ISPRAVKA: Kokosovo ulje nije lek protiv raka

Ispravljamo prvobitnu, netačnu informaciju o tome kako kokosovo ulje pomaže u lečenju raka za samo 48 sati

U prvobitnoj verziji ovog teksta, koji smo preneli sa sajta "Moje zdravlje", a koji se poziva na “Health Living”, 27. oktobra 2014. godine objavili smo netačnu informaciju da su najnovija laboratorijska istraživanja pokazala da je glavni sastojak kokosovog ulja - laurinska kiselina zaslužna za uništenje 93 odsto ćelija kancera debelog creva - i to u samo 48 sati nakon tretmana.

Prema analizi portala Raskrinkavanje.ba, utvrđeno je da se ove informacije oslanjaju na istraživanje koje je 2013. godine sproveo tim naučnika sa Univerziteta Adelejd iz Australije, a koji su posmatrali potencijal laurinske kiseline za izazivanje apoptoze ili smrti ćelija raka debelog creva. Studija je otkrila da određene koncentracije laurinske kiseline izazivaju apoptozu u dve vrste ćelija korištenih u eksperimentu: kultivisane ćelije raka uzete iz ljudskog debelog creva (Caco-2) i ćelijske linije tankog creva pacova (IEC-6).

Preporučujemo

Studija je, dakle, sprovedena in vitro, stoga nije tačna tvrdnja da je laurinska kiselina testirana in vivo na pacovima.

Detaljnom analizom predstavljanja navedene studije u primerima medijskog izveštavanja na engleskom jeziku bavio se fact-checking portal VERA Files u analizi koja se može pročitati na ovom linku. Iako kokosovo ulje sadrži 80% do 90% zasićenih masti, od čega 47% otpada na laurinsku kiselinu, u studiji se kokosovo ulje uopšte ne spominje, navodi se u analizi portala VERA Files.

Istraživači su rekli da su za studiju kupili i upotrebili natrijumovu laurinsku kiselinu od hemijsko-biotehnološke firme Sigma-Aldrich. Pogrešno je tvrditi da će ispijanje kokosovog ulja imati isti učinak na ćelije raka debelog creva kao laurinska kiselina korištena u istraživanju, koja je primenjena u sračunatim dozama.

Kako prenosi portal Raskrinkavanje.ba, onkolog Necy Juat, član Društva medicinske onkologije s Filipina, govorio je za VERA Files, naglasivši da je potencijalni efekat laurinske kiseline na ćelije raka debelog creva “anegdotalan” i ne bi trebao biti razmatran kao alternativa medicinskom tretmanu. Osvrnuo se i na in vitro prirodu istraživanja i pogrešnih zaključaka o delotvornosti u lečenju raka debelog creva kod ljudi rekavši da se rezultati studije sprovedene u laboratoriji ne mogu primeniti na ljude ako se ne odrade četiri faze kliničkih ispitivanja.

Napomena: Prvobitni tekst je izmenjen na osnovu analize sajta Raskrinkavanje.ba

(Telegraf.rs / MojeZdravlje)