KO JE ČIJI GOSPODAR? O tome se ne priča, ali Nemci imaju vojne baze u Americi! (FOTO)

Nekako kada pomislimo na države čije vojske imaju baze u inostranstvu ne pomislimo na gubitnice Drugog svetskog rata; njima nema mesta u Savetu bezbednosti UN, oni nemaju armijske ispostave preko "grane" i treba da budu srećne što im je uopšte i dozvoljeno da imaju oružane snage a kamoli nešto više.

Prema tome, kada čujemo da Kina, Francuska, Indija, Rusija, Ujedinjeno Kraljevstvo i Sjedinjene Države, pa čak i neutralna Turska, imaju vojne baze van svojih granica primamo to kao najnormalniju stvar.

Iznenadimo se kada čujemo da Japan ima od 2011. godine bazu u Džibutiju za potrebe borbe protiv piraterije, i možda se iznenadimo kada čujemo da na istom mestu bazu ima i Italija, koja je pored Džibutija prisutna i u Ujedinjenim Arapskim Emiratima.

Međutim, Italiju nismo ozbiljno shvatali ni dok je u Drugom svetskom ratu učestvovala na strani Nemačkog rajha, i pošto je 1943. promenila stranu, nakon savezničke invazije, to onda doživljavamo kao olakšavajuću okolnost. Zato se možda iznenadimo zbog italijanske baze, ali ne baš.

Međutim, to da Nemačka ima vojne baze van svojih granica stvarno jeste na prvi pogled iznenađujuće. Sve je jasno, i u slučaju nje i u slučaju Italije, pa čak i Japana; davno se završio rat, praktično su od tada svi američki saveznici, Nemačka i Italija su članice NATO-a, i tako dalje.

Tornado nemačkog Ratnog vazduhoplovstva uslikan 2007. godine na nebu iznad američke savezne države Nevade. Foto: Wikimedia Commons/Master Sgt. Kevin J. Gruenwald, U.S. Air Force

Ali je svejedno iznenađenje da su im dozvolili da imaju baze na stranom tlu, i to ni manje ni više nego na američkom, posebno što se na samom nemačkom tlu i dalje nalaze američke, britanske i francuske baze.

Hajde da ne uzmemo u obzir činjenicu da od 1989. godine postoji Francusko-nemačka brigada stacionirana u gradiću Ilkirh-Grafenštadenu u francuskom departmanu Donja Rajna, praktično na granici sa Saveznom Republikom Nemačkom. Ta ista mešana brigada (ključno je to što je mešana) ove dve danas prijateljske i savezničke vojske prisutna je i u Nemačkoj.

Ali, Nemačka ima barem tri baze u Sjedinjenim Državama. U našoj svesti je prisustvo stranih vojnika na nečijem tlu znak da je zemlja čije je to tlo na neki način podređena zemlji čija je to vojska. Jednostavno, tako je u našoj svesti. Stoga nam je normalno da Amerika ima svoje baze u Nemačkoj jer je Amerika pobedila Nemačku u Drugom svetskom ratu. Nije nam normalno da i Nemačka ima baze u Americi. Međutim, pošto je to slučaj, očito nešto nije u redu sa našim pogledima na te stvari.

MiG-29 u sklopu nemačkog Ratnog vazduhoplovstva ispaljuje projektil, uslikan 2003. godine. Foto: Wikimedia Commons/TSGT MICHAEL AMMONS, USAF

Uglavnom, Ratno vazduhoplovstvo Bundesvera (kako se zvanično zove oružana sila Savezne Republike Nemačke) je prisutno u Vazduhoplovnoj mornaričkoj bazi "Pensakola" na Floridi, Vazduhoplovnoj bazi "Holoman" u Novom Meksiku i Vazduhoplovnoj bazi "Šepard" u Teksasu. U "Pensakoli" se nalazi 2. nemačka vazduhoplovna trenažna eskadrila sa nepotvrđenim brojem aviona, u "Holomanu" se nalazi nekoliko stotina nemačkih vojnika i nekoliko desetina letelica, dok u "Šepardu" postoji oko 70 lovačkih aviona.

Neverovatno, ali Bundesver je još od 1956. godine prisutan u Fort Blisu, mada je u toku prebacivanje u "Holoman"; tamo je međutim i dalje komanda Luftvafea (kako se i dalje zove nemačko ratno vazduhoplovstvo) za SAD i Kanadu, kao i škola za vazduhoplovnu odbranu.

Jasno je, međutim, o čemu se radi i zašto je Amerika to dozvolila. Prvo, pitanje je zašto ne bi to dozvolila svom saveznika kojem je to potrebno, a drugo, jasna je i nemačka motivacija. Nemački vazdušni prostor sam po sebi nije dovoljan da piloti mogu da se razmašu i obuče valjano, dok je američki vazdušni prostor ogroman (još imaju i okeane). Treće, najbitnije, ovo nisu nemačke baze u strogom smislu te reči, ovo su američke baze u kojima postoji prisustvo nemačke vojske.

Tako da ovde nije stvar u tome ko je čiji gospodar. Ili niko nije ničiji, ili se zna dobro ko je gazda.

(Telegraf.rs)