Postoji samo jedan najsavršeniji sport na svetu: onaj koji vodi jedinstvu uma i pesnice (VIDEO)

Šahboks je hibridni sport koji na potpuno suludi način kombinuje šah i boks, kao što mu i samo ime govori. Kažemo da to čini na suludi način, ali je konačni rezultat te kombinacije nešto vanserijsko.

Sport je stvorio holandski umetnik performansa Jepe Rubing koji je na ideju došao čitajući francuski strip "Hladni ekvator" iz 1992. godine čiji je autor slavni Enki Bilal (rođen kao Enes Bilalović u Beogradu, od bošnjačkog oca koji je bio Titov krojač, i slovačke majke).

Preporučujemo

Ovaj strip se bavi upravo prvenstvom u šahboksu, tako da je ideja potekla od Beograđanina, ali se sport prikazan u njemu razlikuje u jednoj bitnoj stvari od sporta koji se danas u svetu praktikuje. Naime, kod Bilala dva protivnika moraju prvo da završe čitav boks-meč pre nego što pređu za šahovsku tablu; Rubingovu je ovo zazvučalo nepraktično, pa je odredio da se igra naizmenično: runda boksa pa runda šaha.

Ono što je prvobitno zamišljeno samo kao umetnički performans na prečac je osvojilo svet, pa je tako u Berlinu već 2003. godine organizovano prvo takmičenje u ovom novom sportu, osnovana je i Svetska šahbokserska organizacija, a odmah potom je u Grčkoj održano i Svetsko prvenstvo. Sada postoji i Svetska šahboksersa asocijacija sa sedištem u Londonu, kao i Šahboks Global, marketinška agencija koja organizuje profesionalne borbe.

Danas je sport najpopularniji upravo u Nemačkoj, Rusiji, Indiji i Velikoj Britaniji (gde se, kažu, krajem sedamdesetih godina u okolini Londona dešavalo da izvesna braća Robinson igraju rundu šaha nakon sparinga u ringu).

Pravila su jasna: svaka borba se sastoji od 11 rundi, i to 6 rundi šaha te 5 rundi boksa; one se smenjuju naizmenično, ali svaka partija počinje i završava se rundom šaha. Svaka runda traje 3 minuta, bez obzira da li se igra šah ili se boksuje, što znači da se šah ukupno igra 18 minuta, odnosno 9 minuta po igraču; pauza između rundi traje oko minut.

Do pobede se može doći nokautom, tehničkim nokautom, šah-matom, ako protivnik prekorači svoje vreme, ako ga sudija diskvalifikuje zbog neaktivnosti koja dovodi do prekoračenja datog vremena, ako protivnik preda partiju. U slučaju da nijedan suparnik ne pobedi pre isteka vremena, onaj koji ima više poena u boksu biva proglašen pobednikom. Ako oba igrača imaju isti broj poena, pobeđuje onaj sa crnim šahovnim figurama, ali to se nikada do sada nije desilo u praksi.

Naravno, postoje i kategorije kao i u pravom boksu: laka, srednja, poluteška i teška. Šahboksom se bave i muškarci i žene, ali da bi uopšte neko ušao u konkurenciju mora da ispuni neke minimalne uslove (trenutno: da ima Elo-rejting od barem 1.600 poena za šah, i da ima iza sebe barem 50 amaterskih borbi u boksu ili nekoj drugoj sličnoj borilačkoj veštini).

Treninzi poseban akcenat stavljaju da razvijanje veštine igranja brzog šaha uz kratke intervale intenzivne fizičke vežbe (recimo partija brzog šaha u trajanju od 18 minuta podeljena na 6 rundi između kojih igrač trči sprint 400 metara, ili trči uz i niz stepenice).

To se radi zato što nakon trominutnog boksovanja u zvaničnoj partiji, skoro bez vremena za predah, dok mu puls bubnji a krv ključa, igrač mora da sedne za tablu i da bude smiren a opet brz te da razmišlja taktički. Ovo prebacivanje, kako borba odmiče, postaje sve teže i teže pa se čak i najbolji premore, zbog čega su takvi treninzi nužni.

(Telegraf.rs)