. Tamo je sve, do tiganja i šerpi, uključujući i specijalne kašičice za čišćenje carskih ušiju od masnih nanosa, od čistog zlata. Na imperatoru porfirogenetu sve je od purpura zumbulove nijanse, dok je tuce drugih nijansi ostavljeno za manje uzvišene članove familije.
Njegova svetovna veličina nije ništa u poređenju sa duhovnom. On je 'kralj Rimljana', 'sladost vaseljene', 'neuporedivi vojskovođa', 'čuvar vaseljene', 'bogumili', 'bogomvođeni', 'bogomčuvani'. 'U njegovoj desnici je ravnoteža sveta', on je 'mudri poklisar vere' i 'zaštita hrišćanstva', 'kralj svetlosti', 'ravan apostolima' i 'inkarnacija Logosa'.
Svakog septembra će, daleka inkarnacija Dionisa, okusiti i blagosiljati novo vino; za Vasrks je preuzeo ulogu Isusa Hrista; na Veliki četvrtak je celivao stopala starih prosjaka, a na dan Vaskrsenja pojavio se u belom.
Prijatelji su mu evnusi, jer su evnusi sličniji anđelima od običnih ljudi; kad se pojavi u odajama, ljudi rukavom kriju lice kao serafimi u prisustvu Gospodnjem; misija mu je jednostavna: da bdi nad ljudima kako bi 'red i ritam koji je demijurg ugradio u kosmos' vladao i njihovim životima".
Možemo samo da zamislimo kakav je doživljaj običnom čoveku bio da vidi nešto u ovoj meri ushićujuće.
PUTIN SE RUGA MOŠTIMA ROMANOVIH? Oblast gde su iskasapljeni nosi ime njihovog ubice (FOTO)
Nego, odgovor na pitanje iz naslova je jasan: podanici rukavima kriju lice, dakle i oči, da ne bi oslepeli od duhovne svetlosti koju vasilevs isijava, čime se simbolično pokazuje da je on iznad svih ljudi kao što je Bog iznad anđela; uostalom: "Bog na nebu, car na zemlji".
Naravno, možda tu ima i fizičke svetlosti: možemo samo da zamislimo svetlucanje bezbroj sveća i baklji, čiji se zraci odbijaju od zlatne i draguljima optočene purpurne carske odore.
(O. Š. / Izvor: Vladimir Volkov, "Vladimir, sunce jarko", Ukronija, Beograd 2005)
Video: Prolaznici je jedva izvukli: Šetala je ulicom, a onda je drvo palo na nju
Telegraf.rs zadržava sva prava nad sadržajem. Za preuzimanje sadržaja pogledajte uputstva na stranici Uslovi korišćenja.
Moje ime
Vladimir Volkov?
Podelite komentar
ALIEN RESURRECTION
Gluposti bolesne
Podelite komentar