Milimetarski rez, brže vreme oporavka i bez većih ožiljaka: Prednosti endoskopske operacije kičme

Endoskopska operacija kičme se izvodi u lokalnoj ili opštoj anesteziji, kroz rez od oko 7 milimetara. Postoperativni bol i rizici od komplikacija su minimalni, a pacijent najčešće izlazi iz bolnice sutradan posle operacije

Bol u kičmi oseća između 80 i 90 odsto stanovništva. Degenerativne promene mogu da zahvate sve delove kičmenog stuba - zglobove, međupršljenske diskuse, ligamente, kičmene pršljenove, a kao posledica mogu da nastanu diskus hernija, spondiloza, spondilolisteza, suženje kičmenog kanala...

Preporučujemo

Najčešći razlog bola je diskus hernija, koja predstavlja pomeranje međupršljenskog diska pri čemu dolazi do uklještenja nerva.

- Do diskus hernije dolazi pomeranjem međupršljenskog diska, izazavanog naglim pokretom, podizanjem teškog predmeta ili usled intenzivne fizičke aktivnosti - kaže za Telegraf dr sci. med. Nenad Živković, specijalista neurohirurgije, neurohirurg i naučni saradnik koji u Opštoj bolnici Bel Medic, između ostalog, izvodi ovu vrstu operacija.

• Na kom mestu i zbog čega se diskus hernija najčešće javlja?

Javlja se uglavnom u slabinskom i vratnom, a znatno ređe u grudnom delu kičme. Kada smo mlađi, naši diskovi se sastoje od vode oko 88%.

Kako starimo, disk gubi vodu, postaje krt i podložan pucanju. Tada se dešava da izlazi u spinalni kanal, gde mu anatomski nije mesto, i vrši pritisak na na nerv. Pri tom pritisku dolazi do lučenja čestica zapaljenja, pa i upale korena nerva. Zapaljenje dovodi do otoka nerva, što sve zajedno sa mehaničkim pritiskom predstavlja složen problem i dovodi do jakog bola i osećaja utrnutosti u ekstremitetima

• Ko i kako leči diskus herniju?

U lečenju diskus hernije uključeni su lekari više specijalnosti - lekar opšte prakse, fizijatar, neurolog, neurohirurg, ortoped, a u zavisnosti od stepena razvoja i složenosti bolesti. Dakle, lečenje je mutlidisciplinarno.

U 80-90% slučajeva lečenje se svodi na konzervativni tretman i rešavanje akutnog bola koji prođe za 6-8 nedelja. Ukoliko nema poboljšanja nakon perioda konzervativno-fizikalnog lečenja, rade se dijagnostičke procedure magnetna rezonanca ili skener, posle kojih, u slučaju dokazane diskus hernije, može da se razmišlja o operaciji, što uključuje klasične hirurške metode ili minimalno invazivne endoskopske tehnike, kao i invazivne intervencije laserske diskus dekompresije.

• Ko je kandidat za operaciju diskus hernije?

Bol u nozi ili ruci koji ne prolazi posle konzervativnog lečenja dužeg od 6-8 nedelja ili prisutnost mišićne slabosti, a koji su nastali pritiskom nerva usled diskus hernije dokazanog magnetnom rezonancom. Sindrom kaude ekvine koji zahteva hitnu široku dekompresiju nije moguće uraditi endoskopski, kao ni višesegmentne stenoze.

• Da li je operacija neophodna?

Upala korena nerva se u nekim slučajevima može uspešno lečiti i bioregenerativnim metodama koje uključuju PRP, matične ćelije, regenerativni serum Orthokin

• Šta je endoskopska operacija kičme?

Endoskopska operacija kičme je jedina prava minimalno invazivna operacija kojom se postiže maksimalan efekat oslobađanja nerva uz minimalnu traumatizaciju tkiva, znatno manji bol posle operacije, manje krvarenje i brži oporavak.

Očita prednost ove procedure je direktna vizuelna kontrola lokalnih struktura i manja traumatizacija tkiva. U poređenju sa ostalim procedurama, ove procedure su tehnički zahtevne i izvode se sa brojnim odgovarajućim dodacima.

• Kako se izvodi endoskopska operacija kičme?

Izvodi u lokalnoj ili opštoj anesteziji, gde se endoskop, koji na vrhu ima kameru, uvodi kroz rez od sedam do osam milimetara do mesta kompresija nerva, koji je pritisnut diskus hernijom ili nekim drugim degenerativnim procesom. Moguće je izvesti operaciju u lokalnoj ili opštoj anesteziji, u zavisnosti od pristupa.

Postoje dva pristupa: medijalni, za koji je potrebna opšta anestezija, i bočni, koji se izvodi uglavnom u lokalnoj.

• U čemu je razlika između otvorene i endoskopske operacije kičme?

Najveća je razlika između klasične operativnom i bočnog pristupa. Bočnim pristupom se izbegava sam kičmeni kanal, živci ostaju potpuno netaknuti, pa se isključuje mogućnost povrede, epiduralnog ožiljka, priraslica i drugih komplikacija koje prate klasične operacije.

Nema mogućnosti nastanka nestabilnosti, jer ligamenti koji stabilizuju kičmeni stub ostaju netaknuti.

Bočni pristup se radi pod lokalnom anestezijom, kroz mali rez, gde se ubacuje optički endoskop direktno u međupršljenski disk. Praktično, lekar je odmah na mestu isturenog materijala diska koji se može ukloniti pod kontrolom vida.

Nakon toga se uradi "zavarivanje" prostora radiofrekventnom energijom kroz koji je disk izašao i ujedno se ugase receptori bola. Za revitalizaciju kičmenog diska, može se dati bioregenerativni serum. Trajanje same intervencije je obično 30 do 45 minuta. Pacijent se otpušta ili istog dana ili nakon perioda praćenja od 24-48h.

• Koje su prednosti endoskopske operacije kičme?

Endoskopske operativne tehnike su superiorne, jer omogućavaju maksimalnu vizualizaciju sa minimalnom traumatizacijom tkiva, minimalnim krvarenjem i minimalnim stvaranjem ožiljka. Radi se u lokalnoj anesteziji, te su rizici povezani sa opštom anestezijom isključeni.

Krvarenje je neznato, te nema potrebe za transfuzijom, niti postoji mogućnost stvaranja većeg ožiljnog tkiva. Endoskopskom tehnikom operacije pravi se rez svega nekoliko milimetara, rizik od postoperativnog ožiljka je vrlo nizak. Skoro da nema uništenja tkiva.

Dužina operacije je dosta kraća u odnosu na klasičnu operaciju, proces ozdravljenja je ubrzan i vreme oporavka je znatno kraće. Zbog kraćeg trajanja operacije i pojava postoperativne infekcije svedena je na minimum. Pacijenti operisani na ovaj način imaju značajno manji lokalni postoperativni bol, a period oporavka je znatno kraći u odnosu na otvorene operacije

• Da li postoji neko ko ne bi smeo da se podvrgne ovoj operaciji?

Ovu vrstu operacije nije moguće uraditi kod pacijenata sa težim stepenom degeneracije međupršljenskog diska, sa nestabilnošću kičme, pacijenti sa znakovima oštećenja kičmene moždine, deformitetima kičmenog stuba...

Dr sci. med. Nenad Živković, neurohirurg i naučni saradnik, sve minimalno invazivne tehnike koristi u svakodnevnom radu, želeći da implementira nove svetske trendove lečenja spinalne patologije u svojoj zemlji, a koje je dobrim delom naučio od najboljih svetskih stručnjaka u ovoj oblasti. Iz oblasti neurohirurije ima više od 50 objavljenih naučnih radova i dve objavljene knjige, od kojih je jedna publikovana u Nemačkoj.

(Telegraf.rs/PR)