Za srpskom divom aplauz se čuo i kada je napuštala operu: Melanijin mecosopran vladao je Evropom (FOTO)

Srpska operska diva Melanija Bugarinović (1903-1986), rođena je u Beloj Crkvi, muzički procvetala u Beogradu, a živela je i volela svoje uloge u Beču, Berlinu, Parizu, Moskvi....

- Zavolim je u radu, inače je ne bih ni pevala, jer moja fraza, moja muzika, ono što moram da donesem leži u mom srcu. Volim svaku ulogu, jer i ona najmanja nosi u sebi lepotu - govorila je umetnica glasa koji je opčinjavao publiku. Voleli su je, jer kako je isticala, ona se nije štedela u ljubavi prema auditoriju i prema svakoj svojoj ulozi kojoj se potpuno predavala.

Preporučujemo

Otvorena izložba o muzi Salvadora Dalija: Posetioci će prvi put moći da vide njena pisma upućena slikaru, haljine i fotografije

Muzička emocija, naime, istinski je počela da buja u Beogradu, gde je za manje od dve godine od pevačice narodnih pesama i operskih šlagera postala oslonac Beogradske opere, a onda i stalni gost najvećih evropskih scena.

Ali, da bi na najprestižnijim podijumima postajala Karmen u istoimenoj operi, pa Kabanjiha u "Kući Kabanovoj" ili Konačakovna u "Knezu Igoru" morala je da ostane istrajna u svojoj nameri.

Po rođenju delovalo je da joj sledi bajkovita i laka budućnost. Devojčica iz velike i bogate trgovačke porodice oduvek je imala dar.

Međutim, slede joj teški dan i godine. Otac i osmoro braće i sestra joj umiru, a približava se i Veliki rat.

Odlučuje da se preseli u Temišvar 1915. godine. I ranije je pohađala časove klavira, a u Temišvaru nastavlja da školuje svoj glas i pijanističko umeće.

Izdržavala se pevajući u horovima, povremeno nastupajući u opereti. Dobijala je najveće ocene kritičara, ali stalnog angažmana nije bilo ni na vidiku.

U međuvremenu se udala, rodila kćerku Mirjanu 1925. godine, a zatim i razvela.

Nakon petnaest godina provedenih u Temišvaru, odlučuje da sedne na voz za Beograd, i gotovo da iskače pravo iz njega u Radio Beograd na audiciju. Svima je tada bilo jasno da se na srpskoj  pevačkoj sceni rađa nova zvezda. Mesec dana potom opera Narodnog pozorišta širom joj otvara vrata i postaje njen drugi dom naredne četiri decenije.

Foto: Wikipedia/javno vlasništvo

Kompozitor Stevan Hristić prepoznao je rakoš njenog glasa, ali i manjak vokalnog obrazovanja. Zato ju je uputio je čuvenoj Olgi Karinji, pevačici rusko-poljskog porekla i  višegodišnjoj partnerki Enrika Karuza. Pokazalo se, pravi potez.

Polako, uloga po ulogu i zapaženi trooktavni opseg njenog glasa, od kontraalta do mecosoprana, čuju se sve dalje, a opčinjava i dramsko i glumačko umeće.

U Beču i Berlinu prolazi na audicijama, ali se odlučuje za Bečku operu i 1937. godine postaje upamćena kao prva Srpkinja sa stalnim angažmanom u Bečkoj operi, gostujući pritom stalno na matičnoj sceni, sve do kraja 1942. godine. Takođe, istoriju je ispisala i kao prva Srpkinja koja je uzela učešće na Bajrojtskim svečanostima u Nemačkoj.

U Beograd se vratila nakon Drugog svetskog rata kao zvezda, i postaje oslonac ansambla. Njeno grlo sanjim paralo je evropske scene i Tel Aviva, Kaira...

Nakon višedecenijske istinske ljubavi svakog delića pozorišta, 1968. godine rešila da ode u penziju govoreći: "Bolje otići dok je još snage i glasa i tako ostati u lepoj uspomeni."

Poslednji put kada se poklonila publici, aplauz je trajao i dok je napuštala zgradu i odlazila kući.

TALENAT KOJI SE NASTAVIO I PRERANO PREKINUO

Melanijin talenat nasledila je njena kćerka Mirijana Kalinović - Kalin, međutim ne i isto tako dugu opersku sudbinu.

Beograđanin prvi čovek Bečke državne opere

Mirjani, prvakinji Bečke opere, sa 32 godine teška bolest prekinula je karijeru. Preminula je 1975. godine, a njena majka 11 godina nakon nje.

"IZGUBLJENO" MUZIČKO ZAVEŠTANJE

O profesionalnim uspesima majke i kćerke svedoce i sačuvani plakati, programi i pozivnice za predstave u renomiranim operskim kućama.

Jedinstveni kompleti gramofonskih ploča, snimljeni u Londonu i Parizu, predstavljaju pravu dragocenost, dok amaterske magnetofonske i filmske trake prikazuju pevačice i u opuštenijem okruženju.

Foto: kupindo.com

Pevačkom umeću danas jedino verno svedoče najstariji Beograđani i delovi uloga magnetofonskih traka radijskih kuća, a strane ploče završile su u kolekcijama muzičkih zaljubljenika po svetu. Istorijska mrlja ostala je na jugoslovenskim diskografskim kućama koje nisu snimile nijednu ploču sa njenim arijama.

VIDEO: On lepi pločice a zanemećete kada ga budete čuli

(Telegraf.rs)